Η απεργία των εκπαιδευτικών …στην Καλαμπάκα – Της Μαρίας Παππά, Νηπιαγωγού

Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου πρωί. Στην πόλη μας την Καλαμπάκα ασυνήθιστη, για καθημερινή ημέρα, ησυχία.

0 372

Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου πρωί. Στην πόλη μας την Καλαμπάκα ασυνήθιστη, για καθημερινή ημέρα, ησυχία.

Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου πρωί. Στην πόλη μας την Καλαμπάκα ασυνήθιστη, για καθημερινή ημέρα, ησυχία.

Η πλειονότητα των καταστημάτων –εμπορικά, καφετέριες, μπουγατσάδικα, κρεοπωλεία, πρατήρια καυσίμων, φούρνοι !!! , φαρμακεία και πάει λέγοντας, όλα κλειστά.
ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ.

ΑΝΟΙΚΤΑ όμως τα σχολεία όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης.

Αν την απεργία είχε προκηρύξει η ΔΟΕ (ΟΛΜΕ) ποτέ δεν θα έγραφα αυτό το κείμενο. Εκεί τα αιτήματα θα ήταν αυστηρά του κλάδου μας και μάλλον οι εκπαιδευτικοί τα λύσαμε όλα.
Χτες όμως τα πράγματα ήταν διαφορετικά
Χτες συμμετείχαν στην απεργία όλοι οι άλλοι εκτός από εμάς, τους εκπαιδευτικούς της περιοχής Καλαμπάκας.

Αγαπητοί συνάδελφοι προσπαθώ να απαντήσω γιατί εμείς δεν ήμασταν εκεί για να συμπαρασταθούμε (αφού εμείς δεν είχαμε τίποτα να διεκδικήσουμε).

Να συμπαρασταθούμε στον αγρότη (αλήθεια πόσοι από μας δεν καταγόμαστε από αγροτική οικογένεια και πόσοι από μας δεν δουλέψαμε οι ίδιοι σ΄ αυτή τη σκληρή δουλειά;)

Να συμπαρασταθούμε στον αρτοποιό, στον πρατηριούχο, στον καφετζή, στον φαρμακοποιό, στον ιδιωτικό υπάλληλο, στο συνταξιούχο, στον άνεργο πατέρα του μαθητή μας, στον με τρία μεταπτυχιακά άνεργο γιο μας στον, στον, στον……

Αγαπητοί συνάδελφοι προσπαθώ να καταλάβω για ποιο λόγο διαχωρίσαμε τη θέση μας και πιστέψτε με δεν βρίσκω απάντηση πειστική και ανάλογη του ρόλου μας και της ιδιότητας μας.

«Σπουδάζω παιδιά δε μου φτάνουν»
«Έχω άνεργα παιδιά που τα ζω εγώ»
«έχω δάνεια «έχω, έχω, έχω…»

ΑΛΗΘΕΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ Μακάρι τα 60 ευρώ να ήταν τα μόνα που μας λείπουν και θα μπορούσαν να σώσουν την κατάσταση.

Τα τελευταία όμως χρόνια μας κόβουν, μας κόβουν μας κόβουν (και όχι μόνο μισθό). Και ‘μεις αδιαμαρτύρητα συνεχίζουμε.

Αγαπητοί συνάδελφοι νιώθω ένα σφίξιμο, μια στεναχώρια που δεν ήμασταν εκεί, δίπλα στο συνταξιούχο πατέρα μας, τον αγρότη αδερφό μας, το άνεργο παιδί μας, τον άστεγο γείτονα μας

Λυπάμαι βαθιά που δεν ενώσαμε τη φωνή μας με τη φωνή των πολιτών αυτής της χώρας.

Ποιοι; ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ

Μαρία Παππά
Νηπιαγωγός

Μπορεί επίσης να σας αρέσει
Αφήστε μια απάντηση

Η διεύθυνση email σας δεν θα δημοσιευθεί.

Litespeed Greek Web Hosting by NetSpace.gr