Ο συντοπίτης μας Γιώργος Τασίκας ένας από τους ελάχιστους άνδρες Νηπιαγωγούς της Ελλάδας μίλησε στο Infokids.gr
Ο Γιώργος Τασίκας με καταγωγή από την Οξύνεια Καλαμπάκας είναι ένας από τους ελάχιστους άνδρες Νηπιαγωγούς της Ελλάδας…
Είναι από τους δραστήριους ανθρώπους που έχει η περιοχή μας και το έχει αποδείξει συμμετέχοντας σε πολλές δράσεις που αφορούν το χωριό του και την περιοχή, όσο μπορεί φυσικά, καθώς ζει και εργάζεται ως εκπαιδευτικός στο 12ο νηπιαγωγείο Αχαρνών!
Ο Γιώργος Τασίκας μίλησε στο infokids.gr και στην Άννα Κλουντζού απ’ όπου και αναδημοσιεύουμε.
Είναι μόλις ένας από τους είκοσι άνδρες νηπιαγωγούς στην περιφέρεια της Αττικής. Υπηρετεί στο 12ο νηπιαγωγείο Αχαρνών και εργάζεται ως εκπαιδευτικός από το 2006, δίπλα σε παιδιά προσχολικής ηλικίας! Μάλιστα, έχει εφεύρει έναν δικό του μοναδικό τρόπο, να κάνει την τηλεκπαίδευση πιο συναρπαστική!
«Η ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΔΙΝΕΙ ΖΩΗ!»
Η επιλογή του Γιώργου Τασίκα να ακολουθήσει το επάγγελμα του νηπιαγωγού έγινε απολύτως συνειδητά. Στην τάξη του έχει 22 παιδιά και όπως μας λέει, έχει βρει 22 διαφορετικούς τρόπους προσέγγισης για τον κάθε μαθητή ξεχωριστά!
«Η επαφή και η σχέση με τα παιδιά δίνει ζωή σε όλους μας. Έχω 22 παιδιά και έχω βρει 22 διαφορετικούς τρόπους προσέγγισης για το καθένα ξεχωριστά και την οικογένειά του. Τα παιδιά μαθαίνουν να σέβονται και να τηρούν τα όρια μέσα στην τάξη, εάν ο δάσκαλός είναι σταθερός και δίκαιος. Θα έλεγα ότι ο μαγικός τρόπος είναι οι αγκαλιές, η βιωματική επαφή και το χαμόγελο»!
«ΦΟΡΑΜΕ ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΔΙΑΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ»
Μοιράζεται τις διδακτικές ώρες με μία γυναίκα συνάδελφό του, που κρατά το ολοήμερο τμήμα. Οι λιλιπούτειοι μαθητές έχουν διαφορετική συμπεριφορά απέναντι σε έναν άνδρα εκπαιδευτικό και σε μία γυναίκα όπως λέει.
«Το επάγγελμά μας στερείται των ανδρών. Στο δικό μας σχολείο, τα παιδιά έχουν εντελώς διαφορετική συμπεριφορά απέναντι σε εμένα και στην συνάδελφό μου. Συγχέουν το ρόλο της μαμάς και του μπαμπά! Άλλωστε, εμείς είμαστε αυτοί, οι οποίοι περνάμε καθημερινά πολλές ώρες μαζί με τα παιδιά, χωρίς την παρουσία των γονιών τους. Το μυστικό είναι να φοράμε την καλή μας διάθεση για το καλό τους, ειδικά σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες!»
Δείτε εδώ το βιωματικό παραμύθι του Γιώργου Τασίκα : Οι δύο φίλοι, ο σκύλος και η γάτα!
«ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΒΙΩΜΑΤΙΚΗΣ ΑΦΗΓΗΣΗΣ»
Σε συνθήκες πανδημίας και με την τηλεκπαίδευση να έχει μπει πλέον και στην καθημερινότητα των προνηπιών και νηπίων, ο Γιώργος Τασίκας εφηύρε έναν δικό του διαφορετικό τρόπο, ώστε να κάνει το μάθημα πιο συναρπαστικό. Ανεβάζει βίντεο στο Youtube, μέσω των οποίων αφηγείται βιωματικά παραμύθια!
«Αυτό προέκυψε για τις ανάγκες της τηλεκπαίδευσης. Τα βίντεο είναι ένας τρόπος να επικοινωνούμε καλύτερα με τα παιδιά. Το ξεκίνησα από πέρυσι. Ειδικά στη δική μας περιοχή στις Αχαρνές, δεν έχουν όλα τα παιδιά τον απαιτούμενο τεχνολογικό εξοπλισμό. Είναι ένας δήμος με ιδιαίτερες συνθήκες. Υπάρχουν οικογένειες που δεν έχουν τηλέφωνο και ίντερνετ. Ανάλογα με το θέμα που δουλεύουμε στο σχολείο, προσπαθώ να επιλέξω την καλύτερη αφήγηση. Με αυτόν τον τρόπο, τους δίνω τη δυνατότητα να κατανοήσουν καλύτερα το μάθημα, διότι τα 20 λεπτά που διαρκεί η διδακτική ώρα στην ψηφιακή τάξη, δεν είναι αρκετά για να μπορούν όλα τα παιδιά να συμμετέχουν το ίδιο. Έτσι, στέλνω τα βίντεο στους γονείς ώστε οι μικροί μαθητές να μπορούν να τα δουν και να τα ξαναδουν με την άνεσή τους».
Δείτε εδώ το βιωματικό παραμύθι: Ο μύθος της αμυγδαλιάς!
«ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΜΕ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΣ»
Ο Γιώργος Τασίκας επιλέγει να κάνει το μάθημα της τηλεκπαίδευσης από το σχολείο, ώστε οι μαθητές έστω και μέσα από την οθόνη του υπολογιστή ή του τάμπλετ, να νιώθουν ότι βρίσκονται στο φυσικό τους περιβάλλον.
«Καθημερινά εδώ και πολύ καιρό, έρχομαι στο σχολείο. Ο κυριότερος λόγος είναι, γιατί θεωρώ ότι οι μαθητές πρέπει να αισθάνονται έστω και μέσα από την οθόνη ότι βρίσκονται στο φυσικό τους περιβάλλον, στην τάξη τους. Στην αίθουσα μπορώ να εκφραστώ ελεύθερα, να τραγουδήσω, να χορέψω, είναι ένας χώρος έκφρασης και αυτή η διαδικασία είναι αναγκαία για τα παιδιά του νηπιαγωγείου. Οι αγαπημένοι μου μαθητές βέβαια ανυπομονούν να επιστρέψουν στο σχολείο τους. Πολλές φορές με ρωτούν γιατί εγώ βρίσκομαι στην τάξη και διδάσκω και εκείνοι είναι στο σπίτι τους. Περιμένουμε με μεγάλη χαρά να ανταμώσουμε και πάλι όλοι μαζί στο σχολείο μας έστω και για λίγες μέρες»!