Το Υπουργείο Παιδείας ανακοίνωσε επισήμως την ένταξη του μαθήματος «Οικονομικά» στη Γ’ Γυμνασίου, το οποίο θα διδάσκεται μία ώρα εβδομαδιαίως, εγκαταλείποντας την αρχική πρόθεση για δίωρη διδασκαλία στην Α’ Λυκείου, όπως είχε εξαγγελθεί.
Στο πρόσχημα της “διατήρησης των ωρών” άλλων μαθημάτων, η Υφυπουργός Παιδείας, κα. Σοφία Ζαχαράκη, κατέληξε σε μία ακόμη απόφαση επικοινωνιακού και όχι παιδαγωγικού χαρακτήρα. Παρά το γεγονός ότι η ίδια η κυβέρνηση — με δηλώσεις των στελεχών της — αναγνωρίζει τη σημασία της οικονομικής παιδείας, αποδεικνύει για ακόμη μία φορά ότι αδυνατεί να δώσει ουσιαστική λύση.
Η οικονομική παιδεία δεν μπορεί να είναι μια «προσθήκη» τελευταίας στιγμής. Πρέπει να αποτελεί θεμέλιο λίθο της σχολικής εκπαίδευσης, ώστε να εξοπλίζει τους νέους όχι μόνο για τις εξετάσεις, αλλά κυρίως για τη ζωή.
Στη σημερινή κοινωνία, όπου οι πολίτες καλούνται να διαχειριστούν προσωπικά οικονομικά, δάνεια, επενδύσεις, ασφαλιστικά ταμεία και φορολογικές υποχρεώσεις, η γνώση του πληθωρισμού, του ΑΕΠ, της αποταμίευσης και των χρηματοπιστωτικών εργαλείων δεν είναι πολυτέλεια. Είναι βασικό εφόδιο για κάθε νέο πολίτη, ανεξαρτήτως ακαδημαϊκού ή επαγγελματικού προσανατολισμού.
Παρά τη σημασία του αντικειμένου, το Υπουργείο αποφάσισε ότι μία ώρα την εβδομάδα στη Γ’ Γυμνασίου… αρκεί. Πρόκειται για μια επιλογή που αγνοεί τις συνεχείς τοποθετήσεις του Οικονομικού Επιμελητηρίου της Ελλάδος και τις προτάσεις της εκπαιδευτικής κοινότητας, που εδώ και χρόνια τονίζουν ότι το μάθημα πρέπει να διδάσκεται στην Α’ Λυκείου, για τουλάχιστον δύο ώρες εβδομαδιαίως.
Η ίδια η Γ’ Γυμνασίου, μάλιστα, αποτελεί τάξη με έντονη πίεση εξετάσεων και προετοιμασίας για το Λύκειο, γεγονός που καθιστά την επιλογή αυτή αντιπαιδαγωγική και περιορίζει την αποτελεσματικότητα του μαθήματος.
Το κερασάκι στην τούρτα αποτελεί το βιβλίο που επιλέχθηκε, όπου αποκαλύπτει με τον πιο εμφατικό τρόπο την προχειρότητα της απόφασης. Για να εξοικονομήσει χρόνο και πόρους, το Υπουργείο αποφάσισε να μεταφέρει απλώς το κυπριακό σχολικό εγχειρίδιο «Οικονομικά» της Α’ Λυκείου και να το χρησιμοποιήσει στη Γ’ Γυμνασίου.
Χωρίς αξιολόγηση, χωρίς προσαρμογή και χωρίς δομημένο περιεχόμενο, το εγχειρίδιο, το οποίο σχεδιάστηκε για πιο ώριμους μαθητές, καταλήγει να χρησιμοποιείται σε πολύ νεότερους, με εντελώς διαφορετικό ψυχοπαιδαγωγικό επίπεδο.
Το αποτέλεσμα είναι ένα υλικό «κομμένο και ραμμένο» για άλλη ηλικιακή ομάδα, χωρίς λογική αλληλουχία, χωρίς σαφή μεθοδολογία και χωρίς κατάλληλες κατευθύνσεις για τους εκπαιδευτικούς.
Η κυβερνητική επιλογή δεν υποβαθμίζει απλώς τη σημασία της οικονομικής παιδείας — την απαξιώνει. Με ένα πρόχειρο σχέδιο, μία ώρα τη βδομάδα και ένα ακατάλληλο εγχειρίδιο, το μήνυμα που στέλνεται στους μαθητές είναι σαφές:
«Η κατανόηση της οικονομίας δεν αποτελεί προτεραιότητα».
Έχει γίνει, πλέον, συνήθεια η έλλειψη στρατηγικού σχεδιασμού σε αποφάσεις του Υπουργείου Παιδείας. Η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη δείχνει ξεκάθαρα ότι προτιμά, για πολλοστή φορά, την επικοινωνία από την ουσία.
ΑΛΕΞΙΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ
ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ
