Ένα κείμενο διαχρονικής αξίας…
Λυπάμαι τρίσβαθα και πονάω πολύ,
για όλες αυτές τις καμένες εκτάσεις,
για όλες αυτές τις αθώες ψυχούλες,
για τις εκτάσεις και τις ψυχούλες,
που θα καούν…που θα καίγονται,
και το επόμενο καλοκαίρι..,
και στα επόμενα χρόνια…
Έως την οριστική εξάλειψη τους…
Όσο για όλους τους υπόλοιπους,
κοινούς και κενούς… ολόγυρα μου,
πολιτικούς και “μεγαλοκαρχαρίες συμφερόντων….ΘΑ ΠΩ ΕΝΑ ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΠΟΥ ζω στην χώρα αυτή :
Καθότι τα συμφέροντα τόσο της Ευρωπαϊκής Ένωσης συνυπάρχουν με τα συμφέροντα πολιτικών και μεγάλων εταιριών, αναμένοντας την κατάλληλη στιγμή, να πραγματοποιήσουν τον έναν κ μοναδικό σκοπό….το χρηματικό κέρδος!!!!
Πίσω από την αυφορα πράσινη βιωσιμότητα…ως δικαιολογία την πράσινη ανάπτυξη….το ίδιο το κράτος δυστυχώς γίνετε αρωγός της κατάστασης αυτής!!!!
Κάθε καλοκαίρι τα ίδια…Κάθε καλοκαίρι πυρκαγιές εδώ κ εκεί ανά την Ελλάδα….Κ μετά…;;;!!!!
Ούτε επαναφυτευση καμένης γης γίνετε….παρά μπαίνουν τέτοια θέματα στο χρονοντούλαπο των ” άλυτων ” υποθέσεων…ξανά κ ξανά
Ντρέπομαι για όλα αυτά που επαναλαμβάνονται στην χώρα αυτή….γιατί, αντί να επιτραπεί αναδάσωση στην καμένη γη, αιολικά πάρκα θα δημιουργηθούν στον βωμό του συμφέροντος κ του κέρδους…
Αίσχος….Ντροπή!!!!
