Συνεδρίες πρόληψης και εξαρτήσεων στο 1ο Λύκειο Τρικάλων

Για δεύτερη συνεχή χρονιά το 1ο ΓΕΛ Τρικάλων σε συνεργασία με το Κέντρο Πρόληψης Ν. Τρικάλων υλοποίησε 2ωρες παρεμβάσεις ανά τμήμα,

Για δεύτερη συνεχή χρονιά το 1ο ΓΕΛ Τρικάλων σε συνεργασία με το Κέντρο Πρόληψης Ν. Τρικάλων υλοποίησε 2ωρες παρεμβάσεις ανά τμήμα, στους μαθητές όλων των τάξεων σε θέματα πρόληψης και εξαρτήσεων.

Συντονίστριες της όλης προσπάθειας ήταν οι κυρίες Κωνσταντίνα Νταιλιάνη και Αγορίτσα Σουλιώτη, έμπειρα και ειδικά επιμορφωμένα στελέχη, και οι δυο του Κέντρου Πρόληψης Ν.Τρικάλων

Ο βιωματικός τρόπος με τον οποίο έγιναν οι συζητήσεις με τους μαθητές, τους έδωσε την ευκαιρία να μιλήσουν για τις εμπειρίες τους, τις ανάγκες και τους προβληματισμούς τους.
Πιστεύουμε ότι οι νέοι, περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον, έχουν ανάγκη από δομημένες “παρεμβάσεις”.

Η εκπαίδευση αυτή ενδυναμώνει τα άτομα ώστε να μπορούν να διαχειρίζονται καθημερινές δύσκολες καταστάσεις, να αντιστέκονται στις πιέσεις των συνομηλίκων, να επικοινωνούν τις ανάγκες και τα συναισθήματά τους, να ζητούν βοήθεια όταν τη χρειάζονται να πιστεύουν στον εαυτό τους και να επιλέγουν θετικές στάσεις ζωής.

Μέσα από τέτοιου είδους παρεμβάσεις οι μαθητές ανακαλύπτουν και μαθαίνουν βασικές δεξιότητες ζωής όπως είναι;

– Να αποδέχονται και να αντιμετωπίζουν με σεβασμό τον εαυτό τους
– Να ανακαλύπτουν τα ενδιαφέροντά τους και να τα αξιοποιούν δημιουργικά
– Να θέτουν και να επιτυγχάνουν στόχους
– Να μάθουν να παίρνουν αποφάσεις
– Να αναζητούν εναλλακτικές λύσεις για τα προβλήματά τους
– Να αναγνωρίζουν τις αξίες και τα πιστεύω τους
– Να επικοινωνούν και να συνεργάζονται
– Να δημιουργούν και να διακόπτουν μία σχέση όταν χρειάζεται
– Να αποδέχονται και να εκφράζουν τα συναισθήματά τους
– Να χειρίζονται συγκρούσεις
– Να λένε όχι και να διεκδικούν τα δικαιώματά τους
– Να βρίσκουν πληροφορίες και στήριξη

Η πρόληψη δεν είναι υπόθεση μόνο των ειδικών. Όλοι μπορούμε με τον τρόπο μας και από τη δική μας θέση να συμβάλλουμε στην πρόληψη έχοντας το ρόλο του ενήλικα- υποστηρικτή για τα παιδιά και τους νέους.

Με άλλα λόγια, να τους ακούμε, να τους εμπιστευόμαστε και να είμαστε δίπλα τους όποτε το χρειαστούν, να τους επιτρέπουμε να βρουν τη θέση τους στον κόσμο, να τους ενθαρρύνουμε να παίρνουν τη ζωή τους στα χέρια τους και να πιστεύουν στον εαυτό τους. Αφορά όλους μας γιατί δυστυχώς ή ευτυχώς κανείς από εμάς δεν μπορεί να προστατέψει τα παιδιά και τους νέους από το να νιώσουν μοναξιά, αγωνία και στεναχώρια.

Μπορούμε όμως να τους βοηθήσουμε να πιστέψουν στον εαυτό τους και να δώσουν νόημα στη ζωή τους.