Δεν μπορώ να ανασανω.
Ένα πέπλο αηδίας, βρωμιάς κι απίστευτου πόνου έχει σκεπάσει όλη τη χώρα.
Μια γυναίκα σε ηλικία 37 ετών έχει οκτώ παιδιά. Οκτώ!
Ο πατέρας άφαντος.
Φυσικά και δεν μπορούν να τα μεγαλώσουν αξιοπρεπώς. Τρία έχουμε και δεν βγαίνουμε πέρα από τις υποχρεώσεις. Αλλά το συγκεκριμένο ζευγάρι, σ αυτή την ηλικία έχει οκτώ. Είναι μια παράμετρος που δεν την έχουμε συζητήσει. Ή μπορεί και να έχει συζητηθεί. Αδυνατώ να το παρακολουθήσω γιατί δεν αντέχω.
Την τελευταία βδομάδα μόνο, ένας 65χρονος παιδεραστής, που είχε καταδικαστεί και φυλακιστει, βγήκε από τη φυλακή και βίασε τρία αγοράκια, απήγαγαν ένα δεκατετραχρονο κορίτσι το οποίο και κακοποιησαν σεξουαλικα και παρακολουθούμε άφωνοι να οδηγείται στη φυλακή η μητέρα του δωδεκαχρονου γιατί ενδεχομένως συμμετείχε και η ίδια στο φρικτό έγκλημα που υπέστη το κοριτσάκι της.
Μαζί με τα δύο τέρατα κι άλλους 215 ίσως. Υπάρχουν δηλαδή εκεί έξω αλλά διακόσια σπίτια τουλάχιστον, με καλους οικογένειαρχες κατά πάσα πιθανότητα, που είτε βίασαν είτε ήθελαν να συνευρεθουν σεξουαλικα με ένα παιδί.
Και μονίμως πέφτουμε από τα σύννεφα. Εξαφανιζονται παιδιά από τα σχολεία και κανείς δεν τα αναζητεί. Αλλάζουν σχολεία τα παιδιά σαν τα πουκάμισα και κανείς δεν αναρωτιέται γιατί. Το μάθημα της σεξουαλικης αγωγής δεν εχει ενταχθεί ακόμη από την προσχολική εκπαίδευση.
Βλέπουμε παιδιά να κυκλοφορούν χωρίς επίβλεψη, παρατημένα, ίσως και πεινασμένα και κάνουμε πως δεν βλέπουμε. Βλέπουμε προβληματικες οικογένειες και δεν σηκώνουμε ένα ρημαδοτηλεφωνο.
Που και να το σηκώσουμε άκρη δεν θα βγάλουμε, πιστέψτε με. Οι γείτονες κάτι βλέπουν μονίμως αλλά ποτέ δεν μιλάνε.
Έτσι μου ρχεται να πάω να ανατιναξω τις γειτονιές…
Τόση μπόχα.
Ζαχαρούλα Γιαβρούτα – Λούδα
