Άννα Γίδα – Με ρωτούν οι γονείς – Μέρος 4ο

Αναδημοσιεύουμε από το μηνιαίο περιοδικό ποικίλης ύλης Καλαμπάκα City, το 3ο μέρος του άρθρου της συνεργάτη μας παιδιάτρου κας Άννα Γίδα που δίνει απαντήσεις σε ερωτήματα γονέων.

Αναδημοσιεύουμε από το μηνιαίο περιοδικό ποικίλης ύλης Καλαμπάκα City, το 3ο μέρος του άρθρου της συνεργάτη μας παιδιάτρου κας Άννα Γίδα που δίνει απαντήσεις σε ερωτήματα γονέων.

Η μπέμπα μας είναι σχεδόν 4 μηνών και βγάζει συνέχεια γουλίτσες από το γάλα της. Είτε στον ώμο την κρατάμε, είτε ξαπλωμένη, είτε στο καρεκλάκι, πάλι βγάζει γουλιές.

Το πρόβλημα που περιγράφεται, χωρίς να είναι σημαντικό σ τις περισσότερες περιπτώσεις , είναι τόσο συχνό και απασχολεί τόσους πολλούς γονείς. Την πρώτη εβδομάδα της ζωής, 85% των νεογνών κάνουν συχνά εμετό. Στους 2 μήνες μόνο το 10% εξακολουθεί να βγάζει γουλιές επίμονα. Στα 2 χρόνια, μόνο 1 παιδί στα 20 εξακολουθεί να έχει αναγωγές, αλλά και αυτό στα επόμενα 1-2 χρόνια απαλλάσσεται οριστικά από το πρόβλημα. Επίσης πρόωρα βρέφη, με σύνδρομο Down και άλλες παθολογικές καταστάσεις, συχνά συνοδεύονται από επίμονη γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση (ΓΟΠ). Οι λόγοι της ΓΟΠ, δηλαδή της παλινδρόμησης της τροφής από το στομάχι στο στόμα, είναι αρκετοί.

Ο κυριότερος είναι η χαλαρότητα του κατώτερου σφιγκτήρα του οισοφάγου και συνυπεύθυνοι η μικρότερη χωρητικότητα του στομάχου σε σχέση προς τον όγκο του γεύματος, που τους πρώτους μήνες της ζωής είναι σταθερά υγρό. Η μικρή χωρητικότητα του οισοφάγου, η οποία επιτρέπει την έξοδο του γάλακτος ή άλλων υγρών από το στόμα όταν αυτά παλινδρομούν από το στομάχι. Η κατάκλιση του παιδιού ανάσκελα το μεγαλύτερο μέρος του 24ωρου, αθέλητες συσπάσεις των κοιλιακών τοιχωμάτων που πιέζουν το στομάχι, μικρή καθυστέρηση στην προώθηση του περιεχομένου του στομάχου προς το έντερο και άλλοι λόγοι μικρότερης όμως σημασίας.

Η παθολογική ΓΟΠ, η οποία χρήζει γαστρεντερολογικής διερεύνησης και θεραπείας, είναι σχετικώς σπάνια και αφορά 2-3 βρέφη στα 100 απ΄αυτά που έχουν απλή λειτουργική ΓΟΠ, η οποία όμως επίσης με το χρόνο ελαττώνεται και τελικά παύει να υπάρχει. Τα συμπτώματα –πέρα από την έξοδο γάλακτος από το στόμα πολλές φορές τη μέρα- είναι ανεξήγητο κλάμα, ευερεθιστότητα, ανορεξία που οδηγεί σε ανεπαρκή αύξηση σε βάρος, βρογχόσπασμο, χρόνιο βήχα, δηλ. άσθμα, και σε σπάνιες περιπτώσεις λαρυγγόσπασμο με αποφρακτική άπνοια, που ενδέχεται να προκαλέσουν υποξαιμία με βραδυκαρδία και κυάνωση. Συμπτώματα άσθματος τους πρώτους μήνες της ζωής επιβάλλουν να ελεγχθεί η ΓΟΠ ως προκλητικό αίτιο. Οι περιπτώσεις αυτές απαιτούν εξειδικευμένη θεραπεία.

Σε θεραπεία πρέπει επίσης να υποβάλλονται οι παθολογικές περιπτώσεις ΓΟΠ επειδή πέρα από τα συμπτώματα που αναφέρθηκαν μπορούν να προκαλέσουν οισοφαγίτιδα και εξέλκωση του οισοφαγικού τοιχώματος με τελική κατάληξη την ουλοποίηση και σημαντική στένωση του οισοφάγου. Η λειτουργική ΓΟΠ, από την οποία πάσχει η μέγιστη πλειονότητα των βρεφών που βγάζουν γουλιές ή ακόμη κάνουν συχνά εμετό, αντιμετωπίζεται με μικρότερα αλλά συχνότερα γεύματα, ίσως με χορήγηση ειδικού αντιαναγωγικού γάλακτος και με ανύψωση του άνω μέρους του στρώματος του βρέφους κατά 35 μοίρες περίπου. Μόνο σπάνια χορηγούνται φάρμακα, τα οποία όμως οι παιδίατροι θα πρέπει να δίνουν με περίσκεψη γιατί δεν στερούνται παρενεργειών.

Καταλήγοντας , θα ήθελα να σταθώ στον παράγοντα « υπομονή» που συστήνω συνεχώς στις μαμάδες, ακόμη και για την ΓΟΠ, που συνήθως τις τρομάζει αρκετά. Όπως συνηθίζω να λέω, η φύση επιτελεί πάντα με απαράμιλλη πίστη το έργο της, οπότε και σ’αυτή την περίπτωση το ίδιο το παιδί θα μας υποδείξει το σωστό ή λάθος , μέσα από την συμπεριφορά και την ανάπτυξη του. Χρειάζεται απλά καλή παρακολούθηση και άψογη συνεργασία.

Άννα Γίδα – Παιδίατρος