Υπό Αιδεσιμολογιωτάτου Πρωτοπρ/ρου π. Ευαγγέλου Γκιουζέλη – Η Κενοδοξία

«Ματαιότης ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης» (Εκκλ. 1,2). Είναι μάταιο όπως λέγει και το Αγιογραφικό ρητό να αναζητά κανείς σ΄αυτή τη ζωή κάτι που να τον καθιστά μεγάλο και σπουδαίο. «Ματαιότης ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης» (Εκκλ. 1,2). Είναι μάταιο όπως λέγει και το Αγιογραφικό ρητό να αναζητά κανείς σ΄αυτή τη ζωή κάτι που να τον καθιστά μεγάλο και σπουδαίο.

Μεγάλοι και σπουδαίοι πέρασαν ανά τους αιώνας πολλοί, αλλά τα ονόματα λίγων έμειναν να μεσουρανούν στον ορίζοντα της περικαλλούς δόξης. Αυτή είναι η κατά Θεόν δόξα. Και είναι μάταιο εν ολίγοις η ανθρώπινη δόξα και η τρυφή. Καταντά ΚΕΝΟΔΟΞΙΑ-ΜΑΤΑΙΟΔΟΞΙΑ.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΙ ΤΗΣ

Η Κενοδοξία είναι κατά τον ι. Χ. δαιμονική κατάσταση, που αποπλανά τον άνθρωπο. « τίποτα δεν είναι τόσο διαβολικό, όσο το να κάνεις κάτι για επίδειξη.» ( Εις Β΄Κοριν. Ομ. ΚΔ΄,1,ΕΠΕ 19,616) Ακόμη είναι ένα είδος μανίας, τρέλλας, αποσυμφορισμού. Είναι πλάνη, η οποία φέρνει ψυχική ζάλη. Μάλιστα τα λόγια επαίνου είναι αέρας που διασκορπίζονται και δεν μένει παρά η μηδαμινότητα: « Πές μου λοιπόν, γιατί συγκινείσαι και επηρεάζεσαι από τον έπαινο των άλλων. Δε γνωρίζεις ότι, όπως ακριβώς η σκιά, κι αν υπάρχει κάτι μηδαμινότερο και ευτελέστερο απ΄αυτή, έτσι και ο έπαινος των ανθρώπων, αφού διασκορπισθεί στον αέρα, εξαφανίζεται;» ( Εις Γεν. ομ. Ε΄6, ΕΠΕ 2,126). Πραγματικά δεν πρέπει να εμπιστεύεται κανείς τους επαίνους των άλλων, γιατί όσο τον επαινούν, άλλο τόσο και τον κακολογούν. Και σε κάθε περίπτωση γίνεται πολυκέφαλο πάθος , ωμότητα και σκληρότητα όσον αφορά την συμπεριφορά απέναντι σε άλλους που υποφέρουν ή κι αν περιπαίζει κανείς τους φτωχούς. Απ΄αυτά όλα καταντά να γίνεται η αγχόνη του ματαιόδοξου και να επιφέρει συνέπειες.

ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΑΥΤΗΣ

Κατ΄ αρχήν γίνεται η κακία όλων των κακών. Οδηγεί στην σίγουρη πτώση από κάθε τι το ενάρετο. « ο άνεμος της κενοδοξίας διασκορπίζει όλους τους θησαυρούς της αρετής.» Δεν έχουν μάθει οι κενόδοξοι πως « ωσεί άνθος του αγρού» είναι. Σαν το άνθος που το πρωί ανθίζει και το βράδυ μαραίνεται. ΄Ετσι είναι η ζωή του κάθε ανθρώπου. όταν δουλεύει για να επιδεικνύεται, τότε δεν μοιάζει με τίποτα άλλο, παρά με «κύμβαλο αλαλάζον». Η ζωή του καθενός είναι να τη διαχειρίζεται προς δόξαν Θεού. Τότε μόνον θα αποκτήσει νόημα.

Ακόμη είναι ο εχθρός των πνευματικών πραγμάτων, σκόπελος που καταστρέφονται τα ενάρετα αισθήματα. Καταστρέφει και απογυμνώνει την ψυχή από κάθε πνευματικό πλούτο. Είναι σαράκι που τρώει την ψυχή στην κυριολεξία. « Γιατί , όπως ακριβώς το σαράκι καταστρέφει τα ξύλα, που το γεννούν, και η σκουριά το σίδερο… έτσι και η κενοδοξία καταστρέφει την ψυχή,που την τρέφει».

ΤΡΟΠΟΙ ΑΠΟΦΥΓΗΣ

Όλοι οι άνθρωποι είναι λίγο πολύ κενόδοξοι. Είναι συνέπεια της πτώσης. Αλλά δεν είναι και ακατόρθωτο να αποφευχθεί. Και κυρίως τρόποι αποφυγής είναι η ταπεινοφροσύνη, η ενάρετη ζωή, η προσευχή. Με αυτές τις αρετές θα μπορούσε κανείς να πει πως κατά κάποιο τρόπο ξεφεύγει από τον ανθρώπινο παράγοντα και ανεβαίνει τις κλίμακες των αρετών. Αλλά χρειάζεται προσοχή, μήπως και μέσα από την απρόσεκτη πνευματική ζωή βρει ο μισόκαλος κερκόπορτα και επιφέρει την έπαρση μόνο και μόνο να ρίξει τον αγωνιζόμενο στην παγίδα, ότι έφθασε σε ύψη αρετής και πάλι μ΄αυτό τον τρόπο πέσει στην πλάνη της κενοδοξίας, ότι δηλ. δεν υπάρχει κανείς άλλος ικανός να τον φτάσει στις αρετές.

Ας προσέξουμε λοιπόν, να αποφύγουμε την κενοδοξία, σαν κάτι το άδειο, όπως λέει και η λέξη « κενός» και ας ακολουθήσουμε το δρόμο της αρετής δηλ. ταπεινοφροσύνης, προσευχής και ενάρετης ζωής, ώστε να μη πέσουμε σε χειρότερες πλάνες.

Υπό Αιδεσιμολογιωτάτου Πρωτοπρ/ρου π. Ευαγγέλου Στ. Γκιουζέλη Θεολόγου Προϊσταμένου Μητρ. Ι. Ν. Αγ. Βησ/νος Καλαμπάκας.