Κώστας Πατέρας – Νεκρολούλουδα για τον δικηγόρο Γιάννη Βοΐλα

Έφυγε από την πρόσκαιρη ζωή για την κοινωνία των Αγγέλων ο πασίγνωστος Δικηγόρος Γιάννης Βοϊλας. Άφησε την ματαιότητα των εγκοσμίων, για να βρεθεί εκεί που δεν υπάρχει ούτε λύπη, ούτε στεναγμός αλλά «ζωή ατελεύτητος».

Έφυγε από την πρόσκαιρη ζωή για την κοινωνία των Αγγέλων ο πασίγνωστος Δικηγόρος Γιάννης Βοϊλας. Άφησε την ματαιότητα των εγκοσμίων, για να βρεθεί εκεί που δεν υπάρχει ούτε λύπη, ούτε στεναγμός αλλά «ζωή ατελεύτητος».

Η ξαφνική κοίμησή του στενοχώρησε την Τρικαλινή κοινωνία και γέμισε την ψυχή των φίλων του και των συναδέλφων του με μεγάλη λύπη. Προ πέντε μηνών ο λατρευτός γιος του Δημήτρης, Δικηγόρος, στο άνθος της ζωής του, 31 ετών, πέταξε για την μέλλουσα ζωή. Δυστυχώς οι καλοί πεθαίνουν νέοι. Ο αβάσταχτος πόνος του ολοκληρωμένου πατέρα, επιτάχυνε τον χαμό του Γιάννη. Αν και ήρεμος δεν μπόρεσε ποτέ να συμβιβαστεί με το τραγικό συμβάν, πράγμα που τον έσπρωχνε αργά αλλά σταθερά στην έξοδο από τον κόσμο της ματαιότητας.

Ο Γιάννης Βοϊλας, γόνος μεγάλης οικογένειας, πέρασε από την Τρικαλινή, κυρίως, κοινωνία, αφήνοντας άριστες εντυπώσεις και μεγάλο έργο. Ήταν ένας άνθρωπος, γεμάτος από χάρες, ένας θαυμάσιος επιστήμων, ένας άψογος οικογενειάρχης και ένα έντονα κοινωνικοποιημένο άτομο.

Η προσφορά του ως Νομικός, δύο φορές Πρόεδρος της Δικηγορικού Συλλόγου Τρικάλων, οι Διοικητικές του ικανότητες, ως Νομάρχης Φλώρινας και Πειραιά, και το ενδιαφέρον του για τον συνάνθρωπο, θα ‘ναι στερεότυπα για όσους των γνώρισαν από κοντά και είχαν την ευτυχία να τον έχουν φίλο. Ήταν ο άνθρωπος της προσφοράς , της συμπαράστασης και της αγάπης.

Υπήρξε αγωνιστής, τίμιος, ειλικρινής, κοινωνικός, συγγραφικότατος, αρθρογράφος, πληθωρικός στο νομικό πεδίο και είχε μεγάλη πίστη στο Θεό. Η Τρικαλινή κοινωνία μαζί με τους φίλους του εύχεται η ψυχή του να αναπαύεται σε τόπο χλοερό, μαζί με τον γιο του Δημήτρη, και ο Πανάγαθος Θεός να χύσει βάλσαμο παρηγοριάς στην πολυαγαπημένη του Σμαρώ και τον αξιολάτρευτο Σέργιο και την οικογένειά του.

Καλό παράδεισο, φίλε Γιάννη, και όσο ζούμε θα σε θυμόμαστε και θα προσευχόμαστε για σένα και τον Δημήτρη.

Δρ. Κώστας Πατέρας