Σκέψεις για την Αγία Ζώνη – Γράφει αναγνώστης

Κοιτάζω την εικόνα της Παναγίας που μου δόθηκε όταν προσκύνησα την Αγία Ζώνη και αναρωτιέμαι “Παναγία μου , πόσο κοντά σου είμαστε;”.

Κοιτάζω την εικόνα της Παναγίας που μου δόθηκε όταν προσκύνησα την Αγία Ζώνη και αναρωτιέμαι “Παναγία μου , πόσο κοντά σου είμαστε;”.

Μοναδικό και ανεπανάληπτο γεγονός αυτό που ζήσαμε τις τρεις ημέρες στη Καλαμπάκα .

Στην μνήμη μου διαρκώς έρχονται εικόνες με τα νεογέννητα που κρατούσαν οι μητέρες τους αγκαλιά , τα μικρά παιδιά , τους εφήβους , τους οικογενειάρχες , τους υπερήλικες να περιμένουν με υπομονή και προσδοκία για να προσκυνήσουν την Αγία Ζώνη της Υπεραγίας Θεοτόκου , με μάτια δακρυσμένα και με σκοπό να καταθέσουν τα δικά τους προβλήματα και ανησυχίες .

Δέος και μια απέραντη αγαλλίαση με πλημυρίζει όταν σκέφτομαι ότι η Ζώνη που προσκυνήσαμε είναι της Παναγίας μας αλλά και εκεί που ακουμπούσε ο Χριστός όταν ήταν βρέφος !

Θεέ μου σε ευχαριστούμε για όλα !

Ένιωθα ευχαριστημένος και χαρούμενος όταν έβλεπα μαζί με τους αστυνομικούς που ήταν συνέχεια στο ναό , νέα παλικάρια που βοηθούσαν αδιάλειπτα και με ανιδιοτέλεια , πάντα με χαμόγελο , πάντα με υπομονή , πάντα με αυταπάρνηση και χωρίς να δείχνουν την σωματική τους κούραση αλλά έχοντας την πεποίθηση ότι η Παναγία τους δυναμώνει .

Φεύγοντας η Αγία Ζώνη της Παναγίας μας , αφήνει σε όλους μας την ευλογία της αλλά και προσωπικά βιώματα στον καθένας μας .

«Υπεραγία Θεοτόκε, πρέσβευε υπέρ ημών»

ΛΕΥΙΤΗΣ