Το «πακέτο» Χατζηγάκη συζητήθηκε στο Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Σύμφωνα με όσα αναφέρουν στον ΑγροΤύπο, από το γραφείο Τύπου του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, συζητήθηκε στο ακροατήριο
Σύμφωνα με όσα αναφέρουν στον ΑγροΤύπο, από το γραφείο Τύπου του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, συζητήθηκε στο ακροατήριο
Σύμφωνα με όσα αναφέρουν στον ΑγροΤύπο, από το γραφείο Τύπου του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, συζητήθηκε στο ακροατήριο του Γενικού Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης η υπόθεση του γνωστού πακέτου Χατζηγάκη (Τ-52/12), με αντικείμενο την ακύρωση αποφάσεως της Επιτροπής με την οποία διατασσόταν η ανάκτηση 425 εκατομμυρίων ευρώ από τους Έλληνες γεωργούς. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, ακόμα δεν έχει ληφθεί καμία οριστική απόφαση έως την κανονική εκδίκαση της υπόθεσης στο Λουξεμβούργο, της οποίας η ημερομηνία δεν έχει οριστεί ακόμα.
Σε ανακοίνωσή του το γραφείο Τύπου του Γενικού Δικαστηρίου, σχετικά με το ιστορικό της υπόθεσης αναφέρει: «Τον Ιανουάριο 2009, ο Οργανισμός Ελληνικών Γεωργικών Ασφαλίσεων (ΕΛΓΑ) κατέβαλε στους Έλληνες γεωργούς αντισταθμίσεις ύψους 425 εκατομμυρίων ευρώ για ζημίες που προκλήθηκαν, το 2008 και το 2009, από τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες. Πληροφορηθείσα τα μέτρα αυτά, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή χαρακτήρισε τις πληρωμές αυτές παράνομες κρατικές ενισχύσεις ασύμβατες με την κοινή αγορά με απόφαση της 7ης Δεκεμβρίου 2011 και διέταξε την ανάκτηση των ενισχύσεων αυτών από τους δικαιούχους.
Στις 8 Φεβρουαρίου 2012, η Ελλάδα άσκησε ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου προσφυγή με αίτημα την ακύρωση αυτής της αποφάσεως και με χωριστό δικόγραφο, της 18ης Μαΐου 2012, κατέθεσε αίτηση ασφαλιστικών μέτρων ζητώντας την αναστολή εκτελέσεως της αποφάσεως της Επιτροπής μέχρι να εκδοθεί η απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου επί της προσφυγής.
Με τη διάταξη της 19ης Σεπτεμβρίου 2012, ο Πρόεδρος του Γενικού Δικαστηρίου δέχθηκε την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων που κατέθεσε η Ελληνική Δημοκρατία. Εκτίμησε, μεταξύ άλλων, ότι υπό τις εξαιρετικές περιστάσεις που χαρακτηρίζουν σήμερα την οικονομική και κοινωνική κατάσταση στην Ελλάδα, πρέπει να αναγνωριστεί η προτεραιότητα των συμφερόντων που επικαλείται η Ελληνική Δημοκρατία και τα οποία συνίστανται, αφενός, στη διασφάλιση της κοινωνικής γαλήνης και την αποτροπή κοινωνικών ταραχών και, αφετέρου, στη δυνατότητα συγκεντρώσεως του δυναμικού των φορολογικών της υπηρεσιών στο έργο που αυτή κρίνει ως πρωταρχικής σημασίας για τη χώρα».