Γιάννης Κούρος – 2ο Παγκόσμιο ρεκόρ στη Δανία
Ο Κ. Γιάννης Κούρος μας κάνει την τιμή να μας μιλήσει για τους τελευταίους μεγάλους άθλους του. Οι Τρικαλινοί αναγνώστες είναι οι πρώτοι που μαθαίνουν λεπτομέρειες για τους άθλους του Γιάννη Κούρου.
Ο Κ. Γιάννης Κούρος μας κάνει την τιμή να μας μιλήσει για τους τελευταίους μεγάλους άθλους του. Οι Τρικαλινοί αναγνώστες είναι οι πρώτοι που μαθαίνουν λεπτομέρειες για τους άθλους του Γιάννη Κούρου.
Ο Γιάννης Κούρος εξακολουθεί να γράφει ιστορία στο βιβλίο των ρεκόρ Υπεραποστάσεων
«Και 2ο Παγκόσμιο ρεκόρ στη Δανία με 433.095χλμ. και μία πρωτιά στην Ουγγαρία»
Είναι στιγμές που ένας αρθρογράφος δυσκολεύεται να βρει τίτλο που να ταιριάζει στο άρθρο του, δίνοντάς του και κάποια έμφαση. Μία από τις περιπτώσεις είναι αυτή εδώ. Τι τίτλος θα ταίριαζε για την αναφορά μας στους τελευταίους μεγάλους άθλους, του μεγάλου Έλληνα δρομέα των υπεραποστάσεων Γιάννη Κούρου; Το σίγουρο είναι, πως ότι τίτλο κι αν βάλεις, δεν θα είναι αντιπροσωπευτικός και αντάξιος των μεγάλων επιδόσεών του. Σε μία μικρή χρονικά περίοδο, τριών μηνών, έγραψε ίσως την μεγαλύτερη ιστορία στις υπεραποστάσεις και το ποιο πιθανό, είναι ότι σαν τον Γιάννη τον Κούρο, δεν θα βρεθεί άλλος αθλητής στον πλανήτη για να κάνει ότι έκανε αυτός, σε τόση μικρή περίοδο. Στο προηγούμενο άρθρο είχαμε αναφέρει πως θα έπρεπε να είχε καταχωρηθεί και στο βιβλίο Γκίνες, τώρα που πραγματοποίησε άλλους δύο συνεχόμενους άθλους, θα μπει σίγουρα. Να αναφέρουμε επιγραμματικά τα προηγούμενα πρόσφατα κατορθώματα και στη συνέχεια τα τωρινά. Μετά από τρεις νικηφόρες εμφανίσεις με νέα ρεκόρ σε πραγματικούς αγώνες Υπεραποστάσεων στο Μπρνο (48ωρο, Τσεχία), Σιζεράνο (24ωρο, Ιταλία) και Γκολς (48ωρο, Αυστρία) λίγες εβδομάδες πριν, κατά τη διάρκεια αυτής της άνοιξης, ο Γιάννης Κούρος συνέχισε την καταγραφή ρεκόρ στο βιβλίο των υπεραποστάσεων, στο Μπορνχολμ της Δανίας, όπου συνέτριψε το μόλις 3 εβδομάδων δικό του παγκόσμιο ρεκόρ 48 ωρών όλων των κατηγοριών σε κυκλική-επαναληπτική διαδρομή (422,630χλμ), καλύπτοντας τώρα 433,095χλμ.
Στη διάρκεια του ίδιου αγώνα κατέρριψε κι άλλα ρεκόρ όλων των κατηγοριών, όπως στα 300 χλμ, στα 200 μίλια, στις 36 ώρες και στα 400 χλμ. Στο πέρασμά του από τις 24 ώρες, κατέρριψε το παγκόσμιο ρεκόρ της κατηγορίας του (50-54) με 266,596 χλμ., το οποίο κατείχε ο Βέλγος Ετιέν Βαν Άκερ, από τον Οκτώβριο του 2003 με 264,967χλμ.
Αυτή η σειρά επιδόσεων υψηλού επιπέδου που έγινε κι επαναληπτικά σε κοντινά χρονικά διαστήματα από το Γιάννη Κούρο, απέδειξε ότι μέσα σε 55 μέρες ήταν σε θέση, όχι μόνο να κερδίσει, αλλά και να επιτύχει μεγάλες επιδόσεις. Ιδιαίτερα, στους δύο τελευταίους 48ωρους αγώνες, όπου πέτυχε νέα παγκόσμια ρεκόρ, πριν ακόμη το σώμα του επανέλθει πλήρως από τα τραύματα και τον μυϊκό κάματο. Στο πλατύ κοινό αυτό φαντάζει ως κάτι αδύνατο ακόμη και να συλληφθεί, ιδιαίτερα εάν λάβουμε υπόψην μας ότι ακόμη και οι περισσότεροι μαραθωνοδρόμοι δεν αποτολμούν να λάβουν μέρος ούτε σε έναν δεύτερο μαραθώνιο των 42.195 μέτρων, σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, Ο Κούρος όμως έκανε τέσσερις νικηφόρους αγώνες και με υπέρ το δέον, υπερβατική προσπάθεια… Σ΄ αυτούς τους τέσσερις αγώνες ο Γιάννης κάλυψε συνολικά 1.524χλμ.
Πέραν του γεγονότος ότι δεν είχε πλήρως επανέλθει στην αγωνιστική του φόρμα και παρόλο που αναγκάστηκε να σταματήσει για να φροντίσει τις πληγές και τις φουσκάλες που προκλήθηκαν από τα χαλικάκια και τα ξυλάκια της διαδρομής στο πάρκο του Μπόρνχολμ, ήταν ικανοποιημένος από τον τρόπο που χειρίστηκε τον αγώνα και την ετοιμότητά του να αντιμετωπίζει προβλήματα. Ωστόσο, μετά το πέρας του αγώνα, ανακοίνωσε στους δημοσιογράφους ότι αν η διαδρομή ήταν επίπεδη και καθαρή, η επίδοσή του θα ήταν κατά πολύ μεγαλύτερη και ίσως να είχε ξεπεράσει τα 480χλμ. Στην πραγματικότητα η διαδρομή ήταν μήκους 1.450 μέτρων, η οποία μετετράπη την τελευταία στιγμή από τη Δανέζικη Ομοσπονδία στίβου. Αρχικά η διαδρομή ήταν 1.000 μέτρα. Η μισή διαδρομή (725 μ.), ήταν άσφαλτος με κακοτεχνίες και η άλλη μισή, μονοπάτι δασικού ανωμάλου δρόμου. Και οι δύο πλευρές ήταν με πολλές υψομετρικές διαφορές. Στις στροφές οι δρομείς αναγκάζονταν να σταματούν, αφού τους γύριζαν σχεδόν 360 μοίρες περιστροφή, πράγμα που εκτός από την εκμηδένιση του κεκτημένου ρυθμού, προκαλούσε και φουσκάλες στα πόδια.
Αυτό που έχει αποκομίσει ο Κούρος από την επαφή του με τους διαφόρους οργανωτές πολυήμερων αγώνων, είναι ότι, αν και τον ενημερώνουν ότι οι διαδρομές τους είναι γρήγορες και επίπεδες, σε μια προσπάθεια να τον πείσουν να πάει και να λάβει μέρος στον εκάστοτε αγώνα που διοργανώνουν, τελικά στην πραγματικότητα τα πράγματα είναι διαφορετικά και γι’ αυτό έχει μεγάλη δυσαρέσκεια. Καταβάλει τεράστια προσπάθεια σε κάθε αγώνα, η οποία όμως χάνεται χωρίς να αποκαλύπτεται το πραγματικό του δυναμικό σε αριθμό χιλιομέτρων, όπως θα ευχόταν ο ίδιος και όπως θα του άξιζε.
Ο Γιάννης Κούρος αισθάνεται βαθειά ευγνωμοσύνη προς τους υποστηρικτές του, για το χρόνο, την προσπάθεια και την αφοσίωση που του προσέφεραν στους αγώνες, συμβάλλοντας έτσι στις επιτυχίες του. Ιδιαίτερα στην τελευταία που έσπασε και πάλι το δικό του ρεκόρ.
Σε άμεση επικοινωνία που είχαμε μαζί του, ο Γιάννης Κούρος μας είπε: « …Η επίδοση αυτή δεν είναι καθόλου ενδεικτική της εκεί απόδοσής μου» και συνεχίζει. Τη δεύτερη νύχτα σταμάτησα για να αλλάξω παπούτσια, μέσα σε 5 λεπτά υποτίθεται και τελικά χρειάστηκε 50 λεπτά με τον εξοπλισμό υπόδησης. Με την αλλαγή διαπίστωσα ότι, τα δάχτυλα των ποδιών μου είχαν πολλές φουσκάλες και τα παπούτσια ήταν γεμάτα από χαλικάκια και χώματα. Αργότερα έπεσα κάτω στο έδαφος δύο φορές, όταν το αριστερό μου νύχι χτύπησε σε ρίζα δέντρου που προεξείχε. Δεν ήταν εμφανής, λόγω του ελλιπούς, αν όχι ανύπαρκτου φωτισμού. Έτσι έχασα άλλα 15 λεπτά για νέα αλλαγή παπουτσιών. Το τρέξιμο από εκείνη τη στιγμή και μετά, κατέστη οδυνηρό, μιας και το νύχι μαύρισε και πονούσε φρικτά. Τελικά το αφαίρεσα κι αυτό μαζί με άλλα νύχια, λίγες μέρες μετά τον αγώνα. Συχνά ένιωθα ισχυρούς πόνους στο στομάχι μου που με καθήλωναν. Μου έδιναν την εντύπωση ότι δημιουργήθηκε κάποιο έλκος. Ευτυχώς όμως, η ανακούφιση ήρθε προς το τέλος του αγώνα, όταν εξέλειψαν αυτοί οι πόνοι. Στην Αυστρία δεν έκανα ούτε ένα λεπτό στάση και κάλυψα 422χλμ. Εδώ παρόλο που έχασα πάνω από 80 λεπτά, σε διάφορες αναπάντεχες στάσεις, έκανα 433χλμ.! Αν υπολογίσει κανείς το πόσο χειρότερη ήταν η πίστα της Δανίας, αποδεικνύεται το πόσο καλύτερα ήμουν και πόσο υψηλά θα απέδιδα… Να επανέλθω στο φωτισμό, για τον οποίο είχα ζητήσει από τον οργανωτή να φροντίσει τα μέγιστα και μου είχε απαντήσει ότι θα έχουν φωτισμό, αν και ισχυριζόταν ότι «και χωρίς φωτισμό βλέπεις…». Αυτά ακριβώς ήταν τα λόγια του. Τελικά μόλις βράδιασε την πρώτη μέρα του αγώνα, ο ρυθμός μας έπεσε κατά πολύ, επειδή στο σκοτεινό πάρκο δεν έβλεπες που πατάς. Αργότερα έφεραν κι έβαλαν σταδιακά κάθε 100μ. περίπου μια λάμπα, η οποία δεν φώτιζε περισσότερο από ένα μέτρο. Έτσι, τρέχαμε κατά 99% σε σκοτεινό και επικίνδυνο έδαφος! Πώς να τρέξεις; Σε μια τέτοια υπερπροσπάθεια δε φτάνει η σωματική κούραση, είχαμε και πρόβλημα με την όραση και τις εναλλαγές του φωτισμού, πράγμα το οποίο σε κούραζε πνευματικά κι επηρέαζε πολύ αρνητικά τη ψυχολογία σου. Η διαδρομή ήταν άθλια, με πάμπολλες λακκούβες και στο τμήμα της ασφάλτου και στο τμήμα του ανώμαλου δρόμου-μονοπατιού, στο οποίο σε ένα σημείο ήταν λιγότερο κι από ένα μέτρο πλάτος. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, με το που συμπληρώσαμε το πρώτο εικοσιτετράωρο, δόθηκε η εκκίνηση κι άλλων αθλητών που έτρεχαν το δεύτερο 24ωρο μόνον. Για να μας «αποτελειώσουν», έδωσαν κι άλλη εκκίνηση δρομέων που έτρεξαν τις τελευταίες 6 ώρες. Οι ακούσιες σπρωξιές που δεχόμασταν, δεν σε άφηναν να συγκεντρωθείς στον αγώνα σου… Πιστεύω πως αν δεν είχα την τόσο καλή και αέναη υποστήριξη τροφοδοσίας και γενικότερης φροντίδας από το πλήρωμά μου, όπως και στην Αυστρία, θα είχα περισσότερες απώλειες. Μα γιατί οι προσπάθειες ενός τόσο τέλειου συνδυασμού καλής φυσικής κατάστασης και συντονισμού πληρώματος να μην πιάνουν τόπο; «Ασφαλώς, γιατί κάποιοι οργανωτές δεν μπορούν να συλλάβουν το μέγεθος της αφοσίωσης και των θυσιών που κάνουν κάποιοι δρομείς που επιδιώκουν ξεχωριστές επιδόσεις, έτσι ώστε οι οργανωτές να γνωρίζουν να επιλέγουν διαδρομές που να προσφέρουν ιδανικές συνθήκες για επιδόσεις κι όχι κωλύματα, ελλείψεις και διαδρομές με κακοτεχνίες που προκαλούν τραυματισμούς».
Ο Γιάννης Κούρος συνεχίζει και μετά απ’ αυτά τις δραστηριότητες επί Ελληνικού εδάφους…
Α) Αμέσως μετά τον αγώνα στο Μπόρνχολμ, επέστρεψε το ίδιο βράδυ στην Κοπενχάγη και το επόμενο πρωί πίσω στην Αθήνα. Έπρεπε να ταξιδέψει ως το Ναύπλιο για να είναι παρών στο ραντεβού του με γκρουπ ξένων επιχειρηματιών από την Αμερική, στους οποίους ήταν προγραμματισμένο να κάνει μια ομιλία, για παρακίνηση, δράση και έμπνευση. Η ομιλία τελικά δόθηκε από τον Κούρο, αφού ανέβηκε μαζί με τους επιχειρηματίες τα 999 σκαλιά του κάστρου Παλαμηδίου. (Όποιος έχει τρέξει τουλάχιστον Μαραθώνιο, 42 χλμ., γνωρίζει πολύ καλά πως είναι να ανεβαίνεις σκαλιά μετά κι από καμιά βδομάδα. Ούτε ένα δεν μπορείς να ανέβεις! Πόσο μάλλον ο Κούρος που έκανε παγκόσμιο ρεκόρ με 433,095 χλμ.!).
Β) Μια βδομάδα μετά τον 48ωρο αγώνα, και πριν ακόμη επανέλθει σε κανένα είδος προπόνησης, πήγε από την Αρκαδία στην Αργολίδα για να παρακολουθήσει συναθλητές του στον ημιμαραθώνιο Μυκηνών-Άργους. Τελικά παρακινήθηκε κι έλαβε μέρος στον αγώνα, ο οποίος γινόταν προς τιμήν του συναθλητή Χρήστου Σωτηρόπουλου. Τελικά κατάφερε με ανυπόφορους πόνους να τερματίσει, κερδίζοντας μάλιστα στην κατηγορία 50-54 με χρόνο 1:29:30.
Γ) «Ο Γιάννης Κούρος τρέχει για το Περιβάλλον».
Την επόμενη Κυριακή (8 Ιουνίου), αφού πληροφορήθηκε για το συνέδριο που γινόταν στη Μεγαλόπολη για τις πυρόπληκτες περιοχές, προθυμοποιήθηκε να τρέξει από τη γενέτειρά του την Τρίπολη μέχρι τη Μεγαλόπολη, μια πολύ δύσκολη διαδρομή με ανηφόρες, κατηφόρες συνολικής απόστασης 35χλμ, για να δοθεί έμφαση στο πόσο σημαντικό είναι να περιφρουρούμε το δασικό πλούτο και το γενικότερο περιβάλλον.
Η πρωτιά του Γιάννη Κούρου στο γύρο της λίμνης Μπάλατον (212 χλμ.) της Ουγγαρίας
Ο Γιάννης Κούρος πέτυχε ακόμη μία μεγάλη νίκη που ήταν η 5η συνεχή στις υπεραποστάσεις, σε διάστημα λιγότερο των τριών μηνών!!! Συγκεκριμένα, το Σαββατοκύριακο 21 και 22 Ιουνίου 2008, κέρδισε και τον αγώνα του γύρου της λίμνης Μπάλατον στην Ουγγαρία, απόστασης 212χλμ. σε 19:27:52 ώρες. Οι συνθήκες που επικρατούσαν κατά τη διάρκεια του αγώνα ήταν θανατηφόρες. Οι δρομείς έτρεξαν με θερμακρασίες γύρω στους 35 βαθμούς και σε συνδυασμό με την υψηλή υγρασία, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της νύχτας. Ο Ούγγρος Γιάννος Μπόγκαρ προηγείτο στα πρώρα χιλιόμετρα της διαδρομής με τον Κούρο να τον ακολουθεί σε κοντινή απόσταση 150 με 200 μέτρα και να είναι τέταρτος, αφού μεσολαβούσαν κι άλλοι δύο δρομείς. Ο Μπόγκαρ εξακολουθούσε να προηγείται μέχρι το 32ο χλμ. που ήταν ορεινή διαδρομή, με λόφους, μονοπάτια, ανάμεσα σε δασώδεις περιοχές και χωράφια. Ο Κούρος έκανε υπομονή στην ασυνήθιστη γι αυτόν πίστα, μέχρις ότου πέρασε στην κορυφή όταν η διαδρομή ξαναενώθηκε με την άσφαλτο. Σε πολλά σημεία της ασφάλτου το οδόστρωμα είχε λιώσει και κολλούσαν τα παπούτσια των δρομέων στην πίσσα. Σταδιακά ο Γιάννης Κούρος άρχισε να αυξάνει τη διαφορά του από τους άλλους δρομείς. Η οργάνωση δεν ήταν σε θέση να προσφέρει παγωμένα ή έστω δροσερά υγρά στους δρομείς κι αυτό επηρέαζε συνεχώς την απόδοσή τους. Οι περισσότεροι ένιωθαν συμπτώματα θερμοπληξίας και αφυδάτωσης, με αποτέλεσμα αρκετοί να εγκαταλείπουν στην πορεία. Η πολύωρη ηλιοφάνεια κι ο καύσωνας είχαν επιδράσει μειωτικά στο ρυθμό τους.
Ο Κούρος αν και είχε δυνατούς πόνους στο στομάχι και ήταν συνεχώς ιδρωμένος, πριν φτάσει στο μέσο της διαδρομής, είχε καλύψει τη διαφορά και εκείνων που είχαν ξεκινήσει δύο ώρες πιο πριν ( αυτών που έτρεχαν σε σκυταλοδρομία, αλλά και των γυναικών).
Η κλάση του Γιάννη Κούρου φάνηκε και πάλι, αφού διέπρεψε και σε έναν τέτοιο αγώνα (trail), για τους οποίους δεν εξειδικεύεται, ούτε είναι στα μέτρα του ως διάρκεια. Ο Γιάννης Κούρος προτιμά αγώνες από 24 ώρες και πάνω! κι εκεί φαίνεται η πραγματική του κλάση.
Από τους 135 δρομείς που έλαβαν μέρος, στην 1η δεκάδα τερμάτισαν:
1 2 KOUROS Yiannis GRE 19:27:52
2 68 VANICEK Michael LG Nord Berlin Ultrateam/GER 19:58:54
3 72 KALOTAI Levente Nomád SE/HUN 21:10:46
4 38 ORÁLEK Daniel AC Moravska Slavia Brno/CZE 22:25:45
5 113 ZAHORÁN Ádám TFSE, Alföld TE/HUN 22:42:00
6 147 SZÕNYI Ferenc KEFE/HUN 23:12:58
7 44 CSERPÁK József HUN 24:45:30
8 57 BARAKONYI Lajos HUN 24:58:50
9 58 LACKNER Reinhard LSC-Liezen Elite/AUT 25:38:07
10 33 KURKILAHTI Pasi Endurance URT/FIN 26:29:11
Και οι τρεις πρώτες γυναίκες:
1 120 WERMESCHER Ildikó Spuri SC/HUN 25:56:50
2 75 GÁL Andrea Futóbolondok SE/HUN 28:37:15
3 6 BONTOVICS Tímea Pannónia SZDSE/HUN 29:06:20
Νίκος Σαλέπης Τρίκαλα
