GP Μαλαισίας: Με την υπογραφή του Ράϊκονεν!
Στην πίστα της Κουάλα Λουμπούρ, η κόκκινη ομάδα έφτασε στην πέμπτη νίκη της εκεί από το 1999 όταν και διοργανώθηκε το πρώτο GP, με "μαέστρο" τον Κίμι Ράικονεν. Ήταν η δεύτερη νίκη του 29χρονου Φινλανδού στην Μαλαισία, η πρώτη ήταν το 2003 με τα χρώματα της McLaren-Mercedes και συγκεκριμένα τη χρονιά που έχασε τον τίτλο με δύο βαθμούς διαφορά από τον Μίκαελ Σουμάχερ.
Στην πίστα της Κουάλα Λουμπούρ, η κόκκινη ομάδα έφτασε στην πέμπτη νίκη της εκεί από το 1999 όταν και διοργανώθηκε το πρώτο GP, με "μαέστρο" τον Κίμι Ράικονεν. Ήταν η δεύτερη νίκη του 29χρονου Φινλανδού στην Μαλαισία, η πρώτη ήταν το 2003 με τα χρώματα της McLaren-Mercedes και συγκεκριμένα τη χρονιά που έχασε τον τίτλο με δύο βαθμούς διαφορά από τον Μίκαελ Σουμάχερ. Στην πίστα της Κουάλα Λουμπούρ, η κόκκινη ομάδα έφτασε στην πέμπτη νίκη της εκεί από το 1999 όταν και διοργανώθηκε το πρώτο GP, με "μαέστρο" τον Κίμι Ράικονεν. Ήταν η δεύτερη νίκη του 29χρονου Φινλανδού στην Μαλαισία, η πρώτη ήταν το 2003 με τα χρώματα της McLaren-Mercedes και συγκεκριμένα τη χρονιά που έχασε τον τίτλο με δύο βαθμούς διαφορά από τον Μίκαελ Σουμάχερ. Το στοιχείο όμως που πρέπει να τονισθεί είναι η διαφορά που έχτισε ο Κίμι Ράϊκονεν τόσο από τον δεύτερο Ρόμπερτ Κουμπίτσα της BMW Sauber όσο και από τις δύο McLaren-Mercedes των Χέικι Κοβαλάινεν και Λουίς Χάμιλτον που τερμάτισαν στην τρίτη και πέμπτη θέση αντίστοιχα. Συγκεκριμένα ο παγκόσμιος πρωταθλητής του 2007 πέρασε την γραμμή τερματισμού με 19,5’’ διαφορά από τον Κούμπιτσα, με 38,4’’ από τον Κοβαλάϊνεν και 46,5’’ από τον Χάμιλτον! Ένα δευτερόλεπτο στον γύρο! Σε γενικές γραμμές η F2008 έδειξε χαρακτήρα στα χέρια του Κίμι Ράικονεν και αν μη τι άλλο "έριχνε" ένα δευτερόλεπτο περίπου στο γύρο στον 23χρονο Χάμιλτον. Πάντως ήταν ένα αγώνας που κατέδειξε τα πρώτα ουσιαστικά συμπεράσματα για την απόδοση των ομάδων, αφού η Σεπάνγκ είναι μια πραγματική πίστα -και όχι μια μετατρεπόμενη όπως αυτή του Άλμπερτ Παρκ στην Αυστραλία. Εξαιρετική εμφάνιση όμως πραγματοποίησε ο Γιάρνο Τρούλι της Toyota με την ΤF108 σκορπίζοντας χαμόγελα αισιοδοξίας στην ιαπωνική ομάδα για το 2008. Φάνηκε ανταγωνιστικός ακόμη και όταν πιέστηκε στους τελευταίους γύρους από τον Λουίς Χάμιλτον και κράτησε δικαίως την τέταρτη θέση της γενικής κατάταξης. Ενθαρρυντική όμως είναι και η εμφάνιση της Red Bull Racing, αφού ο Μαρκ Ουέμπερ είχε καταφέρει να κρατήσει για μεγάλο χρονικό διάστημα πίσω του, τον 23χρονο Βρετανό πιλότο ΜcLaren-Mercedes ο οποίος πέρασε τον Αυστραλό μετά το δεύτερο pit-stop και μέσα από αυτό! Μνεία για Αλόνσο Πριν όμως περάσουμε στον αγώνα και στα πιο βασικά στοιχεία του, θα κάνουμε μια μικρή αναφορά, στον Φερνάντο Αλόνσο. Ο δις παγκόσμιος πρωταθλητής διαθέτει πραγματικά μεγάλο ψυχικό σθένος και αποδεικνύει ότι επάξια είχε κερδίσει τον τίτλο τόσο το 2005 όσο και το 2006. Το λέμε αυτό διότι ενώ δεν διαθέτει ανταγωνιστικό μονοθέσιο, παίρνει απ΄ αυτό το 100%, το οδηγεί στο όριο και για δεύτερο συνεχόμενο γκραν πρι μπαίνει στην βαθμολογούμενη οχτάδα. Αυτό όμως συμβαίνει «καθαρά» επειδή είναι ο Αλόνσο και ας ευχηθούμε η γαλλική ομάδα να ανακάμψει σύντομα γιατί η F1 έχει ανάγκη τόσο την οδηγική…τρέλα του Ισπανού πιλότου, όσο και το αστείρευτο ταλέντο του και το θέαμα που προσφέρει. Κατά την εκκίνησης αυτοί που βγήκαν κερδισμένοι ήταν ο Χάμιλτον που πετάχτηκε στην 5η θέση από την 9η, ο Μαρκ Ουέμπερ στην τέταρτη θέση από την όγδοη θέση, αλλά και Κούμπιτσα στην 3η θέση από την 6η που εκκίνησαν. Οι δυο Ferrari των Mάσα και Ράικονεν έφυγαν μπροστά ανενόχλητες και έχτιζαν διαφορά ασφαλείας, ενώ επαφές είχαμε μεταξύ του Τίμο Γκλοκ της Toyota και του Νίκο Ρόσμπεργκ της Williams – Toyota, αποτέλεσμα της οποίας ήταν η έλευση του δεύτερου στα pits για αλλαγή εμπρός αεροδυναμικής πτέρυγας. Εκεί ουσιαστικά τελείωσε και ο αγώνας του Ρόσμπεργκ. Έξοδος Μάσα Στην Σεπάνγκ είχαμε συνολικά πέντε εγκαταλείψεις με κυριότερη αυτήν του Φελίπε Μάσα στον 30ο γύρο μετά έξοδο που είχε που φάνηκε να οφείλεται κυρίως σε απώλεια αεροδυναμικής αντίστασης στο πίσω μέρος του κόκκινου μονοθεσίου. Πολύ κακό επίσης για την ψυχολογία του Μάσα που παίρνει την άγουσα για τα αποδυτήρια για δεύτερη φορά και μένει με μηδέν βαθμούς στο ενεργητικό του. Όσο για την κατάληψη της πρώτης θέσης του Κίμι Ράϊκονεν από τον Φελίπε Μάσα αυτή έγινε λίγο νωρίτερα και μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας των πρώτων σταθμών για ανεφοδιασμό των δυο πιλότων. Συγκεκριμένα το pit-stop του Ράϊκονεν είχε διάρκεια 7,9” και αυτό του Φελίπε Μάσα 8,5”. Ακόμη ο Μάσα μπήκε πρώτος για ανεφοδιασμό, ο Κίμι έμεινε στην πίστα περισσότερο σημείωσε τον ταχύτερο χρόνο και σε συνδυασμό με τον ταχύτερο pit-stop έβαλε πλάτη τον Μάσα αλλά και το μονοθέσιο του σε…πλήρη μετάκαυση για την 17η νίκη της καριέρας του. H καλύτερη και η χειρότερη στιγμή Η καλύτερη στιγμή του αγώνα ήταν η προσπέραση του Νικ Χάιντφελντ στον τέταρτο γύρο στους Κούλθαρντ και Αλόνσο με τρόπο που θύμισε τον Χάκινεν και την προσπέρασή του στον Μίκαελ Σουμάχερ από την εξωτερική πλευρά και όχι από την αγωνιστική γραμμή. Στην εν λόγω περίπτωση όμως, ο Γερμανός πιλότος της BMW Sauber βοηθήθηκε και από το μεγάλο πλάτος που διαθέτει η Σεπάνγκ αλλά και το δυνατό μονοθέσιο. Το θέμα όμως είναι η κίνηση που έκανε και αυτή τον δικαίωσε! Η χειρότερη στιγμή του αγώνα ήταν στο πρώτο pit-stop του Χάμιλτον που οι μηχανικοί του έκαναν λάθος με το καπάκι στον εμπρός δεξιό τροχό και η χρονική διάρκεια του pit-stop έφτασε τα 19,9”! Εν ολίγοις μπήκε στα pits πέμπτος και βγήκε 11ος! Οι ομάδες ακολούθησαν στρατηγική δύο pit-stop, ενώ κάποιες όπως η McLaren -Mercedes του Χάμιλτον εκκίνησαν με την μαλακότερη από τις δύο γόμες που είχε πάει στην Μαλαισία η Bridgestone και όχι με την σκληρή, επιλογή που επέλεξε η νικήτρια Ferrari. Eν κατακλείδι θα έλεγε κανείς ότι μετά τους δυο αγώνες σε Αυστραλία και Μαλαισία, την πιο θετική εικόνα έχει δείξει η BMW Sauber που ανέβηκε στο βάθρο των νικητών και τις δυο φορές, αλλά και Ρόμπερτ Κουμπίτσα. Στις 6 Απριλίου ο θίασος της F1 ταξιδεύει στο Σακχίρ και το Μπαχρέϊν…