Η χρήση του Δημοτικού Σταδίου – Γράφει ο Κώστας Πρεβέντης
Η ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΤΑΔΙΟΥ EΝΑ ΤΟΣΟ ΣΟΒΑΡΟ ΘΕΜΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΕΔΙΟ ΕΜΜΟΝΩΝ, ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΠΡΟΕΞΟΦΛΟΥΝ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ
Αγαπητοί μου φίλοι,
Επειδή ο προβληματισμός αποτελεί την αφετηρία επίλυσης και αλλαγής μιας κατάστασης.
Επειδή τα παιδιά μας ,δεν είναι στον αθλητισμό ενήλικες εν σμικρογραφία,ούτε σωματικά ,ούτε ψυχικά αλλά κυρίως ούτε και συναισθηματικά.
Θα προσπαθήσω να «αμβλύνω τις γωνίες» προς την μία ή την άλλη κατεύθυνση,ως παιδαγωγός κυρίως κι εγώ ,δίνοντας μια άλλη οπτική στο θέμα της χρήσης του δημοτικού σταδίου που πλέον αρχίζει να παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις,με όλα αυτά που βλέπουν το φως της δημοσιότητας.
Αγαπητοί μου φίλοι και συνδημότες,
Όσοι φαντάζονται ότι τα πάντα μπορούν να λυθούν με αναγωγή σε κανόνες ή αυτονόητες «αρχές» π.χ. με τήρηση ενός κανονισμού λειτουργίας ,το μόνο που επιτυγχάνουν είναι να παρακάμπτουν το πρόβλημα.
Καλοί μου φίλοι, σε κάθε «διένεξη»,το επιμέρους πρέπει να εντάσσεται σε μια ευρύτερη αντίληψη για να γίνει κατανοητό,ενώ παράλληλα ,χωρίς «προαπαιτούμενα» , θα πρέπει να ενεργοποιηθούν όλες οι διαδικασίες δημόσιας διαβούλευσης και συμμετοχής για την επίλυση των όποιων διαφορών.
Κάποιος πρέπει- ο δήμαρχος εν προκειμένω- να δώσει την λέξη κλειδί στον λαβύρινθο που βαθαίνει ολοένα και πιο πολύ διχάζοντας την τοπική κοινωνία, βάζοντας φρένο στην παρεξήγηση.
Θα μου πείτε πώς;
Χρόνια έχω που φωνάζω για την σύσταση και λειτουργία της δημοτικής επιτροπής διαβούλευσης για την λήψη αποφάσεων για όλα τα σοβαρά θέματα που προκύπτουν και όχι μόνον.
Πού λοιπόν είναι -δυστυχώς δεν υπάρχει – η δημοτική επιτροπή διαβούλευσης , να δώσει απάντηση σ’ένα θέμα μάλιστα που αφορά παιδιά ,μικρούς μαθητές των σχολείων μας,φέρνοντας κοντά τους ίδιους τους ανθρώπους,με την ιδιότητα του γονέα,του παιδαγωγού, του ψυχολόγου, του ειδικού επιστήμονα,του ενεργού πολίτη,του αθλητικού παράγοντα κλπ.
Κύριοι πρέπει να καταλάβουμε πως την λύση θα την δώσουν οι ίδιοι οι άνθρωποι μιλώντας μεταξύ τους και όχι τα αντιμαχόμενα στρατόπεδα που ανοίγουν βεντέτες ,μέσω των ιστοσελίδων του face book.
Κύριοι για να αποκτήσει μια απόφαση κοινωνική εγκυρότητα δεν αρκούν αναρτήσεις και λεονταρισμοί,αλλά συμμετοχικές διαδικασίες διαβούλευσης και μόνον!!!!!!!
Κύριοι ,για μια δημοτική αρχή με όραμα,ο αθλητισμός πρέπει να εξελιχθεί σε μια κυψέλη ανάπτυξης και να αποτελεί βασικό συστατικό της κοινωνικής ευημερίας στην πόλη .
Μια δημοτική αρχή πρέπει να έχει ως φιλοσοφία και στρατηγική όλα τα παιδιά -μαθητές ,όλοι οι νέοι ,να ξεφύγουν από τον ρόλο του παθητικού θεατή και να γίνουν ενεργοί πρωταγωνιστές, στεκόμενη αρωγός στο έργο όλων των σωματείων και κατ’επέκτασιν στον μαζικό λαϊκό αθλητισμό.
Μια δημοτική αρχή πρέπει να έχει ως στόχο όλα τα παιδιά μας να βιώσουν την αθλητική παιδεία,διαμορφώνοντας πνεύμα και χαρακτήρα ,μέσα από τα εκάστοτε προγράμματα στη λογική « νους υγιής εν σώματι υγιές».
Μια δημοτική αρχή πρέπει να λειτουργεί προς μια κατεύθυνση τέτοια που το μέλλον του τόπου να αθλείται στο δημοτικό στάδιο της πόλης μας ,κάνοντας τον αθλητισμό τρόπο ζωής και διέξοδο από την καθημερινότητα.
Τίθεται λοιπόν το εύλογο ερώτημα: Υπάρχει η πολιτική βούληση;
Αγαπητοί συνδημότες,
Ελπίζω πως μετά τον θόρυβο που δημιουργήθηκε ,όλοι θ’αντλήσουμε χρήσιμα συμπεράσματα ,έτσι ώστε ο δημόσιος διάλογος να οδηγηθεί σε πιο γόνιμα μονοπάτια και εικόνες όπως οι πρόσφατες ν’αποτελέσουν μια θλιβερή ανάμνηση του παρελθόντος και μόνον.
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΚΩΣΤΑΣ ΠΡΕΒΕΝΤΗΣ