Στην απλή ερώτηση των φίλων μου και των συγγενών μου <<τι είδες;>> δεν ήξερα την απάντηση. Μπορεί κάποιος πραγματικά αυτό το ταξίδι να το περιγράψει χρησιμοποιώντας όλα και όλα εικοσιτέσσερα γράμματα;
Φέτος, εμείς, μαθητές της α’, β’ και γ’ λυκείου, είχαμε τη ευκαιρία με τη συνοδεία των καθηγητών μας, να επισκεφτούμε την Ελβετία με κύρια αφορμή το πασίγνωστο επιστημονικό ερευνητικό κέντρο ΣΕΡΝ. Σε αυτό το υπέροχο ταξίδι, όχι μόνο καταφέραμε να διευρύνουμε τις γνώσεις μας πάνω σε επιστημονικά και εκπαιδευτικά θέματα, αλλά και μάθαμε πολλά για τον πολιτισμό και την ιστορία όχι μίας, όχι δύο, αλλά τριών ολοκληρωτικά διαφορετικών μεταξύ τους χωρών!
Τις περισσότερες μέρες της εκδρομής μας τις περάσαμε στην Ελβετία, καθώς εκεί βρισκόταν το κεντρικό μέλημα του ταξιδιού. Μόλις προσγειωθήκαμε στο αεροδρόμιο της Γενεύης, συγκεντρωθήκαμε στο λεωφορείο και κατευθυνθύκαμε στην διπλανή πόλη, τη Λωζάνη, όπου περάσαμε και το υπόλοιπο της ημέρας. Επισκεφτήκαμε το άγαλμα του Ιωάννη Καποδίστρια στο πάρκο με θέα το λιμάνι Ουσί και την λίμνη Λεμάν και ύστερα εξερευνήσαμε με τρόπο ‘διασκεδαστικό’ το μουσείο Ολυμπιακών Αγώνων, καθώς εκεί μας ήταν προσβάσιμες διάφορες διαδραστικές δραστηριότητες. Εκτός από αυτό, περιπλανηθήκαμε στο κέντρο της πόλης, όπου βρισκόταν ο Καθεδρικός Ναός της Παναγίας των Παρισίων της Λωζάνης, τον οποίο και επισκεπτήκαμε.
Την επόμενη μέρα, αφού είχαμε ξεκουραστεί και ανακτήσει τις δυνάμεις μας, είμασταν έτοιμοι να περάσουμε τα σύνορα Ελβετίας-Γαλλίας με στόχο την πόλη Αννεσύ. Όπως και αλλιώς γνωστό ως <<Η Βενετία της Γαλλίας>>, το Αννεσύ είναι χτισμένο στις όχθες μιας ειδυλλιακής λίμνης και διασχίζεται από ένα δίκτυο υδάτινων καναλιών. Εκεί με σημείο συνάντησης την κεντρική γέφυρα της πόλης, τη <<Γέφυρα των Ερωτευμένων>> κάναμε βόλτες στα στενά γραφικά δρομάκια της κωμόπολης, η οποία ήταν και προς χαρά μας πανέμορφα στολισμένη λόγω των Χρσιτουγέννων. Σε αντίθεση όμως με την πρώτη μέρα, το πρόγραμμα δεν περιείχε μόνο μία αλλά δύο στάσεις, με τη δεύτερη να είναι στην Γενεύη. Περνώντας με το λεωφορείο, είδαμε το συντριβάνι <<Jet d’eau>>, το Διεθνές Μουσείο Ερυθρού Σταυρού, το μνημείο Brunswick και το ίδρυμα Campus Biotech που φιλοξενεί ερευνητικά ινστιτούτα και εταιρείες βιοτεχνολογίας. Βέβαια το πιο σημαντικό από όλα τα αξιοθέατα, ήταν η <<Σπασμένη καρέκλα>> που βρίσκεται στην Πλατεία Ηνωμένων Εθνών, ένα μνημείο για να τιμήσει την συνθήκη της Ottawa, δηλαδή της <<απαγόρευσης ναρκών κατά προσωπικού>>. Έπειτα, περπατώντας στους δρόμους της Γενεύης περάσαμε το σπίτι του Ιωάννη Καποδίστρια και στη συνέχεια επισκεφτήκαμε το <<Maison Tavel>>, ένα μουσείο τοπικής ιστορίας.
Ο τέταρτος προορισμός μας ήταν η γερμανόφωνη Ζυρίχη. Η Ζυρίχη, καλυμμένη με το κάτασπρο πέπλο της, σίγουρα τράβηξε την προσοχή όλων μας. Bγάλαμε φωτογραφίες από τη γέφυρα Muhlesteg, το ποτάμι Limmat που διασχίζει την πόλη και την εκκλησία του Αγίου Πέτρου και είχαμε ακόμη τον χρόνο να αγοράσουμε σουβενίρ και να πιούμε ζεστή σοκολάτα καθώς περπατούσαμε στους παγωμένους δρόμους της πόλης.
Άλλη μια πόλη που επισκεφτήκαμε κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μας ήταν η Βέρνη, η πρωτεύουσα της Ελβετίας, η οποία ήταν και μια από τις αγαπημένες μας πόλεις. Παρόλο που δεν περάσαμε σε αυτήν όσο χρόνο θα θέλαμε, καταφέραμε να δούμε τα πιο σημαντικά της αξιοθέατα, όπως τον πύργο του ρολογιού Zytglogge και από μακριά να εντοπίσουμε τον καθεδρικό ναό που φώτιζε όλη την πόλη. Και βέβαια περάσαμε και το πολύφημο διαμέρισμα όπου ζούσε ο Αινστάιν.
Κάπως έτσι πλησιάζαμε στο τέλος της εκδρομής. Τρίτη και τελευταία χώρα που θα επισκεπτόμασταν ήταν η Ιταλία. Αφού κάναμε νυχτερινή στάση στο Κόμο, το πρωί φύγαμε για το Μιλάνο, ή για πολλούς για τη <<πρωτεύουσα της βόρειας Ιταλίας>> όπου περάσαμε την τελευταία μας μέρα. Περάσαμε από το πιο γνωστό εμπορικό κέντρο Galleria Vittrio Emanuele II. Και τέλος η εκδρομή μας δεν θα μπορούσε να ήταν ολοκληρωμένη, αν δεν βλέπαμε το Duomo του Μιλάνο, έναν από τους πιο αξιοσημείωτους καθεδρικούς ναούς της ιστορίας.
Και γυρνώντας στα Τρίκαλα, οι λέξεις που μου ερχόντουσαν στο μυαλό ήταν Τρεις Χώρες, Έξι Πόλεις, Πέντε Ημέρες.
Μαριάννα Ντι Τζιαμμαρίνο
