Από την δημοσιοποίηση της ημερήσιας διάταξης της συνεδρίας του Περιφερειακού Συμβουλίου Θεσσαλίας , στην οποία θα συζητηθεί το υποβληθέν από το Υπουργείο Πολιτισμού σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος στο πλαίσιο του νόμου 2351/95 , παρατηρείται μια προσπάθεια παραπληροφόρησης , αφενός, και μιας ψευδούς εικόνας περί δήθεν κοινωνικής έντασης – αντίδρασης στο σχέδιο Προεδρικού διατάγματος ,με προφανή στόχο να σταλούν λάθος μηνύματα .
Η αλήθεια επί του θέματος είναι εντελώς διαφορετική φυσικά , καθώς καμία ενδοκοινωνική ένταση δεν υφίσταται . Απλά μια ομάδα συμπολιτών , για τους δικούς τους , λόγους εκφράζουν δυναμικά την άποψή τους μιλώντας περί επικείμενου άβατου του χώρου των Μετεώρων.
Είναι φυσικά δικαίωμά του κάθε πολίτη να έχει άποψη και να την λέει αλλά έχει και υποχρέωση να σέβεται τη γνώμη του άλλου και να του επιτρέπει να την δημοσιοποιεί και μέσα από τον διάλογο να γίνεται κυρίαρχη αυτή που στηρίζεται σε επιχειρήματα , που υπηρετεί αξίες που σχετίζονται με τα ιερά και όσια της πίστης και του έθνους .
Ως προς την ουσία τώρα , είναι μύθος ότι το σχέδιο Προεδρικού διατάγματος , επί της οποίας θα εκφράσει γνώμη το Περιφερειακό Συμβούλιο , προκλήθηκε από κάποιους . Αν από κάτι προκλήθηκε και ανάγκασε το κράτος να προβληματιστεί για την έκδοσή του , είναι οι πιέσεις που ασκούνται στον ιερό και ευρύτερο χώρο των ΜΕΤΕΩΡΩΝ για υλοποίηση δράσεων που προσβάλλουν και αλλοιώνουν τα χαρακτηριστικά του χώρου και της μοναστική πολιτείας παρακωλύοντας την λειτουργία του ως ζωντανού μοναστικού κέντρου αλλά και την άσκηση του μοναχικού βίου εντός των μονών .
Το σχέδιο Προεδρικού διατάγματος εκδίδεται στο πλαίσιο του νόμου 2351/95 και έχει μια καθυστέρηση 22 χρόνων μέχρι η πολιτεία να αποφασίσει την έκδοσή του . Το γιατί , έχει να κάνει με την γνωστή αβελτηρία της πολιτείας μας .
Το περιεχόμενο του υποβληθέντος σχεδίου Προεδρικού διατάγματος , από όσο μπορώ να καταλάβω διαβάζοντας το περιεχόμενο του , δεν επιβάλλει κανένα άβατο στα Μετέωρα , όπως κάποιοι ισχυρίζονται αλλά έρχεται να ρυθμίσει και να βάλει κανόνες στις δράσεις που θα επιτρέπονται να ασκηθούν εντός του ιερού χώρου. Ποια ανάγκη το επιβάλλει αυτό ;
Ότι σήμερα ο χώρος αποτελεί κυριολεκτικά ξέφραγο αμπέλι , όπως λέει ο λαός μας , εντός του οποίου ασκούνται τα πάντα καθ΄ όλη την διάρκεια του εικοσιτετραώρου . Όποιοι επισκέπτονται την περιοχή ξέρουν πολύ καλά την εικόνα που συναντούν . Πρόβατα , γίδια και βοοειδή μέχρι τις πόρτες των μοναστηριών να ανακατεύονται με τους επισκέπτες. Έχουμε θήρα , κίνηση τροχοφόρων τις μεταμεσονύχτιες ώρες που ηχορυπαίνουν το χώρο με μουσικές στη διαπασών , με κόρνες , μαρσαρίσματα και μπαντιλίκια . Έχουμε ελεύθερους κατασκηνωτές σε κάθε γωνιά του χώρου . Έχουμε τροχόσπιτα και τροχοβίλες που διανυκτερεύουν στο χώρο . Έχουμε παρουσία και τέλεση τελετών κάθε μορφής. Έχουμε αεραθλήματα πάνω απ΄ τις μονές , κινηματογραφήσεις για παντός είδους χρήση , δράσεις επί των βράχων και μια σειρά άλλα πράγματα .
Τι συνάγει κανένας απ΄ αυτήν την εικόνα ; Ότι το ιερός χώρος είναι τύποις και όχι ουσία ιερός ακριβώς γιατί εμείς δεν τον σεβόμαστε ως τέτοιον .
Αλήθεια , για αυτήν την χαοτική κατάσταση δεν πρέπει να υπάρξουν ρυθμίσεις ; Πρέπει δηλαδή να αφήσουμε την υπάρχουσα κατάσταση να προσβάλει το χώρο ;
Κάθε νουνεχής πολίτης θα συμφωνήσει ότι οι ρυθμίσεις όσον αφορά δράσεις εντός του ιερού χώρου επιβάλλονται εκ των πραγμάτων . Άλλωστε κανένα μνημείο της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς , προστατευόμενο μάλιστα από την UNESCO , δεν έχει αφεθεί απροστάτευτο. Ούτε σε κανένα αντίστοιχο μνημείο της φύσης , της πίστης και του πολιτισμού μπορεί ο καθένας να ασκήσει ελεύθερα τα όποια χόμπι ή δράσεις στο πλαίσιο των προσωπικών ενδιαφερόντων .
Το σχέδιο του Προεδρικού Διατάγματος , δεν συνετάγει ούτε αυθαίρετα , ούτε επιβάλλεται ασυζητητί . Έγιναν συζητήσεις , υποβλήθηκαν προτάσεις , πολλές από τις οποίες ελήφθησαν υπ΄ όψη και συμπεριλήφθησαν στο υπάρχουν στο σχέδιο .
Άρα, προς τί η αντίδραση ;
Φρονώ , και εύχομαι να κάνω λάθος , ότι πίσω από την προσχηματική αντίδραση , διαφαίνεται η τάση να αλλάξει ταυτότητα συνολικά ο χώρος . Δηλαδή να επαλειφθεί το στοιχείο ότι τα ΜΕΤΕΩΡΑ είναι ένα ζωντανό μοναστικό κέντρο και να μετατραπεί σε κάτι άλλο (παγκόσμιο κέντρο αναρρίχησης λ.χ) . Αυτό βεβαίως μπορεί να είναι ευσεβείς πόθοι ορισμένων , αλλά δεν μπορεί να γίνουν αποδεκτοί για το λόγο ότι και στην ΜΕΤΕΩΡΙΤΙΚΗ ιστορίας και παράδοση προσκρούει και την τοπική οικονομία θα καταστρέψει , αν ώ μη γένοιτο , επισυμβεί .
Ωστόσο λύσεις υπάρχουν και μπορούν να προκύψουν εάν επικρατήσει η λογική , η σύνεση , ο διάλογο και κυρίως ο σεβασμός ως προς αυτά που περικλείει η αγία και σεπτή λιθόπολη των ΜΕΤΕΩΡΩΝ . Η προσπάθεια επιβολής μιας άποψης ως κυρίαρχη, ενώ δεν είναι , αποτελεί κατά την άποψή μου μέγα λάθος που δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή όταν μάλιστα παρατηρείται τα φαινόμενο αυτοί που έχουν μια άλλη άποψη να λοιδορούνται γιατί την έχουν και την δημοσιοποιούν .
Του Γρηγόρη Γ. Καλύβα