Ρε Βαρδή, έλεος…

Ρε Βαρδή, έλεος… Γήπεδο: Λεωφόρος Σαβ, 22 Μαρ 2008, 19:00 Παναθηναϊκός(και καλά) 1 Γριά 1 Ρε Βαρδή, άκουσέ μας λίγο να χαρείς. Το παιδί δεν τραβάει… Το ξέρεις θα μας πεις, αλλά τι να κάνεις; Είναι γιος σου, τον αγαπάς, δεν μπορείς να τον βάλεις σε σοβαρή επιχείρηση και του έδωσες την ομάδα να ασχολείται, όπως παλιότερα ο άλλος «ατσίδας» της οικογένειας, ο αδερφός σου, που δεν ήταν ικανός να μοιράσει άχυρα σε δύο γαϊδούρια… Και εμείς τι φταίμε ρε φίλε; Τόσα εκατομμύρια κόσμος να τσαντίζεται, να υποφέρει, να θυμώνει, επειδή σαν όμιλος δεν έχετε μια επιχείρηση απασχόλησης των προβληματικών της οικογένειας; Δεν σκέφτεσαι ότι όσο αδιάφορο, ίσως και αντιπαθητικό, να είναι για εσένα το ποδόσφαιρο, επηρεάζει τόσο κόσμο που έχει φτάσει να θεωρεί το όνομα Βαρδινογιάννης βρισιά, για τους Παναθηναϊκούς, ή ανέκδοτο, για τους αλλόθρησκους; Καλά, οι τελευταίοι σας θεωρούν και λίγο ευεργέτες αλλά δεν ασχολείσαι και καθόλου για να καταλάβεις τι εννοούμε… Χέσε την ομάδα, αφού έτσι και αλλιώς χεσμένη την έχεις… Σκέψου όμως τη φήμη σου και δώσε τις μετοχές σε όποιον χριστιανό ενδιαφερθεί να απαλλάξει εσάς από το βαρύ φορτίο και εμάς από την παρουσία σας. Στα αγωνιστικά και στον καημό μας τώρα… Η εικόνα της Λεωφόρου υπέροχη για μια άλλη βραδιά… Ο κακός καιρός (ειλικρινά τώρα, δεν είχε λίγο ψυχρούλα σήμερα; ), εμπόδισε τον κόσμο να κάνει ένα ακόμη sold out με 12-13.000 εισιτήρια και τελικά στο γήπεδο βρέθηκαν περίπου 7-8 χιλιάδες θεατές, για μία ομάδα που βρίσκεται 2 βαθμούς πίσω από την κορυφή, και αυτό άδικα. Στα ίδια επίπεδα και η εικόνα όσων πήγαν στη θύρα 13, που τουλάχιστον όμως φώναξαν μερικά συνθήματα που έχει βγάλει η αληθινή θύρα 13 φέτος. Χρυσή στιγμή το «όποιος δεν πηδάει γάβρος είναι ρε», με καθιστούς το 99% της 13. Πριν το παιχνίδι βραβεύτηκε και ο Βασίλης Χατζηπαναγής, δικαίως αν σκεφτεί κανείς ότι και παικταράς υπήρξε, και δεν προκάλεσε ποτέ, και, ΚΥΡΙΩΣ, δεν είναι Παναθηναϊκός ο άνθρωπος… Συγκινητική η δήλωση καπετάνιου ότι έχει χειροκροτήσει γκολ του εναντίον του Παναθηναϊκου, και ακόμα πιο συγκινητική η προσπάθεια του Σκόκα να του εκμαιεύσει δήλωση πως κάποτε προσπάθησε να τον αγοράσει. Κάπου εκεί ο καπετάνιος σιγοτραγούδησε το «στου γιαλού τα καβουράκια» και ο Σκόκας έφαγε άλλη μία live χυλόπιτα. Τουλάχιστον δεν έπεσε το κύκλωμα και είδαμε στη συνέχεια το παιχνίδι… Η ομάδα παγωμένη από την ήττα στην Ξάνθη, έκανε την πρώτη καλή φάση στο 11 με σουτ του Σπυρόπουλου αλλά αμέσως μετά, στο 12, ήρθε το 0-1 για τις γριές, με γκολ του Φονσέκα που το «έπνιξε», λόγω της κακής του θέσης ο Μάλαρτζ. Το ροτέισον να είναι καλά, κάποιος άλλος θα βρεθεί να δοκιμαστεί στο επόμενο παιχνίδι ως τερματοφύλακας. Ευτυχώς, ισοφαρίσαμε γρήγορα, στο 16, με ωραίο πλασέ του Γιάννη Γκούμα, αφού πρώτα άδειασε και έναν αμυντικό. Στο επόμενο τέταρτο, είχαμε μια μικρή πίεση χωρίς να καταφέρουμε να φανούμε επικίνδυνοι. Προς το τέλος του ημιχρόνου ξύπνησε λίγο η ομάδα, έκανε ένα πολύ καλό σουτ ο Παπαδόπουλος στο 34, και συνεχίσαμε να πιέζουμε, με τον Γκούμα μάλιστα να δίνει ρεσιτάλ φιλοτιμίας επιθετικά. Τελικά η λήξη του ημιχρόνου μας βρήκε ισόπαλους, αφού δεν υπήρξε άλλη σημαντική ευκαιρία. Στο Β ημίχρονο, μπήκαμε όπως αναμενόταν ορεξάτοι για το 2-1 και στο 54 είχαμε το πρώτο καλό σουτ σε απευθείας φάουλ του Μάτος. Στο 57 πολύ καλή προσπάθεια και σουτ του Καραγκούνη κόντραρε τελευταία στιγμή και κατέληξε σε κόρνερ, ενώ στο 60 πολύ καλή επιθετική μας προσπάθεια κατέληξε σε φάουλ ακριβώς έξω από τη μεγάλη περιοχή, που κέρδισε ο Σάλπι με καλή προσποίηση. Το φάουλ εκτέλεσε ο Μάτος και πέρασε ξυστά από το δεξί δοκάρι του Πάρντο. Στο 62 έγινε η πρώτη μας αλλαγή με τον Ποστίγκα να παίρνει τη θέση του Παπαδόπουλου, ο οποίος έκανε και στο επόμενο λεπτό ένα καλό μακρινό σουτ προς το τέρμα των γριών, ενώ στο 64 παραλίγο να έβαζε το γκολ της αγωνιστικής με δεξί μακρινό σουτ αλλά η μπάλα πέρασε λίγο άουτ. Ακολούθησε νέο σουτ του Μάτος στο 65, και δύο λεπτά αργότερα ο Φονσέκα έκανε το πρώτο σουτ για τις γριές στο Β ημίχρονο προς την εστία του Μάλαρτζ ύστερα από λάθος του Τζιώλη. Εκεί κάπου, ενώ συνεχίσαμε να έχουμε συντριπτική υπεροχή και κατοχή μπάλας, μειώθηκαν οι φάσεις μας, και ξαναπλησιάσαμε στο γκολ με πονηρή κεφαλιά του Γκούμα στο 79. Ο επιθετικός μονόλογος συνεχιζόταν αλλά κάπου στο τέλος κάθε προσπάθειας τα χαλάγαμε, ενώ οι γιόμες της απελπισίας έκαναν, λογικά, την εμφάνισή τους. Τελευταία καλή προσπάθεια με κεφαλιά του Ποστίγκα στο 91, και στο 93 παραλίγο να καθάριζε ο Μάτος αλλά τελευταία στιγμή απέκρουσε το πανέξυπνο μακρινό φάουλ του ο Πάρντο. Γενικά αξίζαμε σίγουρα δεύτερο γκολ, και ας φάνηκε για μία ακόμα φορά πως η ομάδα επαφίεται στον πατριωτισμό κάποιων παικτών που είτε λόγω καλής ποδοσφαιρικής πάστας, είτε από φιλότιμο βγάζουν μέχρι σήμερα τα κάστανα από τη φωτιά, χωρίς να υπάρχει όμως στοιχειώδης σχεδιασμός, σύστημα και άλλα τέτοια ανούσια πράγματα, που, μεταξύ μας, είναι αχρείαστα και μπερδεύουν και τον μεγαλομέτοχο που δεν τα καταλαβαίνει. Από το παιχνίδι κρατάμε τελικά τον πολύτιμο βαθμό που θα μας βοηθήσει στη συνέχεια του πρωταθλήματος, και τις υποσχέσεις που άφησε για το μέλλον σαν επιθετικός ο Γιάννης Γκούμας, κάτι που ίσως μας απαλλάξει από την υποχρέωση μεταγραφής σε αυτή τη θέση το καλοκαίρι, και τα σφυρίγματα του κόσμου που δείχνει ότι δεν είναι όσο ενεργός θα θέλαμε οι οργανωμένοι, δεν παίρνει πρωτοβουλίες, αλλά δε θα γίνει ποτέ όπως θέλουνε οι αυλικοί και οι σφουγγοκωλάριοι. Κουράγιο αδέρφια, μέρες που είναι ελπίζουμε σε μια νέα επανάσταση που θα μας απαλλάξει από την κατοχή και θα μας κάνει πάλι υπερήφανους και χαμογελαστούς. Και καλά ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ: Μάλαρτζ, Σπυρόπουλος, Νίλσον (85 Σιμάο), Σαριέγκι, Γκούμας, Ίβανσιτς, Καραγκούνης, Μάτος, Τζιόλης (74 Ρομέρο), Σαλπιγγίδης, Παπαδόπουλος (62 Ποστίγκα).