Καλαμπακιώτισσα έζησε την φρίκη της καταστροφικής πυρκαγιάς στην Ανθούσα Αττικής – Συγκλονίζει η περιγραφή της
Μια Καλαμπακιώτισσα η Γεωργία Καλαντζή, έζησε την φρίκη της πρόσφατης καταστροφικής πυρκαγιάς στην Ανθούσα Αττικής, που έκαψε σπίτια, δάσος, ζώα και περιουσίες ανθρώπων που δημιούργησαν με τόσο κόπο.
Η συμπολίτισσά μας κατάφερε, χάρη στην λήψη μέτρων που πήρε πριν λίγες ημέρες, να ξαναγυρίσει στο σπίτι της και να το βρει άθικτο…. την ώρα που όλα γύρω του είχαν καεί.
Με την άδειά της δημοσιεύουμε το κείμενο που ανάρτησε στο facebook και φωτογραφίες της:
Δεν ξέρω ακόμα αν αυτό χθες το έζησα όντως. Να φεύγεις από το σπίτι σου με ότι μπορείς να κουβαλήσεις και να μην ξέρεις αν θα το ξανά δεις.
Τις έγραφα, τις έβλεπα και τις φοβόμουν τις φωτιές καθώς η Ανθούσα, όπου βρίσκεται το σπίτι μου, είναι (όπως και αποδείχτηκε για τρίτη φορά) μια επίφοβη περιοχή.
Γύρισα γρήγορα από τη δουλειά, μαζέψαμε σκυλιά, γατιά και φύγαμε. Φύγαμε με τον φόβο ότι δεν θα το ξανά δούμε το σπίτι μας. Ο φόβος αυτός τη νύχτα, όπου και οι άνεμοι ήταν πάνω από 9 μποφόρ, όπου η Ανθούσα καιγόταν από δυο μεριές ταυτόχρονα, όπου όταν με πήραν τηλέφωνο και μου είπαν ότι η φωτιά είναι πια ακριβώς απέναντι μας και φυσάει τρελά, μεγάλωνε συνεχώς.
Εκεί τα χάνεις όλα. Πάνω από όλα είναι το να σωθείς, αλλά ποιος θέλει να βλέπει το σπίτι του να καίγεται και ποιος μπορεί να το διαχειριστεί;
Η περιοχή ήταν αποκλεισμένη και εγώ απλά έλεγα στον εαυτό μου, «εντάξει Γεωργία, το σπίτι σου θα κάηκε, αλλά όλα θα γίνουν» ελπίζοντας σε κάτι.
Αυτό το κάτι ήρθε πολύ νωρίς το πρωί, όταν ο γείτονας μου με ενημέρωσε ότι ενώ έχουν καεί όλα γύρω μας και σε απόσταση αναπνοής από το σπίτι, αυτό είναι άθικτο, ακόμα και κάποια λουλούδια παραμένουν στην βεράντα, χρωματιστά, όπως τα αφήσαμε.
Όταν ήρθα και είδα το χάος και το μέγεθος της καταστροφής απλά ήμουν στα χαμένα. Δεν μπορώ να διανοηθώ πως ένα κατά πράσινο μέρος έχει γίνει πια μαύρο, πως ένα μέρος που απολάμβανες τον καθαρό αέρα, πλέον δεν μπορείς να πάρεις ανάσα. Πως έχει συμβεί αυτό;
Πριν δυο εβδομάδες είχαμε δώσει πάνω από 1000€ για να φτιάξουμε μόνοι μας μια αντιπυρική ζώνη, πριν δυο εβδομάδες έλεγα ότι πάει χαμένο το χιλιάρικο αφού δεν έχω και πάλι προστασία, σήμερα συνειδητοποιώ ότι αυτά τα 1.000+€ μας έσωσαν το σπίτι, καθώς η φωτιά κόπηκε και συνέχισε την πορεία της παρακάτω.
Κάηκε δάσος με πεύκα, κάηκαν ζώα, κάηκαν περιουσίες και σπίτια ανθρώπων, κάηκε για ακόμη μια φορά η ψυχή μας με αυτές τις εικόνες.
Δεν θα πω κάτι για πολιτική προστασία, δήμους, κυβερνήσεις κλπ, έχουν δείξει άλλωστε από μόνοι τους τι κάνουν. Σίγουρο είναι ότι αυτόν τον εφιάλτη θα τον ζω για καιρό, και όχι μόνο εγώ, όλοι όσοι έχουν βρεθεί σε αντίστοιχη θέση.
