Ερώτηση Σκρέκα για τα μεταλλεία Χαλκιδικής

Επίκαιρη επερώτηση προς τον αρμόδιο Υπουργό κ. Π. Λαφαζάνη κατέθεσε ο Βουλευτής Ν. Τρικάλων και Πρώην Υπουργός κ. Κώστας Σκρέκας,

Επίκαιρη επερώτηση προς τον αρμόδιο Υπουργό κ. Π. Λαφαζάνη κατέθεσε ο Βουλευτής Ν. Τρικάλων και Πρώην Υπουργός κ. Κώστας Σκρέκας, αναφορικά με το μείζον ζήτημα που έχει δημιουργηθεί στις Σκουριές Χαλκιδικής και έχει ως αποτέλεσμα το πάγωμα μιας μεγάλης επένδυσης για τη χώρα, αλλά και την προβολή του φάσματος της ανεργίας για χιλιάδες εργαζομένους.

«Η κυβέρνηση και ο αρμόδιος Υπουργός της εξακολουθούν να επιδίδονται σε ασκήσεις ρεβανσισμού στην επένδυση των Μεταλλείων Χαλκιδικής» αναφέρει στην επερώτηση την οποία υπογράφει με άλλους συναδέλφους του Βουλευτές της Ν.Δ. ο κ. Κ. Σκρέκας «αποσκοπώντας με τετελεσμένες αποφάσεις στην ακύρωσή της και αποθαρρύνοντας συλλήβδην, κατ΄ αυτόν τον τρόπο, το κλίμα προσέλκυσης επενδύσεων στην χώρα. Την ίδια στιγμή παρακολουθούν αμέριμνοι το εμφυλιοπολεμικό κλίμα που αναπτύσσεται στο εσωτερικό της κοινωνίας, αφού πρώτα τα ίδια τα στελέχη της κυβέρνησης με τις δηλώσεις και τις πράξεις τους τροφοδότησαν την κοινωνική σύρραξη εξαιτίας της οποίας ο κίνδυνος να χαθούν ακόμα και ανθρώπινες ζωές από ένα ανεξέλεγκτο ατύχημα είναι πλέον ορατός.

Επιπλέον ενώ η κυβέρνηση και ο αρμόδιος Υπουργός ενεργούν ωσάν να φέρουν το μονοπώλιο της ευαισθησίας σε θέματα προστασίας του περιβάλλοντος, ξεχνούν- ή επιλέγουν να προσποιούνται ότι δεν το γνωρίζουν- πως αν η EldoradoGold αποχωρήσει από την επένδυση, όπως έχει προειδοποιήσει ότι θα κάνει με χρονικό ορίζοντα την 28η Απριλίου, τότε θα επέλθει η μέγιστη καταστροφή για το περιβάλλον. Μέχρι σήμερα μέσω της συγκεκριμένης επένδυσης η περιοχή έχει επωφεληθεί με συγκεκριμένες δράσεις και έργα βελτίωσης της περιβαλλοντικής υποδομής, τα οποία αν αυτή τη στιγμή εγκαταλειφθούν χωρίς κανείς άλλος να μπορεί να εγγυηθεί την συνέχιση της υλοποίησής τους, οι συνέπειες για το περιβάλλον θα είναι δραματικές. Αντί η κυβέρνηση και ο αρμόδιος Υπουργός να προχωρήσουν στον έλεγχο των περιβαλλοντικών επιπτώσεων της συγκεκριμένης επένδυσης με τα Μεταλλεία Χαλκιδικής ανοικτά, προσπαθούν με “τερτίπια” και δικαστικά προσκόμματα να χρονοτριβήσουν ώστε να εξαναγκάσουν την ανάδοχο εταιρεία να φύγει από μόνη της. Για το μέλλον δε των εκατοντάδων εργαζομένων και των οικογενειών τους που θα μείνουν στο δρόμο αν η επένδυση ακυρωθεί, η κυβέρνηση και ο αρμόδιος Υπουργός της αδιαφορούν επιδεικτικά.

ΚΑΤΟΠΙΝ ΤΩΝ ΑΝΩΤΕΡΩ, ΕΠΕΡΩΤΑΤΑΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΑΛΕΙΤΑΙ ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΙ ΤΗ ΒΟΥΛΗ:

1_ Αν τελικά η κυβέρνηση προχωρήσει στην προεκλογική απειλή της να βάλει “λουκέτο” στα Μεταλλεία στις Σκουριές- όπως εκ των πραγμάτων αποδεικνύεται ότι παραμένει πρόθεσή της- τί θα κάνει με τους περισσότερους από χίλιους ενιακόσιους (1900) ανθρώπους που εργάζονται ήδη στα Μεταλλεία και πώς θα αποκαταστίσει τις εν δυνάμει δύο χιλιάδες (2000) επιπλέον θέσεις εργασίας που υπολογίζεται ότι θα δημιουργούνταν στον Δήμο “Αριστοτέλη” τα επόμενα χρόνια μέσω της συνέχισης της επενδυτικής δραστηριότητας; Σημειώνεται ότι το ετήσιο κόστος μισθοδοσίας του κάθε εργαζόμενου να ανέρχεται περίπου στις 40.000 ευρώ, με την εταιρεία να καταβάλλει κάθε χρόνο για το σύνολο της μισθοδοσίας τους περί τα 76 εκατ. ευρώ και με τα ασφαλιστικά ταμεία να εισπράττουν ετησίως περί τα 30 εκατ. ευρώ μέσω της πληρωμής των ασφαλιστικών εισφορών όλων αυτών των εργαζομένων. Από πού, λοιπόν, σκοπεύει η κυβέρνηση να βρει τα λεφτά για την πληρωμή τους, αν δεν έχει σκοπό να εγκλωβίσει αυτούς τους εργαζομένους στην ανεργία; Και επίσης πώς σκέπτεται να καλύψει τα συνεπαγόμενα διαφυγόντα έσοδα για τα ασφαλιστικά ταμεία;

2_ Από που συνάγει η κυβέρνηση το συμπέρασμα ότι η επένδυση των Μεταλλείων στις Σκουριές έχει ανεπανόρθωτες καταστροφικές επιπτώσεις για το περιβάλλον της περιοχής; Λαμβάνει η συγκεκριμένη- ανοιχτά διατυπωμένη- αντίληψη της κυβέρνησης τα αδιαμφισβήτητα δεδομένα; Όπως συγκεκριμένα α) ότι η εν λόγω επένδυση έχει λάβει ήδη από το 2009 θετικές γνωμοδοτήσεις από όλα τα συναρμόδια Υπουργεία, υποστηρικτικές αποφάσεις των εμπλεκόμενων εκλεγμένων τοπικών οργάνων του Νομού (όμοφωνες αποφάσεις υπέρ της επένδυσης του Νομαρχιακού Συμβουλίου Χαλκιδικής τον Δεκέμβριο 2010 αλλά και του Δημοτικού Συμβουλίου Αριστοτέλης) αλλά και επιπροσθέτως την απόφαση 1492 του Συμβουλίου της Επικρατείας τον Απρίλιο του 2013 με την οποία επισφραγίζεται η απόλυτη νομιμότητα όλων των παραμέτρων της επένδυσης επικυρώνοντας την στο σύνολό της , β) ότι η εξόρυξη χρυσού είναι κατά τα 2/3 υπόγεια και μόνο κατά το 1/3 επιφανειακή με την διάρκειά της να εκτείνεται στα τριάντα (30) έτη, ενώ προβλέπονται παρεμβάσεις σε μήκος 20χλμ (από το Στρατώνι μέχρι την Ολυμπιάδα) με σκοπό να μην είναι ορατή καμία μεταλλευτική δραστηριότητα σε βάθος 5χλμ από την ακτή ώστε όλο το παραλιακό μέτωπο να αναπτυχθεί ακόμα περισσότερο τουριστικά (ενδεικτικά αναφέρεται ότι η παραλία Στρατωνίου έχει “μπλε σημαία” με ό,τι αυτό συνεπάγεται), γ) ότι στο πλαίσιο αυτής της επένδυσης η δραστηριοποίηση της αναδόχου εταιρείας έχει συμβάλει- με τα μέσα και την τεχνογνωσία που διαθέτει- τα μέγιστα στην αποκατάσταση του περιβάλλοντος από “αμαρτίες” περασμένων δεκαετιών και την βελτίωση των όρων της περιβαλλοντικής προστασίας της περιοχής. Πολύ συγκεκριμένα είναι δύο απτά παραδείγματα: το παράδειγμα της περιοχής της Ολυμπιάδος (μία λίμνη 400 στρεμμάτων καθαρίζεται από αρσενοπυρίτη, που αν εκχυνόταν θα ήταν ικανός να καταστρέψει όλο το Αιγαίο. Αυτός μετά από ειδική έκπλυση, στεγνώνεται και συσκευάζεται σε ειδικά κοντέινερς με σχεδόν 250 τόνους ημερησίως να φεύγουν για την Κίνα μέσω του λιμένος Θεσσαλονίκης, ποσότητα που αντιστοιχεί στο 20% της διακίνησης εμπορευμάτων του λιμένος της συμπρωτεύουσας. Ο αρσενοπυρίτης έχει αρχίσει να απομακρύνεται από την λίμνη και μέχρι τέλος του έτους θα έχει ολοκληρωθεί η πλήρης αποκατάσταση της περιοχής με δενδροφύτευση αποτελούμενη από χλωρίδα της περιοχής που έχει αναπτυχθεί σε ένα τεράστιο φυτώριο, στο οποίο εργάζονται σαρανταπέντε (45) περίπου άτομα), και το παράδειγμα της περιοχής του Στρατωνίου (το πολύ μεγάλο πρόβλημα στην πλευρά του Στρατωνίου είναι τα όξινα νερά των δεξαμενών-“Γαλαρίες”, τα οποία επιφέρουν καταστροφικές συνέπειες αν εκχυθούν ως τέτοια στην θάλασσα. Έτσι, τα νερά αυτά αντλούνται και, αφού πρώτα μετατραπούν από όξινο σε φυσιολογικό ph νερού, χύνονται στην θάλασσα. Συγχρόνως έχει ξεκινήσει η κατασκευή της στεγανοποίησης των δεξαμενών με ειδική λιθογόμοση, μία εργασία η οποία θα κρατήσει αρκετά ακόμα χρόνια μέχρι να απαλειφθούν πλήρως τα όξινα νερά. Για τις δύο αυτές δραστηριότητες προστασίας του περιβάλλοντος, η εταιρεία απασχολεί περισσότερους από εκατό (100) εργαζομένους, με ετήσιο κόστος περίπου 10-12 εκατ. ευρώ). Η ανάδοχος εταιρεία έχει διορθώσει και συνεχίζει να διορθώνει “αμαρτίες” δεκαετιών προς όφελος του τόπου μας, και αν δεν υπήρχε η συγκεκριμένη εταιρεία, θα έπρεπε να την είχαμε ανακαλύψει. Αν αποχωρήσει και η επένδυση σταματήσει εξαιτίας των ανεύθυνων αποφάσεων της κυβέρνησής σας, ποιός έχει την τεχνογνωσία να υλοποιήσει αυτές τις δράσεις προς όφελος της τοπικής κοινωνίας και ποιός θα μπορεί να τις χρηματοδοτήσει;

3._ Με βάση τα παραπάνω αδιάψευστα στοιχεία αλλά και πολλών άλλων, και με το δεδομένο του ανυπόστατου των ισχυρισμών πώς δήθεν η μεταλλουργική δραστηριότητα απαξιώνει το τουριστικό προϊόν της προ του Άθω περιοχής που αναπτύχθηκε την δεκαετία του ΄90, όταν- σημειωτέον- ανθούσε η λειτουργία των μεταλλείων, για ποιόν λόγο η κυβέρνηση δεν προχωρά στον έλεγχο των περιβαλλοντικών επιπτώσεων της εν λόγω επένδυσης αλλά με τα Μεταλλεία ανοιχτά και την ανάδοχο εταιρεία σε λειτουργία;».