Καρκίνος Ήπατος και Καρκίνος Παγκρέατος: Δύο Σιωπηλές αλλά Αντιμετωπίσιμες Απειλές
Ο καρκίνος ήπαρ και ο καρκίνος παγκρέατος αποτελούν δύο από τις πλέον απαιτητικές μορφές κακοηθειών της γαστρεντερικής οδού. Παρά τη βαρύτητά τους, η ιατρική πρόοδος των τελευταίων ετών έχει αλλάξει σημαντικά την πρόγνωση και τις θεραπευτικές επιλογές για τους ασθενείς, ιδίως όταν η διάγνωση γίνεται έγκαιρα και η αντιμετώπιση πραγματοποιείται σε εξειδικευμένα χειρουργικά κέντρα.
Καρκίνος Ήπατος: Τύποι και Αίτια
Ο καρκίνος στο ήπαρ διακρίνεται σε πρωτοπαθή και δευτεροπαθή μορφή. Ο πρωτοπαθής ξεκινά από τα ίδια τα ηπατικά κύτταρα και περιλαμβάνει κυρίως το ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα (HCC) και το ενδοηπατικό χολαγγειοκαρκίνωμα (IHC). Αντίθετα, ο δευτεροπαθής καρκίνος αφορά μεταστάσεις από άλλα όργανα.
Κύριες αιτίες ανάπτυξης του ηπατικού καρκίνου είναι η χρόνια ηπατίτιδα B ή C, η κίρρωση και η μακροχρόνια κατανάλωση αλκοόλ. Επιπλέον, ορισμένες τοξικές ουσίες ή αναβολικές ορμόνες μπορούν να συμβάλλουν στην εκδήλωσή του. Η χρόνια φλεγμονή οδηγεί σταδιακά σε κυτταρικές αλλοιώσεις που μετατρέπουν τα φυσιολογικά κύτταρα σε καρκινικά.
Συμπτώματα και Διάγνωση
Στα πρώιμα στάδια, ο καρκίνος του ήπατος συνήθως δεν προκαλεί συμπτώματα. Σε πιο προχωρημένες περιπτώσεις, οι ασθενείς μπορεί να εμφανίσουν βάρος ή πόνο στο δεξιό υποχόνδριο, ίκτερο, απώλεια όρεξης και ακούσια απώλεια βάρους.
Η διάγνωση βασίζεται σε αιματολογικές εξετάσεις («ηπατικό πάνελ»), αξονική και μαγνητική τομογραφία, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις απαιτείται βιοψία για επιβεβαίωση της κακοήθειας. Η Αξονική Ογκομετρία αποτελεί κρίσιμο εργαλείο για την επιλογή της κατάλληλης θεραπείας.
Χειρουργική Αντιμετώπιση
Η ηπατεκτομή, δηλαδή η αφαίρεση του τμήματος του ήπατος που φέρει τον όγκο, αποτελεί τη θεραπεία εκλογής όταν ο όγκος είναι εξαιρέσιμος και το υπόλοιπο ήπαρ λειτουργεί επαρκώς.
Σήμερα, η λαπαροσκοπική ηπατεκτομή έχει φέρει επανάσταση στη χειρουργική του ήπατος, μειώνοντας τον μετεγχειρητικό πόνο και επιταχύνοντας την ανάρρωση, ενώ προσφέρει εξαιρετικά ογκολογικά αποτελέσματα.
Καρκίνος Παγκρέατος: Παράγοντες Κινδύνου και Συμπτώματα
Ο καρκίνος παγκρέατος, και ιδιαίτερα το παγκρεατικό αδενοκαρκίνωμα, είναι επίσης μια επιθετική μορφή κακοήθειας. Μόνο ένα μικρό ποσοστό ασθενών (περίπου 20%) είναι υποψήφιο για χειρουργική εξαίρεση κατά τη διάγνωση, καθώς η νόσος συχνά διαγιγνώσκεται σε προχωρημένο στάδιο.
Παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν το οικογενειακό ιστορικό, το κάπνισμα, τη χρόνια παγκρεατίτιδα, την παχυσαρκία και τη μακροχρόνια κατανάλωση αλκοόλ.
Τα συχνότερα συμπτώματα είναι ο αποφρακτικός ίκτερος, η απώλεια βάρους, το κοιλιακό άλγος που ενίοτε αντανακλά στη ράχη και η δυσπεψία.
Σύγχρονες Θεραπευτικές Εξελίξεις
Η παγκρεατοδωδεκαδακτυλεκτομή (Whipple) αποτελεί τη χειρουργική επέμβαση εκλογής για τον καρκίνο της κεφαλής του παγκρέατος. Η επιτυχία της εξαρτάται από την εμπειρία του χειρουργικού κέντρου και την ορθή επιλογή των ασθενών.
Η νέο-επικουρική θεραπεία (neoadjuvant therapy) έχει βελτιώσει σημαντικά τα ποσοστά εξαιρεσιμότητας και επιβίωσης σε οριακά ή τοπικά προχωρημένα περιστατικά, επιτρέποντας σε περισσότερους ασθενείς να υποβληθούν τελικά σε χειρουργική αφαίρεση του όγκου.
Για περισσότερες πληροφορίες ή για να κλείσετε ραντεβού, επικοινωνήστε με τον Γενικό Χειρουργό Δρ. Ευστράτιο Ι. Ζούρο.





