Βουβωνοκήλη: Συχνή αλλά αντιμετωπίσιμη χειρουργικά πάθηση

0 37

Τι είναι η βουβωνοκήλη;

Η βουβωνοκήλη αποτελεί τη συχνότερη μορφή κήλης, αντιστοιχώντας στο 90% όλων των περιπτώσεων. Πρόκειται για την προβολή ενδοκοιλιακού περιεχομένου – συχνότερα εντέρου ή επίπλουν – μέσω ενός χάσματος στο κοιλιακό τοίχωμα της βουβωνικής περιοχής. Η κήλη μπορεί να εμφανιστεί μονόπλευρα ή αμφοτερόπλευρα, και όταν επεκτείνεται στους όρχεις, ονομάζεται οσχεοβουβωνοκήλη.

Η πάθηση είναι πιο συχνή στους άνδρες (90%) σε σχέση με τις γυναίκες (10%), ενώ υπολογίζεται ότι ένας στους τέσσερις άνδρες θα εμφανίσει βουβωνοκήλη κάποια στιγμή στη ζωή του. Οι δύο κύριοι τύποι είναι η λοξή και η ευθεία βουβωνοκήλη, με την πρώτη να παρατηρείται σε νεότερους και τη δεύτερη κυρίως σε ηλικιωμένους.

Αιτίες και προδιαθεσικοί παράγοντες

Η αιτιολογία της βουβωνοκήλης είναι πολυπαραγοντική. Παράγοντες όπως η κληρονομικότητα, η παχυσαρκία, η δυσκοιλιότητα, ο χρόνιος βήχας, η άρση βαρών και οι προηγούμενες επεμβάσεις στην περιοχή αυξάνουν τον κίνδυνο. Επίσης, σημαντικό ρόλο διαδραματίζουν η διαταραχή του κολλαγόνου, το κάπνισμα, η εγκυμοσύνη, η αιμοκάθαρση και η ηλικία.

Ιδιαίτερη κατηγορία αποτελεί η λεγόμενη «κήλη των αθλητών», η οποία προκαλεί παρόμοια συμπτώματα χωρίς να υφίσταται πραγματική προβολή ενδοκοιλιακού περιεχομένου.

Συμπτώματα και επιπλοκές

Η βουβωνοκήλη μπορεί αρχικά να είναι ασυμπτωματική. Σταδιακά, εμφανίζεται διόγκωση στην περιοχή που μπορεί να αυξομειώνεται, συνοδευόμενη από δυσφορία ή αίσθημα καύσου. Σε προχωρημένες περιπτώσεις προκαλεί πόνο, ενώ αν επέλθει περίσφιξη του εντέρου (περισφιγμένη βουβωνοκήλη), αναπτύσσονται έντονα συμπτώματα όπως ναυτία, εμετοί, πυρετός και απόφραξη του εντέρου, καταστάσεις που απαιτούν άμεση χειρουργική παρέμβαση.

Η διάγνωση της βουβωνοκήλης στηρίζεται κυρίως στην κλινική εξέταση, ενώ σε δύσκολες περιπτώσεις μπορούν να χρησιμοποιηθούν απεικονιστικές μέθοδοι, όπως υπερηχογράφημα, αξονική ή μαγνητική τομογραφία. Η μαγνητική είναι ιδιαίτερα χρήσιμη στην κήλη των αθλητών.

Χειρουργική αποκατάσταση

Δεν υπάρχει συντηρητική θεραπεία για τη βουβωνοκήλη. Η χειρουργική αποκατάσταση αποτελεί τη μόνη ενδεδειγμένη λύση και πρέπει να γίνεται προγραμματισμένα, πριν αναπτυχθούν επιπλοκές. Η παρατεταμένη καθυστέρηση μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο υποτροπής και να δυσκολέψει το χειρουργείο.

Οι μέθοδοι αποκατάστασης περιλαμβάνουν:

  • Ανοικτή επέμβαση, με τομή στη βουβωνική χώρα και τοποθέτηση πλέγματος.
  • Λαπαροσκοπική τεχνική, είτε TAP είτε TEPP, μέσω τριών μικρών οπών. Η μέθοδος αυτή έχει επικρατήσει διεθνώς και προσφέρει σημαντικά πλεονεκτήματα, όπως λιγότερο πόνο, ταχύτερη ανάρρωση, καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα και χαμηλότερα ποσοστά υποτροπής. Είναι η μόνη ενδεδειγμένη προσέγγιση για την κήλη των αθλητών και εφαρμόζεται με επιτυχία και στις αμφοτερόπλευρες περιπτώσεις με τις ίδιες τομές.

Η σημασία της έγκαιρης αντιμετώπισης

Η βουβωνοκήλη, ακόμη και όταν δεν προκαλεί σοβαρά συμπτώματα, απαιτεί έγκαιρη χειρουργική αποκατάσταση για την αποφυγή επιπλοκών, τη βελτίωση της ποιότητας ζωής και την πρόληψη από αιφνίδιες επιδεινώσεις. Η επέμβαση εξασφαλίζει οριστική λύση, άμεση επάνοδο στις δραστηριότητες και αποφυγή επικίνδυνων περισφιξιών ή εντερικής νέκρωσης.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη βουβωνοκήλη και τη χειρουργική της αποκατάσταση, επικοινωνήστε με τον εξειδικευμένο Γενικό Χειρουργό Δρ. Αλέξανδρο Κυρίτση.

 

Μπορεί επίσης να σας αρέσει
Αφήστε μια απάντηση

Η διεύθυνση email σας δεν θα δημοσιευθεί.

Litespeed Greek Web Hosting by NetSpace.gr