Η Καλαμπάκα βρίσκεται βορειοδυτικά της πόλεως των Τρικάλων και απέχει από αυτή 21,6 χλμ.

Είναι έδρα του ομώνυμου δήμου και έχει 7.392 κατοίκους.

Είναι πρωτεύουσα του Δήμου Μετεώρων του νομού Τρικάλων και έχει έδρα την Μητρόπολη Σταγών και Μετεώρων με Μητροπολίτη τον κ.κ Θεόκλητο.

Είναι κτισμένη στους πρόποδες των βράχων των Μετεώρων, στην αριστερή όχθη του Πηνειού ποταμού, σε υψόμετρο 245μ.

Στην αρχαιότητα στη θέση της βρισκόταν η πόλη Αιγίνιον. Στα βυζαντινά χρόνια η Καλαμπάκα ονομαζόταν Σταγοί.

Το όνομα Καλαμπάκα δόθηκε κατά την διάρκεια της Τουρκοκρατίας, όπου υπήρξε σημαντικό εμπορικό κέντρο.

Στις 1-10 Μαΐου 1854, στη θεσσαλική Επανάσταση υπό τον στρατηγό Χριστόδουλο Χατζηπέτρο, η Καλαμπάκα κατελήφθη από τους Έλληνες έπειτα από μια φο-νικότατη μάχη, κατά την οποία σκοτώθηκαν 500 Τούρκοι.

Η πόλη ελευθερώθηκε από τον τουρκικό ζυγό στις 27 Αυγούστου 1881.

Ιερός Ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου

Στα σπουδαία αξιοθέατα της Καλαμπάκας είναι ο Ιερός Ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.

Βρίσκεται στο βόρειο άκρο της πόλης (9 00μ. απ’ την πλατεία ) στους πρόποδες των Μετεωρίτικων βράχων. Είναι το σημαντικότερο μνημείο της Καλαμπάκας. Επί αιώνες αποτελούσε τον καθεδρικός ναό της επισκοπής των Σταγών. Κτίστηκε από τον αυτοκράτορα Μανουήλ Κομνηνό (1143-1180) το α’ μισό του 12ου αι., σύμφωνα με το σιγίλλιο του Πατριάρχη Αντωνίου Δ’ (1393) που αναγράφεται στο βόρειο τοίχο του εσωνάρθηκα.

Είναι τρίκλιτη βασιλική με υπερυψωμένο το μεσαίο κλείτος.
Σε πρόσφατες έρευνες διαπιστώθηκε ότι οι πεσσοί και οι κίονες καθώς και οι εξωτερικοί τοίχοι συμπίπτουν με τις κιονοστοιχίες και τους εξωτερικούς τοίχους μιας παλαιοχριστιανικής τρίκλιτης βασιλικής απ’ την οποία διατηρούνται τμήματα της ψηφιδωτής διακόσμησης του δαπέδου.

Από την ίδια βασιλική προέρχονται το σύνθρονο και το μαρμάρινο κιβώριο που καλύπτει την Αγία Τράπεζα. Ο σημερικός μαρμάρινος άμβωνας στο κέντρο του κεντρικού κλίτους του ναού ανασυγκροτήθηκε με υλικά του παλαιοχριστιανικού άμβωνα και είναι ο μοναδικός στην Ελλάδα.

Φέρει τοιχογραφίες του 1640/41.

Οι τοιχογραφίες του ναού χρονολογούνται στον 13ο, 14ο και 16ο αι. Μεγάλης αξίας είναι η αμφιπρόσωπη φορητή εικόνα που ανήκει στον ναό και παριστάνει στη μία της όψη την Σταύρωση του Χριστού και στην άλλη την Κοίμηση Θεοτόκου. Σήμερα φυλάγεται στο Βυζαντινό μουσείο της Αθήνας. Η εικόνα είναι του 14ου αιώνα