Τι είναι η κήλη και πού εμφανίζεται
Ο όρος κήλη αναφέρεται σε μια κατάσταση κατά την οποία ένα εσωτερικό όργανο ή ιστός προβάλλει μέσω ενός αδύναμου σημείου του μυϊκού ή συνδετικού τοιχώματος. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι κήλες παρατηρούνται στην κοιλιακή χώρα, μεταξύ θώρακα και γοφών. Είναι συχνότερες σε ενήλικες και μπορεί να προκληθούν από συνδυασμό πίεσης και μυϊκής αδυναμίας.
Βουβωνοκήλη, ομφαλοκήλη και άλλοι τύποι
Η βουβωνοκήλη είναι ο συχνότερος τύπος κήλης και εμφανίζεται όταν έντερο ή λιπώδης ιστός προβάλλει στη βουβωνική χώρα. Η ομφαλοκήλη αφορά προβολή κοντά στον ομφαλό, κυρίως σε ενήλικες με αυξημένη ενδοκοιλιακή πίεση. Η μηροκήλη εμφανίζεται χαμηλότερα στη βουβωνική περιοχή, κυρίως σε γυναίκες. Η διαφραγματοκήλη αφορά το άνω στομάχι που προωθείται στον θώρακα. Η μετεγχειρητική κήλη συμβαίνει σε σημεία προηγούμενων χειρουργείων, ενώ η επιγαστρική εμφανίζεται μεταξύ ομφαλού και στέρνου. Η κήλη των αθλητών δεν είναι εμφανής αλλά προκαλεί χρόνιο πόνο.
Πού οφείλονται οι κήλες
Η κήλη προκαλείται από αδυναμία μυών και αυξημένη πίεση στην κοιλιά. Παράγοντες είναι η άρση βαρών, η παχυσαρκία, η εγκυμοσύνη, η δυσκοιλιότητα και ο χρόνιος βήχας. Η ηλικία ή η συγγενής προδιάθεση αυξάνουν την πιθανότητα. Στη διαφραγματοκήλη, αιτία θεωρείται η αποδυνάμωση του διαφράγματος με τα χρόνια.
Πώς καταλαβαίνουμε ότι έχουμε κήλη
Το πιο χαρακτηριστικό σύμπτωμα είναι το εμφανές εξόγκωμα σε σημεία όπως η βουβωνική χώρα ή ο ομφαλός. Το εξόγκωμα μπορεί να είναι επώδυνο και να αυξάνεται με την κίνηση ή την άσκηση. Πόνος στην όρθια στάση, αίσθημα βάρους ή δυσπεψία είναι επίσης πιθανά σημάδια. Η διαφραγματοκήλη εκδηλώνεται με καούρες, δυσπεψία και πόνο στο στήθος, χωρίς εξωτερικό εξόγκωμα.
Διάγνωση της κήλης
Η διάγνωση βασίζεται κυρίως στην κλινική εξέταση. Στους άνδρες, γίνεται συνήθως ψηλάφηση της βουβωνικής περιοχής κατά τη διάρκεια βήχα. Αν χρειαστεί, ο γιατρός μπορεί να ζητήσει αξονική τομογραφία για ακριβέστερη εκτίμηση της έκτασης και του τύπου της κήλης.
Θεραπεία: Από την ανοιχτή επέμβαση στη ρομποτική τεχνολογία
Η κήλη δεν υποχωρεί από μόνη της και συνήθως απαιτεί χειρουργική αποκατάσταση. Οι βασικές τεχνικές περιλαμβάνουν:
Ανοιχτή αποκατάσταση: Με μία τομή στην περιοχή, ο ιστός επανατοποθετείται και ενισχύεται με ράμματα ή πλέγμα.
Λαπαροσκοπική αποκατάσταση: Γίνονται μικρές τομές και χρησιμοποιούνται κάμερα και εργαλεία για την αποκατάσταση.
Ρομποτική αποκατάσταση: Παρόμοια με τη λαπαροσκοπική αλλά με ακόμα μεγαλύτερη ακρίβεια χάρη σε ρομποτικό βραχίονα που ελέγχεται από τον χειρουργό.
Για επιπλέον πληροφορίες σχετικά με την κήλη, τη βουβωνοκήλη ή την ομφαλοκήλη, επικοινωνήστε με τον Γενικό Χειρουργό Δρ. Περικλή Χρυσοχέρη.
