Σύντομη ιστορία των Μετέωρων
Ξένε καλωσόρισες στα Μετέωρα.
Ο τόπος στον οποίον έφτασες λέγεται, πως πριν από εξήντα περίπου εκατομμύρια χρόνια ήταν μια τεράστια λίμνη (ολόκληρη η Θεσσαλία δηλαδή) και σε κάποια στιγμή, από τα δυο βουνά Όλυμπος και Κίσαβος ένα μεγάλο μέρος υποχώρησε (τα σημερινά Τέμπη) και όλο το νερό της λίμνης χύθηκε στο Αιγαίο πέλαγος. αφήνοντας πίσω της αιώνια μαρτυρία τους σημερινούς θαλασσογενείς βράχους των Μετεώρων.
Κάπως διαφορετική γνώμη για το σχηματισμό των βράχων έχει ο Γερμανός γεωλόγος Φίλιπσον, που επισκέφτηκε τα Μετέωρα στα τέλη του 19ου αιώνα. Ο Φίλιπσον πίστεψε, πως οι βράχοι σχηματίστηκαν από τις κροκάλες, τον άμμο και τα υπόλοιπα υλικά που μετέφερε κάποιο μεγάλο ποτάμι που για εκατομμύρια χρόνια χύνονταν εδώ.Ο μεγάλος γεωγράφος της αρχαιότητας Στράβων, πιστεύεται πως πέρασε από την περιοχή. Αποτελεί, ωστόσο, μυστήριο, γιατί δεν ανέφερε τίποτα για τους βράχους. Το όνομά τους, τα Μετέωρα, το πήραν από τα Μοναστήρια, τα οποία πραγματικά αιωρούνται μεταξύ ουρανού και γης.
Για τους βράχους και τα περίεργα σχήματά τους υπάρχουν ένα σωρό θρύλοι και ιστορίες στην περιοχή. Για τη διάσωσή τους άρχισε πρόσφατα μια εκστρατεία, κυρίως από ιδιώτες, αφού ενδιαφέρον κάποιου κρατικού οργάνου δυστυχώς δεν υπάρχει
ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΑΝΑΒΑΣΕΙΣ
Οι απότομοι και απρόσιτοι βράχοι αποτέλεσαν ιδανικό καταφύγιο για τους ερημίτες, αναχωρητές και ασκητές του 11ου αιώνα (και νωρίτερα) αφού εδώ έβρισκαν τον τέλειο τόπο ασφάλειας, γαλήνης και προσευχής μακριά από την ανώμαλη πολιτική κατάσταση της εποχής τους. Ακόμα και σήμερα, αν ο επισκέπτης κοιτάξει προσεχτικά μέσα στις σπηλιές θα δει διάφορα ξύλα εδώ κι εκεί, απομεινάρια λιτότατων κελιών όπου διέμειναν οι πρώτοι ασκητές, γνωστά και σαν "προσευχάδια":
Στη Φυγή των πρώτων ασκητών πάνω στους βράχους και μέσα στις σπηλιές συνετέλεσε κατά πολύ και η ταραγμένη πολιτική κατάσταση της εποχής. ΟΙ Τούρκοι που είχαν καταλάβει την Ανδριανούπολη και κινούνταν προς τη Θεσσαλία βρίσκονταν σε εμφύλιο πόλεμο μεταξύ τους. Εξάλλου, Σέρβοι και Αλβανοί επέδραμαν σε ομάδες σκορπίζοντας το θάνατο και την καταστροφή στο πέρασμά τους. Πότε ακριβώς ανέβηκε ο πρώτος μοναχός στα Μετέωρα είναι άγνωστο. ΟΙ υπάρχουσες γραφτές πηγές αναφέρονται στον οργανωμένο πια μοναχισμό.
Ωστόσο πιστεύεται, ότι πρώτος ασκητής, υπήρξε κάποιος Βαρνάβας, ο οποίος μεταξύ 950-970 μ.Χ. ίδρυσε τη Σκήτη του Αγίου Πνεύματος. Στη συνέχεια ο Κρητικός μοναχός Ανδρόνικος, γύρω στο1020 ήταν ο πρώτος που ανέβηκε στο βράχο της σημερινής Μονής Μεταμόρφωσης. Πιο βέβαιες ωστόσο Φαίνονται οι δυο ακόλουθες μαρτυρίες: Γύρω στα 1150 μ.Χ. ομάδες ασκητών ίδρυσαν τη Σκήτη Σταγών ή Δούπιανη κοντά στο σημερινό Καστράκι, ενώ το 1192 ο ερημίτης Ιερεμίας κατάφερε να αναρριχηθεί και παραμείνει στο βράχο του Αγίου Στεφάνου.
Σύντομη ιστορία των Μετεώρων
ΤΑ 24 ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ
Με το πέρασμα του χρόνου, οι ασκητές γίνονταν όλο και περισσότεροι και τα Μετέωρα έγιναν γνωστά πια σαν ιδανικός τρόπος μοναχισμού. Πιστεύεται, ότι στο αποκορύφωμα του ο μοναχισμός στα Μετέωρα έφτασε στους 2.000 μοναχούς και στα 24 ακόλουθα μοναστήρια: 1) Μεγάλο Μετέωρο, 2)Βαρλαάμ, 3) Άγιος Στέφανος, 4) Αγία Τριάδα, 5) Μονή Ρουσσάνου, 6) Μονή Υπαπαντής, 7) Άγιος Νικόλαος Αναπαυσάς. 8) Άγιο Πνεύμα. 9) Άγιοι Απόστολοl, 1 ο) Άγιος Γρηγόριος, 11) Άγιος Αντώνιος. 12) Μονή Παντοκράτορας. 13) Άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής, 14) Μονή Αγιογράφων, 15) Αγίου Μόδεστου. 16) Αλύσσου. 17) Αγίου Δημητρίου. 18) Ελεούσσας, 19) Αγίου Γεωργίου, 20) Αγίου Νικολάου Μπάντοβα, 21) Παλαιοπαναγιάς, 22) Δούπιανης. 23) Στύλου Σταγών και 24) παναγίας στην Καλαμπάκα.
ΠΩΣ ΑΝΕΒΗΚΑΝ ΣΤΟΥΣ ΠΡΩΤΟΥΣ ΒΡΑΧΟΥΣ;
Το σοβαρότερο ίσως ερώτημα, μετά το σχηματισμό των βράχων είναι το πώς ανέβηκαν οι πρώτοι ασκητές στους πανύψηλους και τόσο απότομους βράχους. Οι υπάρχουσες θεωρίες είναι τρεις: Πρώτη, οι ασκητές να έκοψαν ένα πανύψηλο δέντρο, (τέτοια υπήρχαν πολλά εκείνα τα χρόνια) να το πλάγιασαν πάνω στο βράχο και από το σημείο εκείνο να κατάφεραν να ανεβούν στην κορυφή του βράχου. Δεύτερη, να έμπηξαν σιδερένιους πασσάλους στο βράχο, όπως οι σημερινοί αναρριχητές και σταδιακά να έφτασαν στην κορυφή. (Τέτοιοι σιδερένιοι πάσσαλοι έχουν βρεθεί σε αρκετούς βράχους). Τρίτη, να σήκωσαν ένα χαρταετό με δυνατό σκοινί πάνω από το βράχο. Το σκοινί να μπερδεύτηκε σ’ ένα από τα δέντρα ή τους θάμνους του βράχου και χρησιμοποιώντας αυτό να αναρριχήθηκαν στην κορυφή του βράχου.
Άσχετα από το ποια μέθοδο ακολούθησαν οι πρωτοπόροι αυτοί σημασία έχει, πως n πίστη και θέλησή τους πρέπει να ήταν Χαλύβδινη και η ειλικρινής αναζήτησή τους για το θείο στο απόμακρο και το θείο να μη μετριένταν με ανθρώπινα μέτρα.
Τα στοιχεία είναι παρμένα από τον "Τουριστικός οδηγός Μετεώρων"
του Κώστα Αλεξιαδη
