Στον Δάσκαλό μου
”Κάτω εις τον κήπο είναι ένας λαγός,
κυνηγός τον πλησιάζει,
το τουφέκι του ετοιμάζει,
ΜΠΑΜ ! τον κάνει ο κυνηγός,
πέφτει κάτω ο λαγός”
– Το πρώτο τραγούδι που μας έμαθες Δάσκαλε.
Σχολικό Έτος 1968 – 1969
Α’ Τάξη – 1ο Δημοτικό Σχολείο Καλαμπάκας
Δάσκαλος: Εμμανουήλ Τσαντάκης (εξ Ιεράπετρας Κρήτης)
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Ένα δυνατό ΜΠΑΜ! ήταν η εκδημία του σήμερα από κοντά μας
Για τον Δάσκαλό σου δεν φτάνουν όσα λόγια και να πεις. Πόσο μάλλον, να θέλεις, να πεις και λίγα.
Το λίγο όμως Δάσκαλε, αν είναι τόσο δυνατά γραμμένο στην ψυχή ενός παιδιού, Ε !! τότε είναι αρκετό.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Λίγο πριν, το τέλος της λήξης της Α’ τάξης Δημοτικού παίζοντας, κρυφτώ με τους συμμαθητές μου, κρύφτηκα στην πικροδάφνη, κατεβαίνοντας την μεγάλη σκάλα δεξιά. Καλά κρυμμένη, βλέπω να πλησιάζουν ο πατέρας μου, με τον Δάσκαλο. Γίνεται ένας διάλογος πατέρα και Δασκάλου.
– Πατέρας: Μανώλη ας το αφήσουμε, το παιδί στην ίδια τάξη, είναι πέντε και μισό χρονών. Να δυναμώσει, μη δυσκολευτεί αργότερα.
– Δάσκαλος: Τι λες Δημήτρη μου, το παιδί θα τα καταφέρει, έχει δυνατή κρίση.
Δεν κατάλαβα πολλά …… αλλά ο Δάσκαλός μου, πιστεύει στην δύναμη ενός μικρού παιδιού; Ανάσα δεν πήρα, μέχρι να απομακρυνθούν……….
Αυτός ήταν ένας ακρογωνιαίος λίθος στο οικοδόμημα που έχτισαν οι γονείς μου, για τα υπόλοιπα χρόνια.
Δασκάλους είχα πολλούς και καλούς. Μου έμαθαν πολλά. Αλλά τέτοιο δυνατό λιθάρι κανένας. Εκεί θεμελιώθηκε στην παιδική μου ψυχή και κρατά ακόμα. Ο Δάσκαλός μου, όταν έκανα λάθη στην ορθογραφία η την ανάγνωση με τιμωρούσε. Δεν του θύμωσα όμως ποτέ!!! Έκλαιγα, που στεναχωρούσα εκείνον που πίστευε σε μένα.
Τα λίγα λόγια που είπες στον πατέρα μου για μένα, προσωπικά τα νοιώθω πιο δυνατά απ όλα τα βιβλία που διάβασα…..
Με λίγα λόγια σε ευγνωμονώ !!!
Οι ζώντες επιθυμούμε να έχουμε πάντα κοντά μας τους ανθρώπους, που είχαν θετική επιρροή στην ζωή μας και γι αυτό, όταν εκδημούν, τους λέμε καλή αντάμωση…….
-Δάσκαλε !!!
ΥΓ: Το μέλλον των ζώντων είναι τόσο κοντά στην αιωνιότητα των εκδημούντων
Η μαθήτρια της Α΄Τάξης Δημοτικού (1968-1969)
Όλγα Δ. Ζυγολάνη
