Πέρυσι μετά της Πανάγιας στις 15 Αυγούστου, έβλεπα μελετώντας τα στοιχεία των απορροφήσεων στην περιφέρεια Θεσσαλίας, ότι υπήρχε μια μεγάλη απόκλιση από αυτά που έπρεπε να γίνουν και είχαν συμφωνηθεί με την ΕΕ τον Φλεβάρη του 2015. Τα σοβαρά αναπτυξιακά θεάματα δεν είχαν καθόλου αγγιχθεί. Γίνονταν έργα υποδομής αλλά χωρίς όραμα. Διεκπεραιωτικά.
Έτσι ‘στειλα ένα μέιλ σε καμιά διακοσαριά ανθρώπους που είχα γνωρίσει τα τελευταία 20 χρόνια που είμαι στη Λάρισα, και με γνώριζαν στον ενα η άλλο βαθμό και άρχισα να πηγαίνω να τους συναντώ. Τους εξήγησα οτι έπρεπε να δημιουργηθεί στη Θεσσαλία μια κίνηση , όχι απαραίτητα για συμμετοχή στις Περιφερειακές εκλογές, που θα βάλει κάτω τα σοβαρά αναπτυξιακά θέματα της περιφέρειας μας. Για να φτιάσω να γυρίζω τη Θεσσαλία προηγήθηκαν 6 χρόνια σοβαρής μελέτης σε βάθος.
Έτσι λοιπόν άρχισε η Πρωτοβουλία.
Αρχές Δεκέμβρη είχαμε συμφωνήσει με αρκετούς να το τολμήσουμε. Και το τολμήσαμε. Γύρισα με το αμάξι μου όλη τη Θεσσαλία εξηγώντας και μιλώντας με κόσμο. Έκανα 18.500 χιλιόμετρα μόνος μου σε έξι μήνες. Θυμάμαι τον Φλεβάρη γυρνώντας από τα χωριά της Καλαμπάκας ξημερώματα, έφυγα από τον δρόμο και ξύπνησα απο το θόρυβο που έκαναν οι ράγες του τραίνου. Ήταν οτι πιο δύσκολο έχω κάνει στη ζωή μου. Όμως το πίστεψα.
Προσπάθησα με όλους τους ανθρώπους που ήρθαν μαζί μου, που τους υπερευχαριστώ, να εξηγήσω ποια θα μπορούσε να ήταν η πορεία της Θεσσαλίας με τα χρήματα που ηδη είχαμε και δεν τα είχαμε αγγίξει. Ο κ. Αγοραστός δεν μπήκε σε καμία σοβαρή συζήτηση. Το ίδιο και ο κ. Τσιλιμιγκας.
Άρα πέρασε η προεκλογική περίοδος χωρίς να συζητήσουμε σοβαρά. Μόνο κορόνες χωρίς οσία. Έμαθα όμως κάτι και πήρα ενα μεγάλο μάθημα που με κάνει σοφότερο όλο αυτό το ενιάμηνο.
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΜΑΘΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ.
Θα τα πούμε σύντομα αναλυτικά.
Θέλω να ευχαριστήσω από εδώ τη γυναίκα μου Χαριτίνη που με ανέχεται με τις ιδιοτροπίες μου και με ανέχτηκε ολοκληρωτικά και τώρα χωρίς να μου πει ούτε μια φορά , κάτι που ενδεχομένως θα με αποθάρρυνε. Όπως και όλα τα παιδιά του εργαστήριου που την κοπανούσα νωρίς για να τρέξω να προλάβω.
Sorry παιδιά. Στη Χαριτίνη λοιπόν. Την αγαπώ και της αφιερώνω όπως και σε όλους τους υποψήφιους μας που σηκώσανε ένα σταυρό αυτό το εξάμηνο, τούτο το μικρό 5,5% στις περιφερικές εκλογές. Χωρίς λεφτά, χωρίς χορηγούς . Μόνο με την αγάπη του κόσμου. Ευχαριστώ όλους όσους μας στήριξαν με την ψήφο τους.
Venceremos ρε…..
