Φώτης Κατσιγιάννης – «Ορκίζομαι να είπω την αλήθεια και μόνο την αλήθεια, δίχως φόβο και πάθος»

Ζώντας σε μία χώρα όπου η θρησκοληψία αγγίζει εξοργιστικά πλέον επίπεδα, νιώθω πως είναι χρέος μου ως πολίτης της να υπερασπιστώ το δίκαιο και μόνον αυτό.

Ζώντας σε μία χώρα όπου η θρησκοληψία αγγίζει εξοργιστικά πλέον επίπεδα, νιώθω πως είναι χρέος μου ως πολίτης της να υπερασπιστώ το δίκαιο και μόνον αυτό.

Όπως θα καταλάβατε, αναφέρομαι κι εγώ όπως και πολλοί τώρα τελευταία, στο θέμα της “κηδεμονίας” των βράχων των Μετεώρων.

Θα ήθελα αρχικά να παραθέσω μία ερώτηση στους αναγνώστες του άρθρου ετούτου, υποθέτοντας πάντα πως έχουμε δημοκρατία. Μην κάνετε το λάθος να βγάλετε γρήγορα συμπεράσματα προτού δείτε και την τεκμηρίωση της. Η ερώτηση έχει ως εξής: ΠΟΣΑ ΑΚΟΜΗ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΘΑ ΔΙΑΠΡΑΞΕΙ Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ? Και όταν λέω Χριστιανισμός, δεν αναφέρομαι βεβαίως στην απίστευτη πνευματική και φιλοσοφική υπόσταση της θρησκείας ταύτης, αλλά στο τυποποιημένο και εκσυγχρονισμένο μοντέλο του που πολύ ωραία “λανσάρει” η εκκλησία, ως ευρύτερος όρος.

Βέβαια, ανέκαθεν η πολιτική της ήταν ίδια! Με το τέλος των ρωμαϊκών χρόνων, όπου ξεκίνησε να διαδίδεται ταχύτατα ο Χριστιανισμός, τα εγκλήματα ξεκίνησαν. Φανατισμένοι χριστιανοί ξεχύθηκαν προς όλες τις κατευθύνσεις. Πρώτα θύματα ήταν τα πολεοδομικά αριστοτεχνήματα την ελληνιστικών χρόνων αλλά και τα κείμενα των “παγανιστών” αρχαίων συγγραφέων (που να διάβαζαν έστω μία σελίδα από αυτά). Σε κάθε περίπτωση τις καταστροφές αυτές ακολούθησαν σφαγές και λεηλασίες, καθώς επιτρέψτε μου να παραλλάξω λίγο ένα ρητό των αρχαίων μας, “πας μη Χριστιανός, βάρβαρος εστί”.

Με το πέρας της ιστορίας, οι αναταραχές επανήλθαν στα Βυζαντινά χρόνια. Και ποιος δεν έχει ακούσει κάτι για τις πολλαπλές φάσεις των εικονομαχιών. Θάνατοι, καταστροφές ανεκτίμητων έργων τέχνης και άλλα πολλά ταλάνισαν μία από της σπουδαιότερες αυτοκρατορίες που γνώρισε η ιστορία έως σήμερα. Την ίδια περίοδο δημιουργήθηκε και το σχίσμα των δύο εκκλησιών, το οποίο έως και σήμερα διχάζει αρκετούς λαούς (τι είχαν άραγε να χωρίσουν και ποιος επιτέλους έχει δίκιο, αν έχει δίκιο κάποιος ,κανείς ποτέ δεν θα το μάθει καθώς οι απόψεις διίστανται). Ας μην αναφερθώ καθόλου στις πρακτικές που ακολούθησε η καθολική εκκλησία για την πάταξη των αλλόθρησκων.

Για να επανέλθουμε στην εποχή μας, βλέπουμε πως πλέον η εκκλησία, και όχι ο Χριστιανισμός, το τονίζω, απλώνει τις οικονομικές της δραστηριότητες προς κατευθύνσεις όπου σίγουρα βλάπτονται οι πολίτες μίας ολόκληρης πόλης. Το χειρότερο όμως είναι πως το κράτος το επικροτεί! Βέβαια ο κανόνας ενός υποκινούμενου θρησκόληπτου είναι ο ακόλουθος: θα μας “χαλάσουν” τα Μετέωρα… θα βεβηλωθεί η ιερότητα του τόπου…

Και σας ρωτάω λοιπόν: Πως σε δεκάδες χώρες ανά τον κόσμο διαδραματίζονται ετησίως διεθνείς αγώνες ποικίλων αθλημάτων και μάλιστα σε μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς, όπως και τα Μετέωρα μας, χωρίς να τα βλάπτουν ούτε στο ελάχιστο;(Βλ. Γκράντ Κάνυον) Ποιος είναι αυτός που θα καθορίσει την ιερότητα του χώρου, πέρα από τον ίδιο τον ενδιαφερόμενο και πιο συγκεκριμένα τον ίδιο τον άνθρωπο;

Αλλά βέβαια, χώρες όπως ο Καναδάς, η Αυστραλία, η Γερμανία κ.α. απ’ όπου θα έρθουν οι ξένοι αθλητές, δεν φροντίζουν να αναπτύσσουν οικολογική συνείδηση στους κατοίκους τους, πάλι καλά που το δικό μας κράτος φροντίζει..!

Τελειώνοντας τον απαράδεκτο, για πολλούς, λόγο μου θα ήθελα να εκφράσω μία σκέψη ακόμα. Κανείς δεν είναι αντιπρόσωπος του Θεού, ο Θεός είναι μέσα μας και ο καθένας μας μπορεί να τον πλησιάσει αρκεί να υπάρχει καλή θέληση. Ας μην προτάσσουμε άδικα ονόματα όπως Αυτού, για να επιτύχουμε όσο το δυνατόν καλύτερες εμπορικές συμφωνίες και μεγαλύτερα κέρδη.

Αν έσφαλα, συγχωρέστε με, φέρω μόνο 18 χρόνια στην πλάτη μου. Αλλά πρέπει κάποιος επιτέλους να ανοίξει το στόμα του, γιατί πολλές ήταν η γενιές που έχασαν (οικιοθελώς) την μιλιά τους. Ο νοών…νοείτω…!

Κατσιγιάννης Φώτης