Ο Παύλος και ο Αλέξανδρος παρέδωσαν στον Άι Βασίλη τα πλαστικά καπάκια που μάζευαν όλο το χρόνο για να προσφέρουν χαρά….

Μέρες γιορτινές, μέρες αγάπης, χαράς και αλληλεγγύης. Κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα, θυμόμαστε τα παιδιά με ειδικές ανάγκες, τους αρρώστους, τα ορφανά και τους ηλικιωμένους. Δώσαμε δηλαδή και στην αγάπη και στην προσφορά επετειακή μορφή.

Μετά τις γιορτές τους στέλνουμε πάλι στη χώρα του πουθενά, στη χώρα των καλυμμένων αναγκών. Δυστυχώς οι περισσότεροι τους ξεχνάμε. Λες και οι ανάγκες τους είναι και αυτές επετειακές. Λες και η ανάγκη μας για προσφορά είναι δίφορη και καρπίζει μόνο δις τον χρόνο!

Η προσφορά είναι χαρά και  δεν πρέπει να είναι απλά ο εφησυχασμός της συνείδησης. Είναι κάτι που ικανοποιεί πρώτα εμάς τους ίδιους γιατί μας γεμίζει και μας δίνει ισορροπίες. Νοιώθουμε την ανάγκη να μοιραστούμε και φυσικά αυτό δεν έχει ημερομηνία λήξης . Η προσφορά επίσης δεν έχει τιμή. Δεν παίρνει σάρκα και οστά μόνον με τα χρήματα. Για όσους δεν διαθέτουν αρκετά, μπορούν να χαρίσουν τον χρόνο τους και την αγάπη τους κι έτσι να φανούν χρήσιμοι εκεί που τους χρειάζονται.

Ας  βάλουμε όλοι μας την ενσυναίσθηση  στη φαρέτρα μας. Ας τοποθετήσουμε τον εαυτό μας στη θέση του άλλου και από εκεί να παρατηρήσουμε και να νιώσουμε την ανάγκη τους. Και, πιστέψτε με, δεν είναι καθόλου εύκολο αυτό. Οι περισσότεροι νομίζουμε ή θέλουμε να πιστεύουμε ότι εξαιρούμεθα από τα δεινά αυτού του κόσμου έχοντας την πεποίθηση πως ότι συμβαίνει δίπλα μας, δεν θα έρθει ποτέ σε εμάς. Πόσο αυταπατόμαστε!

 Δεν χρειάζεται να μας ζητηθεί η βοήθεια ούτε να μας υπενθυμίσει το “καθήκον” μας ο Άι Βασίλης.

Αυτό που πρέπει να θυμόμαστε είναι ότι η βοήθεια προς τον πλησίον μας πρώτα βοηθά εμάς. Μας χαρίζει γαλήνη, ψυχική ηρεμία και κυρίως χαρά. Οι ενδορφίνες μας, πλούσιες, κατακλύζουν τα κύτταρα μας και μας χαρίζουν ευεξία και ευδαιμονία. Το χαμόγελο ενός ανθρώπου, η αίσθηση της ανακούφισης ή της ευτυχίας που βλέπουμε στα μάτια του, είναι η μεγαλύτερη αμοιβή μας. Είναι μια στιγμή που την οφείλουμε στον εαυτό μας.

Έτσι λοιπόν, με μεγάλα αποθέματα υπομονής, τα δυο αδέρφια Παύλος και Αλέξανδρος Αδάμος, κατά τη διάρκεια όλου του έτους 2018 αποθήκευαν πλαστικά καπάκια και καρτερούσαν την στιγμή που ο σάκος του Άι Βασίλη θα γέμιζε με συναισθήματα χαράς και ελπίδας τόσο για τους ίδιους όσο και για αυτούς που έχουν ανάγκη.

Ο σάκος λοιπόν γέμισε και μαζί του και μία Χριστουγεννιάτικη κάλτσα.

Σήμερα, ημέρα Δευτέρα, επισκέφτηκαν τον καλαίσθητο χώρο της Βιβλιοθήκης Καλαμπάκας και τα παρέδωσαν στους φιλόξενους υπαλλήλους της με διάπλατα χαμόγελα σαν μικροί Άι Βασίληδες!  

ΚΑΛΕΣ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ!

Με σεβασμό,

Ειρήνη Μακρή-Αδάμου

Συγγραφέας