1η Μαρτίου! Ξυπνάς αισιόδοξος και χαρούμενος για τον ερχομό της Άνοιξης! Και ξαφνικά ακούς μία είδηση που σε παγώνει! Σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη και ανάμεσα στους επιβάτες τρία δικά μας κορίτσια! Τρία κορίτσια που μέχρι χθες “γέμιζαν” την πλατεία του χωριού μας με την παρουσία τους, το γέλιο, τη ζωντάνια και τα νιάτα τους…
Τα συναισθήματα διαδέχονται το ένα το άλλο. Ελπίδα, αγωνία, θλίψη, πόνος, θυμός, οργή!
Ένα χωριό βουβό, μουδιασμένο, παγωμένο. Μάτια θολά και δακρυσμένα, σκέψεις ανάκατες και μπερδεμένες, λέξεις φτωχές για να περιγράψουν όλα αυτά που νιώθουμε!
Λόγια παρηγοριάς δεν υπάρχουν…
Αναστασία, Θώμη, Χρύσα
Καλό Ταξίδι!
Ε.Μ.Ο.Κ.
