Γεγονότα και εξελίξεις που επιβάλουν την προστασία των ΜΕΤΕΩΡΩΝ – Του Γρηγόρη Γ. Καλύβα

Το τελευταίο διάστημα με αφορμή την υποβολή από το Υπουργείο Πολιτισμού του σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος

Το τελευταίο διάστημα με αφορμή την υποβολή από το Υπουργείο Πολιτισμού του σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος  που αφορά τον καθορισμό κανόνων στην άσκηση δραστηριοτήτων εντός του ιερού χώρου των ΜΕΤΕΩΡΩΝ και με πρόσχημα την ελεύθερη άσκηση δράσεων του ονομαζόμενου εναλλακτικών μορφών τουρισμού εντός αυτού , διαφαίνεται μια υπόγεια προσπάθεια γενικότερης αμφισβήτησης του χαρακτήρα του ως ζωντανού μοναστικού κέντρου και προάγεται η πλήρης απελευθέρωσή του από κάθε νομική προστασία .

Η με αδαμιαία περιβολή φωτογραφήσεις με φόντο τις ιερές μονές , οι επαγγελματικές κινηματογραφήσεις , η παρουσία νεοπαγανιστικών ομάδων και η τέλεση τελετών , η πρόσφατη βιντεοσκόπηση γνωστής εταιρείας ανδρικών εσωρούχων , η ανεξέλεγκτη παρουσία και δράση οποιονδήποτε αλλά και όσα άλλα συμβαίνουν είτε πέφτουν στην αντίληψή μας , είτε περνάνε απαρατήρητα , μια και απουσιάζει σοβαρός ελεγκτικός μηχανισμός , αποτελούν μια απόδειξη ότι η Κερκόπορτα άνοιξε και απλά οι διάφοροι τρέχουν να επωφεληθούν απ΄ αυτό προς όφελος των επιχειρηματικών τους στόχων , σχεδίων κ.λ.π.

Τι σημαίνει αυτό στην πράξη ;

Επιβολή ντε φάκτο και ντε γιούρε του αποχαρακτηρισμού του χώρου των ΜΕΤΕΩΡΩΝ ως ζωντανό μοναστικό κέντρο και η μετατροπή του σε χώρο πολυδραστηριότητας .

Την τάση αυτή, η οποία μόνο τυχαία δεν είναι , έρχεται να ενισχύσει η αβελτηρία του Υπουργείου Πολιτισμού που με πρόσχημα την διαβούλευση δεν προβαίνει στην υποχρέωση που απορρέει από τον νόμο 2351/95 περί έκδοσης Προεδρικών διαταγμάτων, βάση των οποίων θα καθορίζονται οι κανόνες και το πλαίσιο μέσω του οποίου θα επιτρέπονται ή θα απαγορεύονται δράσεις , διαιωνίζοντας έτσι την επί 22 χρόνια καθυστέρηση του κράτους να πράξει τα δέοντα .

Δυστυχώς η Κερκόπορτα άνοιξε ώστε να εισέλθουν όλα αυτά τα θλιβερά φαινόμενα στο χαρακτηρισμένο κατά τ΄ άλλα μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής και πολιτισμικής κληρονομιάς προοιωνίζοντας το τί θα συμβεί αν δεν υπάρξει νομική θωράκισή του .

Και τώρα υποκριτικά και κάτω από το βάρος της κοινωνικής οργής που συσσώρευσαν τα διαλαμβανόμενα εντός του ιερού χώρου , εν ήδη απορίας , έρχονται κάποιοι να εκφράσουν την δήθεν ανησυχία τους επικαλούμενοι μάλιστα τον νόμο 2351/95 (άρθρο 2) τον οποίο απ΄την άλλη μεριά προτείνουν και παλεύουν να καταργηθεί .

Μάλιστα ερίζουν και θέτουν ερωτήματα γιατί οι μονές και αρμόδια υπηρεσία δεν προέβησαν σε νομικές κινήσεις κατά της επίμαχης βιντεοσκόπησης , την οποία χαρακτηρίζουν παράνομη , την ίδια ώρα που καταδικάζουν τις αναληφθείσες ενέργειες των μονών σε ανάλογες περιπτώσεις στο πρόσφατο παρελθόν . Η λογική ;

Προσφεύγουν οι μονές σε νομικές προσφυγές ; Κατακριτέες . Δεν προσφεύγουν ; Πάλι κατακριτέες και μάλιστα με υπονοούμενα ότι υποθάλπουν και τα διαλαμβανόμενα .

Έλεος !!! Δεν τρώμε κουτόχορτο για να μην αντιλαμβανόμαστε πράγματα, καταστάσεις και σκοπιμότητες .

Η προσπάθεια να διασκεδαστούν οι εντυπώσεις που προκαλούν σε κάθε νουνεχή πολίτη αυτού του τόπου οι ανεξέλεγκτες δραστηριότητες εντός του ιερού χώρου των ΜΕΤΕΩΡΩΝ και να θολωθούν τα νερά , είναι οφθαλμοφανώς αντιληπτή .

Όμως έστω και μέσα απ΄ αυτές τις δολιχοδρομίες και σκοπιμότητες εμμέσως πλην σαφώς αναγνωρίζεται η αναγκαιότητα προστασίας των ΜΕΤΕΩΡΩΝ και νομικής θωράκιση του χώρου ώστε να αποτρέπονται τέτοιου είδους δραστηριότητες που όχι μόνο αλλοιώνουν αλλά και προσβάλλουν τα ιερά και όσια της πίστης μας και των αξιών που αυτές υπηρετούν και εκφράζουν δια της αγίας και σεπτής λιθοπόλεως .

Η απορία ότι κάποιοι μηχανισμοί κινήθηκαν ώστε μέσα απ΄ αυτές τις δράσεις να καταδειχθεί η αναγκαιότητα έκδοσης του Προεδρικού διατάγματος , πέραν ότι έρχεται να αμφισβητήσει τις εκφραζόμενες δήθεν ανησυχίες τους για το μνημείο , δεν αντέχει στη λογική δεδομένου ότι η αγορά και η οικονομία τρέχουν να εκμεταλλευτούν τα πάντα προκειμένου να κερδίσουν απαιτώντας μάλιστα να χαμηλώσουν αρχές , αξίες , πιστεύω , προκειμένου να υπηρετήσουν το χωρίς κανόνες και ηθικό υπόβαθρο επιχειρήν .

Εδώ γνωρίζοντας την αναγνωρισιμότητα των ΜΕΤΕΩΡΩΝ διαπίστωσαν νομικό κενό , την αβελτηρία του Υπουργείου να εκδώσει το Προεδρικό διάταγμα και την αμφισβήτηση ότι τα ΜΕΤΕΩΡΑ είναι ζωντανό μοναστικό κέντρο και προσέτρεξαν προς εκμετάλλευση . Τούτο είναι ένας επιπλέον λόγος ότι η έκδοση του προεδρικού διατάγματος είναι όχι μόνο αναγκαία αλλά και επιβεβλημένη για να προστατευθούν τα ΜΕΤΕΩΡΑ .

Όσο για την άποψη ότι τα Μετέωρα πρέπει να αντιμετωπίζονται μόνο ως ένα μοναδικό ιερό σύνολο γεωλογικού, θρησκευτικού, οικολογικού, αθλητικού και πολιτισμικού κάλλους , αποκαλύπτει το πώς αντιμετωπίζεται αυτός ο χώρος ο οποίος διαχρονικά και ιστορικά δημιουργήθηκε και λειτούργησε ως Ορθόδοξο μοναστικό κέντρο , ως πνευματική παλαίστρα , ως κάστρο των εθνικών αγώνων για την αποτίναξη του Οθωμανικού ζυγού και τίποτ΄ άλλο .

Πρέπει να καταλάβουμε μια αλήθεια : ότι σε όλον τον πολιτισμένο κόσμο τα Θρησκευτικά μνημεία τελούν υπό νομική προστασία και κανόνες που διαμορφώνουν οι γραπτοί και άγραφοι νόμοι σεβασμού της ιστορίας , της παράδοσης και των στοιχείων τους .

Αυτό πρέπει να συμβεί και στα ΜΕΤΕΩΡΑ την μοναδικότητα και πνευματικότητα των οποίων οφείλουμε να διαφυλάξουμε παντοιοτρόπως ακριβώς γιατί πέραν όλων των άλλων αυτό το στοιχείο στηρίζει αποφασιστικά την τοπική οικονομία και κοινωνία .