«Μα πάνω από όλα , Μένουμε Ελλάδα»: Άρθρο του Χρήστου Σταμόπουλου, Πολιτικού Επιστήμονα

”Καλησπέρα, Καλησπέρα”. Έτσι θα ξεκινούσε στην εκπομπή του, μια φορά και ένα καιρό, ένας δημοσιογράφος που αποφάσισε ο ίδιος

”Καλησπέρα, Καλησπέρα”. Έτσι θα ξεκινούσε στην εκπομπή του, μια φορά και ένα καιρό, ένας δημοσιογράφος που αποφάσισε ο ίδιος πως δεν του έφτανε πλέον η θέση του ακροατή και έγινε ”πρωταγωνιστής” στην πολιτικό θέατρο σκιών . Θα αναφερθώ εκ των υστέρων στο συγκεκριμένο κομμάτι.

Για πολλοστή φορά, τα τελευταία χρόνια, η Ελλάδα έχει μαζέψει τα φώτα της δημοσιότητας πάνω της. Και ειδικά, αυτή την περίοδο την οποία θεωρώ ιστορικής σημασίας. Η διενέργεια δημοψηφίσματος για πρώτη φορά, μετά το 1974, δίνει την δυνατότητα στους πολίτες να αποφασίσουν οι ίδιοι. Πρωτόγνωρη εμπειρία για μας όταν σ’ άλλες χώρες είναι συνηθισμένο φαινόμενο π.χ. Ελβετία. Αυτός είναι , κατά την γνώμη μου, ο βασικότερος λόγος που υπάρχει διχασμός απόψεων , άκρως φυσιολογικός βέβαια όταν υπάρχουν στην ουσία δυο απαντήσεις. Όταν, όμως, σου δίνεται η ευκαιρία να αποφασίσεις εσύ , γιατί φοβάσαι? Μήπως γιατί δεν θες να αναλάβεις την ευθύνη που σου αναλογεί ή μήπως γιατί τόσο καιρό έκανες λάθος επιλογές και σ’ έφεραν σ’ αυτή την κατάσταση ? Είναι απλό :φοβάσαι. Φοβάσαι να εκφραστείς και εκεί ποντάρουν όλοι. Προσπαθούν να δηλητηριάσουν το μυαλό σου παρουσιάζοντας την γνώμη που υπερασπίζονται ως καταλληλότερη. ”Ποιοι είναι αυτοί?” αναρωτιέσαι. Οι πολιτικοί του παρελθόντος είναι η απάντηση.

Στην Ελλάδα τους 2015, ναι φίλε στην Ελλάδα της λιτότητας και των μνημονίων , της φτώχειας και της ανεργίας , των αυτοκτονιών και της αμφιβολίας, έχουν το θράσος να βγαίνουν και να μιλάνε αυτοί που μας έφτασαν στο πάτο. Μη μπερδεύεσαι , ήμασταν ήδη στο πάτο, δεν περιμέναμε το ΣΥΡΙΖΑ για να πάμε. Σου ζητάνε να στηρίξεις το ΝΑΙ χρησιμοποιώντας το επιχείρημα ότι μόνο έτσι θα μείνουμε στην Ευρώπη και το ευρώ γιατί προφανώς δεν έχουν άλλη επιχειρηματολογία ως αντίλογο στην ερώτηση του δημοψηφίσματος. Λένε πως η πολιτική των τελευταίων 5 μηνών , και μόνο, γονάτισε την χώρα με μαζικό κλείσιμο επιχειρήσεων, capital controls ( για τα media controls βεβαία ούτε λόγος) κτλ, σπέρνοντας τον τρόμο για κατάρρευση της χώρας και δημιουργία μια κατάστασης Ζιμπάμπουε ,όπως αρέσκονται να αναφέρουν σε κάθε δήλωση τους οι ”καλόβουλοι ” πολιτικοί, υποστηρικτές του ΝΑΙ. Σε καλούνε να ακούσεις αυτούς που με τους όρους που βάζουν την τελευταία 5ετια , έχουν ξεζουμίσει τον κάθε Έλληνα ξεχωριστά. Ναι φίλε είναι οι ίδιοι που σ’ έβαλαν με δόλιο τρόπο στο ευρώ , αυτοί που μετά χρόνια ξηρασίας στη πολιτική μόλις ανέλαβαν κοίταξαν να βολέψουν μέχρι και τα δισέγγονά τους , δημιουργώντας το λεγόμενο 2ο δημόσιο, αυτοί το είπαν πως λεφτά υπάρχουν και μόλις τόλμησαν να αναφέρουν την λέξη ”δημοψήφισμα” τους κόλλησαν στο τοίχο και υπογράψανε μνημόνια χωρίς να τα διαβάσουν, είναι, τέλος, αυτοί που παλαιότερα προδώσανε τους ομοϊδεάτες τους, λες να μην μπορούν να προδώσουν εύκολα και σένα ? Κακά τα ψέματα όμως δεν θα τα είχαν βγάλει πέρα χωρίς την στήριξη των συμμάχων τους , των ΜΜΕ.

Μου είπε ένας υπέρμαχος του ΝΑΙ ”ΕΡΤ 1, ΕΡΤ2,ΕΡΤ3 είναι υπέρ του ΟΧΙ, κάποιος δεν πρέπει να μιλήσει και υπέρ του ΝΑΙ?”. Ειλικρινά γέλασα μόλις το άκουσα και όπως κι αυτοί που με περιτριγυρίζανε. Τα ΜΜΕ πραγματικά επαληθεύσανε αυτούς που τα χαρακτήρισαν 4η εξουσία και μάλιστα με μεγαλύτερη επιρροή από τις άλλες τρείς (εκτελεστική, νομοθετική , δικαστική ).Παρακολουθώντας ανεξαιρέτως όλα τα κανάλια και ραδιόφωνα, συγκεκριμένοι δημοσιογράφοι –”δημαγωγοί” έχουν φανατιστεί υπέρ του ΝΑΙ περισσότερο και απ’ αυτούς που το λανσάρουν. Με συνεχή ρεπορτάζ, πολλά απ’ αυτά είτε πειραγμένα είτε συγκεκριμένων απόψεων , είτε ακόμα και προβολή παλαιότερων πασάροντας τα ως καινούργια, συνεντεύξεις –δικαστήρια όταν βρίσκεται στο πάνελ ένας υποστηρικτής του ΟΧΙ.

Βεβαία , υπάρχουν και οι στιγμές που σ’ ένα ρεπορτάζ ή μια συνέντευξη ακούγεται κάτι που δεν πρέπει άλλα διακόπτουμε αμέσως , βάζουμε το σποτάκι της αρεσκείας μας και επιστρέφουμε για να συνεχίσουμε να δείχνουμε τις ουρές έξω από τις τράπεζες ( τις ουρές έξω από τον ΟΑΕΔ, βέβαια, προγενέστερα τις δείχναμε λίγο πριν το δελτίου καιρου) , τους επιχειρηματίες που θέλουν να πληρώσουν τους προμηθευτές και τους εργαζομένους τους και δεν μπορούνε ( άσχετα που τους πρώτους τους έχουν ταράξει στην πίστωση και τους δεύτερους τους χρωστάνε ένα με δυο μισθούς) και φυσικά την είδηση που θέλουμε δηλαδή με ποια κυβέρνηση έκλεισαν οι τράπεζες και όχι με ποιες κυβερνήσεις φτάσαμε ως εδώ .Όλα αυτά την στιγμή που εσύ προσπαθείς να διαμορφώσεις άποψη . Φταις και συ όμως. Προσπαθούνε να σε πείσουν να συστρατευτείς μ’ αυτούς τους ”καλούς ” ανθρώπους που σ’ κοροϊδεύουν , εσύ τους έβριζες αλλά παρόλα αυτά τώρα βγαίνεις στο Σύνταγμα και δηλώνεις ότι τους αγαπάς. Την ώρα που τα περισσότερα συνδικάτα στην Ευρώπη δηλώνουν συμπαράσταση και είναι κατά των μέτρων , τα ελληνικά κόντρα σ’ όλους και σ’ όλα δηλώνουν Ναι θέλουμε κι άλλο. Μόνο σ’ αυτή την χώρα θα μπορούσε να συμβεί αυτό.

Θα αναρωτιόταν κανείς γιατί δεν έχω αναφερθεί καθόλου όσο αναφορά το ΟΧΙ και την πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση. Δεν είμαι ΣΥΡΙΖΑ ούτε εξυπηρετώ κάποια συμφέροντα. Άλλα δεν μπορώ να κρίνω ένα κόμμα που έλαβε καμένη γη και κλήθηκε να βγάλει τα κάστανα από την φωτιά στο πιο κομβικό σημείο της κρίσης . Δεν λέω πως δεν έχει κάνει λάθη και ότι δείχνει πολλές φορές ότι δεν το έχει πολιτικά . Στην Ελλάδα του σήμερα δεν υπάρχει μια ηγετική φυσιογνωμία που να μπορεί να αναλάβει τις τύχες αυτού του τόπου. Φιλότιμη η προσπάθεια του κ. Τσίπρα αλλά είναι νωρίς ακόμα. Όταν οι υπόλοιποι έλεγαν σ’ όλα ναι , ήρθε αυτός και τους χάλασε το πάρτι . Λογικό είναι να κατακρίνεται και να χαρακτηρίζεται ως ανίκανος και καταστροφέας εφόσον ήρθε και χάλασε μια καλοστημένη δουλεία. Σήκωσε κεφάλι την ώρα που οι υπόλοιποι συνεχώς το κουνούσαν καταφατικά. Δεν λέω ότι είναι σωστός αλλά πάντως τόλμησε να κάνει κάτι που δεν είδαμε από τους εθνοσωτήρες. Ας μη γελιόμαστε , όπως και τους προηγούμενους , έτσι κι αυτός θα κριθεί απ’ την Ιστορία που βρίσκεται σε εξέλιξη.

Το τελευταίο που θέλω να σου πω είναι τι να ψηφίσεις. Είναι δική σου απόφαση. Το μόνο που σου ζητάω είναι να προσέξεις με ποιους διαπραγματεύεσαι εσύ ο ίδιος. Θα προτιμήσεις την σιγουριά που σου προσφέρουν αυτοί που σε κατέστρεψαν ή το άγνωστο Χ που λένε . Παρότι κατά την άποψη μου η ερώτηση του δημοψηφίσματος είναι σαφής, θα τολμήσω να δώσω κι γω την δική μου ερμηνεία που ίσως βρίσκεται πίσω απ’ αυτό : Μήπως πρέπει να τους υπενθυμίσω ότι τέλειωσαν πολιτικά και να σκεφτώ πρώτα εμένα και την χώρα μου ?

Φίλε για πρώτη φορά έχεις το καρπούζι έχεις και το μαχαίρι.
Σκέψου πριν πράξεις…

Υ.Γ :Ανήκω στην γενιά εκείνων που δεν ξέρουν τι τους ξημερώνει σ ‘αυτή την χώρα. Εκείνων που σπούδαζαν και ταυτόχρονα δούλευαν για να συνεχίζουν να κυνηγούν το όνειρό τους. Ξέρω τι θα πει φόβος .Δεν δέχομαι κριτική από εκείνους που τα βρήκαν όλα έτοιμα και φοβούνται μη τα χάσουν .Καλό είναι να μην χαρίζουν το όνομα τους αλλού , με την πρώτη αντίθετη άποψη που συναντούν. Το αν είμαστε μικροί ακόμα δεν φαίνεται στην ηλικία αλλά στο μυαλό που κουβαλάμε. Οπότε είμαι σίγουρα είμαι αρκετά μεγάλος σε σχέση μ’ έναν που μιλάει χωρίς να σκέφτεται

Υ.Γ. 1 Δεν ανήκω στο λόμπι της δραχμής αλλά δεν δέχομαι απ’ τον κ. Σαμαρά να λέει ότι με ψήφο στο ΟΧΙ αλλοιώνεται η ταυτότητά μας που είναι ευρωπαϊκή. Εμένα τουλάχιστον η δικιά μου λέει ελληνική δημοκρατία και πάνω απ’ όλα μένω στην Ελλάδα.

Χρήστος Σταμόπουλος
Πολιτικός Επιστήμων