H 22α Φεβρουαρίου «Ημέρα Σκέψης» για όλους τους Προσκόπους και Οδηγούς του κόσμου
Η 22α Φεβρουαρίου έχει καθιερωθεί ως «Ημέρα Σκέψης» για όλους τους Προσκόπους και Οδηγούς του κόσμου,
Η 22α Φεβρουαρίου έχει καθιερωθεί ως «Ημέρα Σκέψης» για όλους τους Προσκόπους και Οδηγούς του κόσμου,
Η 22α Φεβρουαρίου έχει καθιερωθεί ως «Ημέρα Σκέψης» για όλους τους Προσκόπους και Οδηγούς του κόσμου, μέρα την οποία γιορτάζουν όλοι οι Πρόσκοποι και Οδηγοί της υφηλίου.
«Όταν προπολεμικά ήδη, διαπιστώθηκε ότι τα 20 παιδιά του νησιού Βrowensa είχαν γίνει κάποια εκατομμύρια, αγόρια και κορίτσια, αναζητήθηκε ημερομηνία, για να γιορτάζει η πιο μεγάλη παρέα του κόσμου και ποια καλύτερη θα μπορούσε να βρεθεί από την κοινή ημερομηνία γέννησης, τόσο του Ιδρυτή του Προσκοπισμού Λόρδου Ρόμπερτ Μπέιτεν Πάουελ όσο και της συζύγου του και μετέπειτα Ιδρυτή του Οδηγισμού Όλαβ Μπέιτεν Πάουελ, δηλαδή την 22 Φεβρουαρίου!
Ο Μπέϊτεν Πάουελ υπήρξε ο ιδρυτής του Προσκοπισμού το 1907. Από τα πρώτα χρόνια που ξεκίνησε και δημιουργήθηκε αυθόρμητα αυτός ο «ωραίος κόσμος» του Προσκοπισμού, πολλοί απ’ όλα τα μέρη της γης, ένοιωθαν την ανάγκη να στέλνουν τις ευχές τους στον ιδρυτή του Προσκοπισμού με την ευκαιρία των γενεθλίων του στις 22 Φεβρουαρίου. Ήταν μοναδική σύμπτωση ότι και η γυναίκα του και στενή συνεργάτιδα, που ηγήθηκε πολλά χρόνια από το 1912 της κίνησης των οδηγών , η Όλαβ Μπέϊτεν Πάουελ, είχε κι εκείνη τα γενέθλιά της την ίδια ακριβώς ημέρα.
Οι σκέψεις όλων και οι ευχαριστίες προς τον ιδρυτή και τη σύζυγό του για το έργο τους, αποτέλεσαν, καθώς περνούσαν τα χρόνια, τη βάση μιας αόρατης επικοινωνίας Προσκόπων και Οδηγών με τον ιδρυτή και τη σύζυγό του και μέσω αυτών με τους Προσκόπους και τις Οδηγούς των άλλων χωρών. Έτσι καθιερώθηκε το 1929 από την Παγκόσμια Κίνηση Προσκόπων, η 22α Φεβρουαρίου σαν «Ημέρα Σκέψης».
Στη 19η παγκόσμια συνέλευση στη Ρόδο το 1963, μετά από πρόταση της Ελληνικής αντιπροσωπείας, αποφασίστηκε να εορτάζεται παγκόσμια η επέτειος αυτή.
Είναι ένας συμβολικός εορτασμός που η ελεύθερη σκέψη όλων ταξιδεύει στον χώρο και τον χρόνο, ξεπερνά φραγμούς και σύνορα, αναλογίζεται την έκταση της Προσκοπικής Κίνησης και χαιρετά και αγκαλιάζει με ανθρωπιά τον αδελφό Πρόσκοπο και Οδηγό μιας άλλης χώρας, μιας άλλης θρησκείας, μιας άλλης φυλής… οι οποίοι υποσχέθηκαν να κάνουν τρόπο ζωής την προσπάθεια για ένα καλύτερο κόσμο, δίνοντας την Προσκοπική υπόσχεση:
«Υπόσχομαι στην τιμή μου, να εκτελώ το καθήκον μου, στον Θεό και την Πατρίδα, να βοηθώ κάθε άνθρωπο σε κάθε περίσταση και να τηρώ το Νόμο των Προσκόπων».
