Φωτορεπορτάζ και οδοιπορικό από την εκδρομή του Μουσικού Λυκείου Τρικάλων στη Βουλγαρία

Στις 8 Μαρτίου 2013 τρεις εκπαιδευτικοί και είκοσι δύο μαθητές της Γ’ Τάξης του Μουσικού Λυκείου Τρικάλων μεταβήκαμε οδικώς στη Σόφια της Βουλγαρίας, για την πραγματοποίηση της πολυήμερης εκπαιδευτικής εκδρομής που προβλέπεται για τους μαθητές της Γ’ Λυκείου. Η διαμονή μας στη Βουλγαρία διήρκεσε έως τις 11 Μαρτίου, οπότε αναχωρήσαμε.

Τοπικές Ειδήσεις

Από admin Δημοσίευση Απρ 4, 2013 -11:20

Την Παρασκευή 8 Μαρτίου, φύγαμε από τα Τρίκαλα γύρω στις 7:00 π.μ. και γύρω στις 12:00 π.μ., αφού περάσαμε τη διαδικασία του ελέγχου στο συνοριακό σταθμό του Προμαχώνα Σερρών, μπήκαμε στη γειτονική χώρα. Η πρώτη μας επίσκεψη, αμέσως μετά τα σύνορα, ήταν στο παλιό ελληνικό χωριό Μελένικο (Melnik), στην επαρχία Blagoevgrad, στα νοτιοδυτικά του όρους Πιρίν. Πρόκειται για τη μικρότερη πόλη της Βουλγαρίας με μόλις 385 κατοίκους. Στην πραγματικότητα είναι ένα γραφικό χωριό με κτίσματα ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής που θεωρούνται πολιτιστικά μνημεία και διατηρεί τον τίτλο της πόλης καθαρά για ιστορικούς λόγους. Στο Μελένικο είχαμε την ευκαιρία να επισκεφτούμε το αρχοντικό του γνωστού έλληνα εμπόρου Μανώλη Κορδόπουλου που χρονολογείται από το 1754 και θεωρείται μοναδικό στη Βουλγαρία καθώς συνδυάζει στοιχεία βουλγάρικης, οθωμανικής και βενετσιάνικης αρχιτεκτονικής. Από την αρχή χτίστηκε ως οινοποιείο και είναι πραγματικά αξιοθαύμαστο το κελάρι για την ωρίμανση των κρασιών που βρίσκεται κάτω από το σπίτι και αποτελείται από σήραγγες λαξευμένες στην κυριολεξία μέσα στην πέτρα του λόφου όπου είναι χτισμένο.

Μετά την επίσκεψή μας στο Μελένικο συνεχίσαμε την πορεία μας για τη Σόφια όπου αφού τακτοποιηθήκαμε στο ξενοδοχείο, δειπνήσαμε και ξεκουραστήκαμε.

Στις 9 Μαρτίου, ημέρα Σάββατο, το πρωί, πήγαμε αρχικά στο αναβαθμισμένο προάστιο Μπογιάνα (Boyana) με τις πολυτελείς επαύλεις της βουλγαρικής ελίτ όπου επισκεφθήκαμε την υπέροχη ομώνυμη βυζαντινή εκκλησία που συγκαταλέγεται στη λίστα παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO. Τμήματα του ναού χτίστηκαν στα τέλη του 10ου με αρχές του 11ου αιώνα ενώ το κεντρικό του τμήμα προστέθηκε τον 13ο αιώνα και οι τελευταίες προσθήκες έγιναν στα μέσα του 19ο αιώνα. Το εσωτερικό του ναού καλύπτεται από άκρη σε άκρη από υπέροχες τοιχογραφίες του 13ου αιώνα στις οποίες οφείλει και την παγκόσμια φήμη του.

Αμέσως μετά επισκεφθήκαμε το Μουσείο Εθνικής ιστορίας με τα εκπληκτικά εκθέματα και θησαυρούς που μαρτυρούν 1300 χρόνια βουλγάρικης ιστορίας. Μα και το ίδιο το κτίριο που στεγάζει το Μουσείο αποτελεί κι αυτό ένα έκθεμα καθώς κάποτε χρησιμοποιούταν ως κυβερνητικό μέγαρο από τον Ζίφκοφ.

Στη συνέχεια μεταβήκαμε στο κέντρο της Σόφιας όπου περιηγηθήκαμε στο ιστορικό κέντρο της πόλης, σε όλα τα βασικά αξιοθέατα. Επισκεφθήκαμε τη γνωστότερη πλατεία της Σόφιας, την πλατεία Αλεξάντερ Νέφσκι (Aleksandar Nevski), με τον ομώνυμο καθεδρικό ναό σε ύφος ρωσικών νεοβυζαντινών ναών. Το αρχιτεκτονικό διαμάντι της βουλγαρικής πρωτεύουσας χτίστηκε την περίοδο 1882-1924 με σχέδιο του Ρώσου αρχιτέκτονα Pomerantsev, στη μνήμη των 200.000 Ρώσων στρατιωτών που σκοτώθηκαν κατά τον αγώνα της απελευθέρωσης 1877-1878. Με τον τεράστιο επιβλητικό χρυσό τρούλο του αποτελεί ένα από τα πιο εντυπωσιακά μνημεία της ορθοδοξίας και ένα από τα μεγαλύτερα της Ευρώπης. Ο ναός μπορεί να φιλοξενήσει έως και πέντε χιλιάδες πιστούς και στις πρωινές λειτουργίες του προσφέρει συχνά εντυπωσιακό θέαμα με φόντο τα βιτρό, τις τοιχογραφίες και τους θρόνους από ελεφαντόδοντο. Δίπλα και κάτω από τον καθεδρικό, η περίφημη «κρύπτη» φιλοξενεί μια συλλογή εικόνων που εντυπωσιάζει ακόμη και όσους αποφεύγουν συστηματικά την εκκλησιαστική τέχνη.

Στην πλατεία έξω από τον καθεδρικό του Αλεξάντερ Νέφσκι είχαμε την ευκαιρία να δούμε την υπαίθρια αγορά με τις χιλιάδες μπάμπουσκες και τις εκατοντάδες εικόνες να καταλαμβάνουν τους πάγκους των μικροπωλητών. Ανάμεσά τους υπάρχουν, όμως, και πολύ ενδιαφέροντα «κομμάτια» από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά και τη σοσιαλιστική περίοδο.

Στην ίδια πλατεία συναντήσαμε και τη σαφώς μικρότερων διαστάσεων βασιλική εκκλησία της Αγίας Σοφίας (Sveta Sofia) η οποία έδωσε το όνομά της στην πόλη και δίπλα της το μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη με το μπρούντζινο λιοντάρι ακοίμητο φρουρό του.

Είδαμε, επίσης, την επιβλητική Ρωσική εκκλησία του 1914, με τους ολόλαμπρους επίχρυσους τρούλους που ανεγέρθηκε στα πρότυπα των μοσχοβίτικων εκκλησιών του 16ου αιώνα, το πρώην βασιλικό παλάτι το οποίο φιλοξενεί σήμερα την Εθνική Πινακοθήκη και το Εθνογραφικό Μουσείο, το Προεδρικό Μέγαρο με τους ντυμένους με στολές του 19ου αιώνα φρουρούς να πραγματοποιούν την αλλαγή φρουράς κάθε ώρα.

Πίσω από το Προεδρικό Μέγαρο, είδαμε την παλαιότερη εκκλησία της πόλης, τη Ροτόντα Sveti Georgi (Αγιος Γεώργιος) του 4ου αιώνα, και γύρω της απομεινάρια από τη ρωμαϊκή περίοδο της Σόφιας.

Τα σημαντικότερα ρωμαϊκά, ελληνιστικά και μεσαιωνικά ευρήματα της βουλγαρικής γης φιλοξενούνται στο Αρχαιολογικό Μουσείο, που στεγάζεται στο καλοδιατηρημένο Buyuk Djami (Μεγάλο Τζαμί) .

Επίσης, στο πάρκο Gradskata Gradina θαυμάσαμε το νεοκλασικό μπορντό κτίσμα που στεγάζει το Εθνικό Θέατρο Ivan Vazov και αποτελεί πραγματικό κόσμημα.

Τέλος, επισκεφθήκαμε το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας όπου εντυπωσιαστήκαμε πραγματικά από την ενδιαφέρουσα συλλογή άγριας ζωής από όλο τον πλανήτη.

Έτσι η δεύτερη μέρα του ταξιδιού μας ήταν ιδιαίτερα γεμάτη αλλά και ενδιαφέρουσα.

Στις 10 Μαρτίου, ημέρα Κυριακή, ήρθε η σειρά της Φιλιππούπολης της δεύτερης πολυπληθέστερης πόλης της Βουλγαρίας μετά τη Σόφια. Αναχωρήσαμε από το ξενοδοχείο και μετά από μία δίωρη περίπου διαδρομή φτάσαμε στη γραφική και ενδιαφέρουσα Φιλιππούπολη ή Πλόβντιβ που είναι χτισμένη στις δύο όχθες του ποταμού Μαρίτσα (όπως λέγεται στα βουλγάρικα ο Έβρος) και απλώνεται πάνω σε επτά χαμηλούς αλλά αρκετά απότομους λόφους. Με ιστορία 6.000 ετών, η Φιλιππούπολη είναι μία από τις αρχαιότερες κατοικημένες πόλεις της ευρωπαϊκής ηπείρου και αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό κεφάλαιο στη βαλκανική ιστορία – και όχι μόνο.

Τα περισσότερα αξιοθέατα της Φιλιππούπολης βρίσκονται συγκεντρωμένα μέσα ή γύρω από την παλιά πλακοστρωμένη πόλη, που απλώνεται πάνω σ’ έναν από τους επτά λόφους της πόλης, στη νότια όχθη του ποταμού Μαρίτσα.

Εκεί είχαμε την ευκαιρία να δούμε Αρχοντικά πλούσιων, ελλήνων κυρίως, εμπόρων διακοσμημένα εξωτερικά με μπαρόκ λεπτομέρειες, καταστήματα με αντίκες, γεροδεμένα ρωμαϊκά τείχη, επιβλητικές πύλες και εκκλησίες που μας πρόσφεραν μια ανεπανάληπτη βόλτα στη Βουλγαρία του 19ου αιώνα. Το αστικό τοπίο της παλιάς Φιλιππούπολης παραπέμπει περισσότερο σε πόλη της Κεντρικής Ευρώπης και απέχει παρασάγγας από τα σύγχρονα προάστια της πόλης με τις μεγάλες άχρωμες πολυκατοικίες και τα σοβιετικού τύπου σουρεαλιστικά αγάλματα.

Το Εθνογραφικό Μουσείο, που στεγάζεται στο αρχοντικό του Ελληνα έμπορου Αργύρη Κουγιουμτζόγλου, κατασκευάστηκε το 1847 και αποτελεί ένα αρχιτεκτονικό κόσμημα της παλιάς πόλης.

Ιδιαίτερη μνεία οφείλουμε να κάνουμε και στην εκκλησία των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης που είναι ο αρχαιότερος ναός της πόλης (εικάζεται ότι θεμελιώθηκε το 337 μ.Χ.) μέσα στον οποίο οι μαθητές μας είχαν την ευκαιρία να ψάλουν βυζαντινούς ύμνους μαγεύοντας τους παρευρισκόμενους και αφήνοντας έτσι το ιδιαίτερο μουσικό τους στίγμα όπως αρμόζει σε ένα μουσικό σχολείο.

Στα σημαντικότερα αξιοθέατα της Φιλιππούπολης συγκαταλέγεται επίσης το καλοδιατηρημένο ρωμαϊκό θέατρο που αποκαλύφθηκε τυχαία πριν από κάποια χρόνια μετά από μία κατολίσθηση.

Τέλος, στον κεντρικό πεζόδρομο και την κεντρική πλατεία της πόλης όπου βρεθήκαμε μετά την ολοκλήρωση της περιήγησής μας στα αξιοθέατα της παλιάς πόλης, μυηθήκαμε στη λαϊκή παράδοση της Βουλγαρίας παρακολουθώντας παράσταση φολκλορικής μουσικής και χορών.

Γεμάτοι εικόνες και χρώματα από την ενδιαφέρουσα Φιλιππούπολη, επιστρέψαμε στη βουλγαρική πρωτεύουσα και γύρω στις 7:00 μ.μ. πήγαμε στην Όπερα της Σόφιας όπου παρακολουθήσαμε την εκπληκτική παράσταση «Ευγένιος Ονιέγκιν» του Τσαϊκόφσκυ βασισμένη στο ομώνυμο κείμενο του Πούσκιν. Εμπειρία μοναδική για όλους μας και ιδιαίτερα για όσους από τους μαθητές μας για πρώτη φορά είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν παράσταση όπερας.

Τέλος, τη Δευτέρα 11 Μαρτίου, αποχαιρετίσαμε την όμορφη Σόφια έχοντας κρατήσει χαραγμένα στη μνήμη μας εικόνες, γνώσεις, εμπειρίες και συναισθήματα μοναδικά και αναχωρήσαμε για το ταξίδι της επιστροφής κατά το οποίο κάναμε και την τελευταία μας επίσκεψη στη Βουλγαρία. Ήταν στο μοναστήρι της Ρίλα, μνημείο και αυτό της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, με τα εντυπωσιακά του κελιά και το θαυμάσιο καθολικό.

Φθάσαμε στα Τρίκαλα το βράδυ κατά τις 8.00 μ.μ. .

Έτσι, η εκδρομή μας έφθασε στο τέλος της. Οι εκπαιδευτικοί και παιδαγωγικοί στόχοι που τέθηκαν αρχικά από τους συνοδούς εκπαιδευτικούς κ. Τίνα Πάλλα, κ. Παρασκευά Πλακιά και κ. Ευαγγελία Σύρρου, επιτεύχθηκαν πλήρως χάρη στην άψογη συνεργασία όλων αφήνοντας ανεξίτηλες στη μνήμη μας στιγμές ξεγνοιασιάς, χαράς, συγκίνησης που μοιραστήκαμε μαθητές και καθηγητές, αλλά και γνώσεις που δύσκολα αφομοιώνονται όταν δεν προσφέρονται με βιωματικό τρόπο. Ευελπιστούμε η μικρή αυτή ευχάριστη ανάπαυλα από την επίπονη προετοιμασία για τις εξετάσεις εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση να έδωσε στους μαθητές μας δύναμη και ώθηση για να ολοκληρώσουν επιτυχώς την προσπάθειά τους.

Η εκπαιδευτικός

του Μουσικού Σχολείου Τρικάλων

ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΣΥΡΡΟΥ