Το σύκο είναι ένα από τα πιο παρεξηγημένα φρούτα στη χώρα μας. Στη νεοελληνική υποκουλτούρα έχει ταυτιστεί με την ατάκα του Χρόνη Εξαρχάκου για τα φρούτα που βγάζει η Καλαμάτα. Το σοβαρότερο όμως που του έτυχε ήταν να αποτελέσει το πρώτο συνθετικό της λέξης «συκοφάντης».
Στην αρχαία Αθήνα οι συκιές θεωρούνταν δέντρα ιερά. Η εξαγωγή των καρπών τους απαγορευόταν και όποιος συλλαμβανόταν να προσπαθεί να βγάλει σύκα από την πόλη τιμωρούνταν. Οι καλοθελητές που πρόδιδαν έναντι αμοιβής όσους προσπαθούσαν να παρανομήσουν ονομάστηκαν συκοφάντες.
Αυτή είναι μία από τις πολλές εκδοχές της ιστορίας. Αλλά και στις υπόλοιπες το σύκο και οι συκοφάντες διατηρούν πρωταγωνιστικό ρόλο.
Η συκοφαντία θεωρήθηκε ως μία από τις πιο σκοτεινές πλευρές της Αθηναϊκής Δημοκρατίας.
Αρκετοί ήταν αυτοί που το μετέτρεψαν σε επάγγελμα, εκτελώντας «συμβόλαια». Οι «εργοδότες» τους τούς πλήρωναν αδρά αν κατάφερναν να εξολοθρεύουν τους αντιπάλους τους με ψευδείς κατηγορίες.
Οι συκοφάντες είχαν γίνει ο φόβος και ο τρόμος και ο Αριστοτέλης τους αποστρεφόταν τα μάλα.
Ο Διογένης από τη Σινώπη έλεγε πως από τα άγρια θηρία το χειρότερο δάγκωμα το κάνει ο συκοφάντης. Σύμφωνα με τον μύθο, ο Σπαρτιάτης Θεαφίδας ακόνιζε το ξίφος του όταν ένας περαστικός τον ρώτησε αν είναι κοφτερό: «Πιο κοφτερό και από τη συκοφαντία» του αποκρίθηκε.
Η συκοφαντία θεωρείται από τις πιο σκληρές δοκιμασίες γι’ αυτούς που την υπομένουν γιατί πρόκειται για φαρμάκι που δηλητηριάζει υπολήψεις. Το χειρότερο, οι δράστες, τα κνώδαλα, οι συκοφάντες παραμένουν ατιμώρητοι. Ως πότε;
πηγή in.gr
Γιώργος Βαϊου